Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: concilio, concilias, conciliavi, conciliatum, conciliāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = conciliare, procurare, acquistare, accattivare , (eng) = call together, unite, reconcile, mediate, procure, win over, obtain, recommend, bring about, cause,   (esp) = avenir, cautivarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego concilio tu concilias ille conciliat nos conciliāmus vos conciliātis illi conciliant | Io procuro Tu procuri Egli/Ella/Esso procura Noi procuriamo Voi procurate Essi/Esse/Loro procurano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego conciliābam tu conciliābas ille conciliābat nos conciliabāmus vos conciliabatis illi conciliābant | Io procuravo Tu procuravi Egli/Ella/Esso procurava Noi procuravamo Voi procuravate Essi/Esse/Loro procuravano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Io procurai Tu procurasti Egli/Ella/Esso procurò Noi procurammo Voi procuraste Essi/Esse/Loro procurarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Io ho procurato Tu hai procurato Egli/Ella/Esso ha procurato Noi abbiamo procurato Voi avete procurato Essi/Esse/Loro hanno procurato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego conciliavĕram, conciliaram... tu conciliavĕras, conciliaras... ille conciliavĕrat, conciliarat... nos conciliaverāmus, conciliaramus... vos conciliaverātis, conciliaratis... illi conciliaverant, conciliarant... | Io avevo procurato Tu avevi procurato Egli/Ella/Esso aveva procurato Noi avevamo procurato Voi avevate procurato Essi/Esse/Loro avevano procurato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Io ebbi procurato Tu avesti procurato Egli/Ella/Esso ebbe procurato Noi avemmo procurato Voi aveste procurato Essi/Esse/Loro ebbero procurato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego conciliavĕram, conciliaram... tu conciliavĕras, conciliaras... ille conciliavĕrat, conciliarat... nos conciliaverāmus, conciliaramus... vos conciliaverātis, conciliaratis... illi conciliaverant, conciliarant... | Io avevo procurato Tu avevi procurato Egli/Ella/Esso aveva procurato Noi avevamo procurato Voi avevate procurato Essi/Esse/Loro avevano procurato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego conciliābo tu conciliābis ille conciliābit nos conciliabĭmus vos conciliabĭtis illi conciliābunt | Io procurerò Tu procurerai Egli/Ella/Esso procurerà Noi procureremo Voi procurerete Essi/Esse/Loro procureranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego conciliavĕro, conciliaro... tu conciliavĕris, conciliaris... ille conciliavĕrit, conciliarit... nos conciliaverĭmus, conciliarimus... vos conciliaverĭtis, conciliaritis... illi conciliavĕrint, conciliarint... | Io avrò procurato Tu avrai procurato Egli/Ella/Esso avrà procurato Noi avremo procurato Voi avrete procurato Essi/Esse/Loro avranno procurato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego conciliem tu concilies ille conciliet nos conciliēmus vos conciliētis illi concilient | Io procuri Tu procuri Egli/Ella/Esso procuri Noi procuriamo Voi procuriate Essi/Esse/Loro procurino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego conciliārem tu conciliāres ille conciliāret nos conciliarēmus vos conciliarētis illi conciliārent | Io procurassi Tu procurassi Egli/Ella/Esso procurasse Noi procurassimo Voi procuraste Essi/Esse/Loro procurassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego conciliavĕrim, conciliarim... tu conciliavĕris, conciliaris... ille conciliavĕrit, conciliarit... nos conciliaverĭmus, conciliarimus... vos conciliaverĭtis, conciliaritis... illi conciliavĕrint, conciliarint... | Io abbia procurato Tu abbia procurato Egli/Ella/Esso abbia procurato Noi abbiamo procurato Voi abbiate procurato Essi/Esse/Loro abbiano procurato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego conciliavissem, conciliassem... tu conciliavisses, conciliasses... ille conciliavisset, conciliasset... nos conciliavissēmus, conciliassemus... vos conciliavissētis, conciliassetis... illi conciliavissent, conciliassent... | Io avessi procurato Tu avessi procurato Egli/Ella/Esso avesse procurato Noi avessimo procurato Voi aveste procurato Essi/Esse/Loro avessero procurato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego conciliārem tu conciliāres ille conciliāret nos conciliarēmus vos conciliarētis illi conciliārent | Io procurerei Tu procureresti Egli/Ella/Esso procurerebbe Noi procureremmo Voi procurereste Essi/Esse/Loro procurerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego conciliavissem, conciliassem... tu conciliavisses, conciliasses... ille conciliavisset, conciliasset... nos conciliavissēmus, conciliassemus... vos conciliavissētis, conciliassetis... illi conciliavissent, conciliassent... | Io avrei procurato Tu avresti procurato Egli/Ella/Esso avrebbe procurato Noi avremmo procurato Voi avreste procurato Essi/Esse/Loro avrebbero procurato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
concilia conciliate Futuro conciliato conciliato conciliatote concilianto | procura procurate procurerai procurerà procurerete procureranno |
INFINITO | |
Presente | |
conciliāre | procurare |
INFINITO | |
Perfetto | |
conciliavisse, conciliasse... | avere procurato |
INFINITO | |
Futuro | |
conciliaturum esse, conciliaturam esse, conciliaturum esse, conciliaturos esse, conciliaturas esse, conciliatura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
conciliandi, conciliando, conciliandum, conciliando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
conciliatum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che procura |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.conciliantem Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantes conciliantium conciliantibus conciliantes conciliantes conciliantibus |
Femminile | |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.conciliantem Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantes conciliantium conciliantibus conciliantes conciliantes conciliantibus |
Neutro | |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.concilians Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantia conciliantium conciliantibus conciliantia conciliantia conciliantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che procurerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.conciliaturus Gen.conciliaturi Dat.conciliaturo Acc.conciliaturum Voc.conciliature Abl.conciliaturo | conciliaturi conciliaturorum conciliaturis conciliaturos conciliaturi conciliaturis |
Femminile | |
Nom.conciliatura Gen.conciliaturae Dat.conciliaturae Acc.conciliaturam Voc.conciliatura Abl.conciliatura | conciliaturae conciliaturarum conciliaturis conciliaturas conciliaturae conciliaturis |
Neutro | |
Nom.conciliaturum Gen.conciliaturi Dat.conciliaturo Acc.conciliaturum Voc.conciliaturum Abl.conciliaturo | conciliatura conciliaturorum conciliaturis conciliatura conciliatura conciliaturis |
- Coniugazione completa di conciliari Forma passiva |