Buena navegación con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: concilio, concilias, conciliavi, conciliatum, conciliāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = conciliare, procurare, acquistare, accattivare , (eng) = call together, unite, reconcile, mediate, procure, win over, obtain, recommend, bring about, cause,   (esp) = avenir, cautivarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego concilio tu concilias ille conciliat nos conciliāmus vos conciliātis illi conciliant | Yo avengo Tu avienes El/Ella/Eso aviene Nosotros avenimos Vosotros avenís Ellos/Ellas/Esos avienen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego conciliābam tu conciliābas ille conciliābat nos conciliabāmus vos conciliabatis illi conciliābant | Yo avenía Tu avenías El/Ella/Eso avenía Nosotros aveníamos Vosotros aveníais Ellos/Ellas/Esos avenían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Yo avine Tu aviniste El/Ella/Eso avino Nosotros avinimos Vosotros avinisteis Ellos/Ellas/Esos avinieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Yo he avenido Tu has avenido El/Ella/Eso ha avenido Nosotros hemos avenido Vosotros habéis avenido Ellos/Ellas/Esos han avenido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego conciliavĕram, conciliaram... tu conciliavĕras, conciliaras... ille conciliavĕrat, conciliarat... nos conciliaverāmus, conciliaramus... vos conciliaverātis, conciliaratis... illi conciliaverant, conciliarant... | Yo había avenido Tu habías avenido El/Ella/Eso había avenido Nosotros habíamos avenido Vosotros habíais avenido Ellos/Ellas/Esos habían avenido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego conciliavi tu conciliavisti, conciliasti... ille conciliavit nos conciliavĭmus vos conciliavistis, conciliastis... illi conciliavērunt, conciliarunt, conciliavere... | Yo hube avenido Tu hubiste avenido El/Ella/Eso hubo avenido Nosotros hubimos avenido Vosotros hubisteis avenido Ellos/Ellas/Esos hubieron avenido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego conciliavĕram, conciliaram... tu conciliavĕras, conciliaras... ille conciliavĕrat, conciliarat... nos conciliaverāmus, conciliaramus... vos conciliaverātis, conciliaratis... illi conciliaverant, conciliarant... | Yo había avenido Tu habías avenido El/Ella/Eso había avenido Nosotros habíamos avenido Vosotros habíais avenido Ellos/Ellas/Esos habían avenido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego conciliābo tu conciliābis ille conciliābit nos conciliabĭmus vos conciliabĭtis illi conciliābunt | Yo avendré Tu avendrás El/Ella/Eso avendrá Nosotros avendremos Vosotros avendréis Ellos/Ellas/Esos avendrían |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego conciliavĕro, conciliaro... tu conciliavĕris, conciliaris... ille conciliavĕrit, conciliarit... nos conciliaverĭmus, conciliarimus... vos conciliaverĭtis, conciliaritis... illi conciliavĕrint, conciliarint... | Yo habré avenido Tu habrás avenido El/Ella/Eso habrá avenido Nosotros habremos avenido Vosotros habréis avenido Ellos/Ellas/Esos habrán avenido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego conciliem tu concilies ille conciliet nos conciliēmus vos conciliētis illi concilient | Yo avenga Tu avengas El/Ella/Eso avenga Nosotros avengamos Vosotros avengáis Ellos/Ellas/Esos avengan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego conciliārem tu conciliāres ille conciliāret nos conciliarēmus vos conciliarētis illi conciliārent | Yo aviniese Tu avinieses El/Ella/Eso aviniese Nosotros aviniésemos Vosotros avinieseis Ellos/Ellas/Esos aviniese |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego conciliavĕrim, conciliarim... tu conciliavĕris, conciliaris... ille conciliavĕrit, conciliarit... nos conciliaverĭmus, conciliarimus... vos conciliaverĭtis, conciliaritis... illi conciliavĕrint, conciliarint... | Yo haya avenido Tu hayas avenido El/Ella/Eso haya avenido Nosotros hayamos avenido Vosotros hayáis avenido Ellos/Ellas/Esos hayan avenido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego conciliavissem, conciliassem... tu conciliavisses, conciliasses... ille conciliavisset, conciliasset... nos conciliavissēmus, conciliassemus... vos conciliavissētis, conciliassetis... illi conciliavissent, conciliassent... | Yo hubiera avenido Tu hubieras avenido El/Ella/Eso hubiera avenido Nosotros hubiéramos avenido Vosotros hubierais avenido Ellos/Ellas/Esos hubieran avenido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego conciliārem tu conciliāres ille conciliāret nos conciliarēmus vos conciliarētis illi conciliārent | Yo avendría Tu avendrías El/Ella/Eso avendría Nosotros avendríamos Vosotros avendríais Ellos/Ellas/Esos avendrían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego conciliavissem, conciliassem... tu conciliavisses, conciliasses... ille conciliavisset, conciliasset... nos conciliavissēmus, conciliassemus... vos conciliavissētis, conciliassetis... illi conciliavissent, conciliassent... | Yo habría avenido Tu habrías avenido El/Ella/Eso habría avenido Nosotros habríamos avenido Vosotros habríais avenido Ellos/Ellas/Esos habrían avenido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
concilia conciliate Futuro conciliato conciliato conciliatote concilianto | aven avenid ve a avenir vaya a avenir id a avenir vayan a avenir |
INFINITIVO | |
Presente | |
conciliāre | avenir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
conciliavisse, conciliasse... | haber avenido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
conciliaturum esse, conciliaturam esse, conciliaturum esse, conciliaturos esse, conciliaturas esse, conciliatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
conciliandi, conciliando, conciliandum, conciliando... | de a para por |
SUPINO | |
conciliatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que aviene |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.conciliantem Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantes conciliantium conciliantibus conciliantes conciliantes conciliantibus |
Feminina | |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.conciliantem Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantes conciliantium conciliantibus conciliantes conciliantes conciliantibus |
Neutro | |
Nom.concilians Gen.conciliantis Dat.concilianti Acc.concilians Voc.concilians Abl.conciliante, concilianti... | conciliantia conciliantium conciliantibus conciliantia conciliantia conciliantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conciliaturus Gen.conciliaturi Dat.conciliaturo Acc.conciliaturum Voc.conciliature Abl.conciliaturo | conciliaturi conciliaturorum conciliaturis conciliaturos conciliaturi conciliaturis |
Feminina | |
Nom.conciliatura Gen.conciliaturae Dat.conciliaturae Acc.conciliaturam Voc.conciliatura Abl.conciliatura | conciliaturae conciliaturarum conciliaturis conciliaturas conciliaturae conciliaturis |
Neutro | |
Nom.conciliaturum Gen.conciliaturi Dat.conciliaturo Acc.conciliaturum Voc.conciliaturum Abl.conciliaturo | conciliatura conciliaturorum conciliaturis conciliatura conciliatura conciliaturis |
- Conjugación completa di conciliari Forma pasiva |