Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di poeniri poenire =
poeniri: Verbo deponente IMPERATIVO - Coniugazione completa di poenire Forma deponente |
IMPERATIVO | significato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
poeniīre poenmĭnimmĭninmĭni Futuro | castiga castigate |
Coniugazione di: poenio, poenis, poenivi, poenitum, poenire coniugazione: 4 - transitivo - attiva (Ita) = punire, castigare, (eng) = punish, avenge,   (esp) = escarmentar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego poenio tu poenis ille poenit nos poenīmus vos poenītis illi poeniunt | Io castigo Tu castighi Egli/Ella/Esso castiga Noi castighiamo Voi castigate Essi/Esse/Loro castigano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego poeniēbam tu poeniēbas ille poeniēbat nos poeniebāmus vos poeniebātis illi poeniēbant | Io castigavo Tu castigavi Egli/Ella/Esso castigava Noi castigavamo Voi castigavate Essi/Esse/Loro castigavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego poenivi tu poenivisti, poenisti... ille poenivit nos poenivīmus vos poenivistis, poenistis... illi poenivērunt, poenirunt, poenivere... | Io castigai Tu castigasti Egli/Ella/Esso castigò Noi castigammo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego poenivi tu poenivisti, poenisti... ille poenivit nos poenivīmus vos poenivistis, poenistis... illi poenivērunt, poenirunt, poenivere... | Io ho castigato Tu hai castigato Egli/Ella/Esso ha castigato Noi abbiamo castigato Voi avete castigato Essi/Esse/Loro hanno castigato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego poenivĕram, poeniram... tu poenivĕras, poeniras... ille poenivĕrat, poenirat... nos poeniverāmus, poeniramus... vos poeniverātis, poeniratis... illi poenivĕrant, poenirant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego poenivi tu poenivisti, poenisti... ille poenivit nos poenivīmus vos poenivistis, poenistis... illi poenivērunt, poenirunt, poenivere... | Io ebbi castigato Tu avesti castigato Egli/Ella/Esso ebbe castigato Noi avemmo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro ebbero castigato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego poenivĕram, poeniram... tu poenivĕras, poeniras... ille poenivĕrat, poenirat... nos poeniverāmus, poeniramus... vos poeniverātis, poeniratis... illi poenivĕrant, poenirant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego poeniam tu poenies ille poeniet nos poeniēmus vos poeniētis illi poenient | Io castigherò Tu castigherai Egli/Ella/Esso castigherà Noi castigheremo Voi castigherete Essi/Esse/Loro castigheranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego poenivĕro, poeniro... tu poenivĕris, poeniris... ille poenivĕrit, poenirit... nos poeniverĭmus, poenirimus... vos poeniverĭtis, poeniritis... illi poenivĕrint, poenirint... | Io avrò castigato Tu avrai castigato Egli/Ella/Esso avrà castigato Noi avremo castigato Voi avrete castigato Essi/Esse/Loro avranno castigato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego poeniam tu poenias ille poeniat nos poeniāmus vos poeniātis illi poeniant | Io castighi Tu castighi Egli/Ella/Esso castighi Noi castighiamo Voi castighiate Essi/Esse/Loro castighino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego poenirem tu poenires ille poeniret nos poenirēmus vos poenirĕtis illi poenirent | Io castigassi Tu castigassi Egli/Ella/Esso castigasse Noi castigassimo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego poenivĕrim, poenirim... tu poenivĕris, poeniris... ille poenivĕrit, poenirit... nos poeniverĭmus, poenirimus... vos poeniverĭtis, poeniritis... illi poenivĕrint, poenirint... | Io abbia castigato Tu abbia castigato Egli/Ella/Esso abbia castigato Noi abbiamo castigato Voi abbiate castigato Essi/Esse/Loro abbiano castigato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego poenivissem, poenissem... tu poenivisses, poenisses... ille poenivisset, poenisset... nos poenivissēmus, poenissēmus... vos poenivissētis, poenissētis... illi poenivissent, poenissent... | Io avessi castigato Tu avessi castigato Egli/Ella/Esso avesse castigato Noi avessimo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro avessero castigato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego poenirem tu poenires ille poeniret nos poenirēmus vos poenirĕtis illi poenirent | Io castigherei Tu castigheresti Egli/Ella/Esso castigherebbe Noi castigheremmo Voi castighereste Essi/Esse/Loro castigherebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego poenivissem, poenissem... tu poenivisses, poenisses... ille poenivisset, poenisset... nos poenivissēmus, poenissēmus... vos poenivissētis, poenissētis... illi poenivissent, poenissent... | Io avrei castigato Tu avresti castigato Egli/Ella/Esso avrebbe castigato Noi avremmo castigato Voi avreste castigato Essi/Esse/Loro avrebbero castigato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
poeni poenite Futuro poenito poenito poenitote poeniunto | castiga castigate castigherai castigherà castigherete castigheranno |
INFINITO | |
Presente | |
poenire | castigare |
INFINITO | |
Perfetto | |
poenivisse, poenisse... | avere castigato |
INFINITO | |
Futuro | |
poeniturum esse, poenituram esse, poeniturum esse, poenituros esse, poenituras esse, poenitura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
poeniendi, poeniendo, poeniendum, poeniendo... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
poenitum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che castiga |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poenientem Voc.poeniens Abl.poeniente, poenienti... | poenientes poenientium poenientibus poenientes poenientes poenientibus |
Femminile | |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poenientem Voc.poeniens Abl.poeniente, poenienti... | poenientes poenientium poenientibus poenientes poenientes poenientibus |
Neutro | |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poeniens Voc.poeniens Abl.poeniente, poenienti... | poenientia poenientium poenientibus poenientia poenientia poenientibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che castigherà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.poeniturus Gen.poenituri Dat.poenituro Acc.poeniturum Voc.poeniture Abl.poenituro | poenituri poeniturorum poenituris poenituros poenituri poenituris |
Femminile | |
Nom.poenitura Gen.poeniturae Dat.poeniturae Acc.poenituram Voc.poenitura Abl.poenitura | poeniturae poeniturarum poenituris poenituras poeniturae poenituris |
Neutro | |
Nom.poeniturum Gen.poenituri Dat.poenituro Acc.poeniturum Voc.poeniturum Abl.poenituro | poenitura poeniturorum poenituris poenitura poenitura poenituris |
- Coniugazione completa di poeniri Forma passiva |
Coniugazione di: poenior, poenīris, poenitus sum, poenita sum, poenitum sum..., - , poeniri coniugazione: 4 - transitivo - deponente (Ita) = punire, castigare, (eng) = punish, avenge, (esp) = escarmentar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego poenior tu poenīris ille poenītur nos poenīmur vos poenimĭni illi poeniuntur | Io castigo Tu castighi Egli/Ella/Esso castiga Noi castighiamo Voi castigate Essi/Esse/Loro castigano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego poeniēbar tu poeniebāris ille poeniebātur nos poeniebāmur vos poeniebamĭni illi poeniebantur | Io castigavo Tu castigavi Egli/Ella/Esso castigava Noi castigavamo Voi castigavate Essi/Esse/Loro castigavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego poenitus sum, poenita sum, poenitum sum... tu poenitus es, poenita es, poenitum es... ille poenitus est, poenita est, poenitum est... nos poeniti sumus, poenitae sumus, poenita sumus... vos poeniti estis, poenitae estis, poenita estis... illi poeniti sunt, poenitae sunt, poenita sunt... | Io castigai Tu castigasti Egli/Ella/Esso castigò Noi castigammo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego poenitus sum, poenita sum, poenitum sum... tu poenitus es, poenita es, poenitum es... ille poenitus est, poenita est, poenitum est... nos poeniti sumus, poenitae sumus, poenita sumus... vos poeniti estis, poenitae estis, poenita estis... illi poeniti sunt, poenitae sunt, poenita sunt... | Io ho castigato Tu hai castigato Egli/Ella/Esso ha castigato Noi abbiamo castigato Voi avete castigato Essi/Esse/Loro hanno castigato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego poenitus eram, poenita eram, poenitum eram... tu poenitus eras, poenita eras, poenitum eras... ille poenitus erat, poenita erat, poenitum erat... nos poeniti erāmus, poenitae eramus, poenita eramus... vos poeniti erātis, poenitae eratis, poenita eratis... illi poeniti erant, poenitae erant, poenita erant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego poenitus sum, poenita sum, poenitum sum... tu poenitus es, poenita es, poenitum es... ille poenitus est, poenita est, poenitum est... nos poeniti sumus, poenitae sumus, poenita sumus... vos poeniti estis, poenitae estis, poenita estis... illi poeniti sunt, poenitae sunt, poenita sunt... | Io ebbi castigato Tu avesti castigato Egli/Ella/Esso ebbe castigato Noi avemmo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro ebbero castigato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego poenitus eram, poenita eram, poenitum eram... tu poenitus eras, poenita eras, poenitum eras... ille poenitus erat, poenita erat, poenitum erat... nos poeniti erāmus, poenitae eramus, poenita eramus... vos poeniti erātis, poenitae eratis, poenita eratis... illi poeniti erant, poenitae erant, poenita erant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego poeniar tu poeniēris ille poeniētur nos poeniēmur vos poeniemĭni illi poenientur | Io castigherò Tu castigherai Egli/Ella/Esso castigherà Noi castigheremo Voi castigherete Essi/Esse/Loro castigheranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego poenitus ero, poenita ero, poenitum ero... tu poenitus eris, poenita eris, poenitum eris... ille poenitus erit, poenita erit, poenitum erit... nos poeniti erimus, poenitae erimus, poenita erimus... vos poeniti erĭtis, poenitae eritis, poenita eritis... illi poeniti erunt, poenitae erunt, poenita erunt... | Io avrò castigato Tu avrai castigato Egli/Ella/Esso avrà castigato Noi avremo castigato Voi avrete castigato Essi/Esse/Loro avranno castigato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego poeniar tu poeniāris ille poeniātur nos poeniāmur vos poeniamĭni illi poeniantur | Io castighi Tu castighi Egli/Ella/Esso castighi Noi castighiamo Voi castighiate Essi/Esse/Loro castighino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego poenirer tu poenirēris ille poenirētur nos poenirēmur vos poeniremĭni illi poenirentur | Io castigassi Tu castigassi Egli/Ella/Esso castigasse Noi castigassimo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego poenitus sim, poenita sim, poenitum sim... tu poenitus sis, poenita sis, poenitum sis... ille poenitus sit, poenita sit, poenitum sit... nos poeniti simus, poenitae simus, poenita simus... vos poeniti sitis, poenitae sitis, poenita sitis... illi poeniti sint, poenitae sint, poenita sint... | Io abbia castigato Tu abbia castigato Egli/Ella/Esso abbia castigato Noi abbiamo castigato Voi abbiate castigato Essi/Esse/Loro abbiano castigato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego poenitus essem, poenita essem, poenitum essem... tu poenitus esses, poenita esses, poenitum esses... ille poenitus esset, poenita esset, poenitum esset... nos poenitessēmus, poenitae essemus, poenita essemus... vos poenitessētis, poenitae essetis, poenita essetis... illi poeniti essent, poenitae essent, poenita essent... | Io avessi castigato Tu avessi castigato Egli/Ella/Esso avesse castigato Noi avessimo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro avessero castigato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego poenirer tu poenirēris ille poenirētur nos poenirēmur vos poeniremĭni illi poenirentur | Io castigherei Tu castigheresti Egli/Ella/Esso castigherebbe Noi castigheremmo Voi castighereste Essi/Esse/Loro castigherebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego poenitus essem, poenita essem, poenitum essem... tu poenitus esses, poenita esses, poenitum esses... ille poenitus esset, poenita esset, poenitum esset... nos poenitessēmus, poenitae essemus, poenita essemus... vos poenitessētis, poenitae essetis, poenita essetis... illi poeniti essent, poenitae essent, poenita essent... | Io avrei castigato Tu avresti castigato Egli/Ella/Esso avrebbe castigato Noi avremmo castigato Voi avreste castigato Essi/Esse/Loro avrebbero castigato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
poeniīre poenmĭnimmĭninmĭni Futuro | castiga castigate |
INFINITO | |
Presente | |
poeniri | castigare |
INFINITO | |
Perfetto | |
poenitum esse, poenitam esse, poenitum esse, poenītors esse, poenitas esse, poenita esse... | avere castigato |
INFINITO | |
Futuro | |
poeniturum esse, poenituram esse, poeniturum esse, poenituros esse, poenituras esse, poenitura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
poeniendi, poeniendo, poeniendum, poeniendo... | di ad a da, con.. |
GERUNDIVO | |
Maschile | ought to be |
Singolare | Plurale |
Nom.poeniendus Gen.poeniendi Dat.poeniendo Acc.poeniendum Voc.poeniende Abl.poeniendo | poeniendi poeniendorum poeniendis poeniendos poeniendi poeniendis |
Femminile | |
Nom.poenienda Gen.poeniendae Dat.poeniendae Acc.poeniendam Voc.poenienda Abl.poenienda | poeniendae poeniendarum poeniendis poeniendas poeniendae poeniendis |
Neutro | |
Nom.poeniendum Gen.poeniendi Dat.poeniendo Acc.poeniendum Voc.poeniendum Abl.poeniendo | poenienda poeniendorum poeniendis poenienda poenienda poeniendis |
SUPINO | |
poenitum | a/ad |
poenitu | da |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che castiga |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poenientem Voc.poeniens Abl.poeniente | poenientes poenientium poenientibus poenientes poenientes poenientibus |
Femminile | |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poenientem Voc.poeniens Abl.poeniente | poenientes poenientium poenientibus poenientes poenientes poenientibus |
Neutro | |
Nom.poeniens Gen.poenientis Dat.poenienti Acc.poeniens Voc.poeniens Abl.poeniente | poenientia poenientium poenientibus poenientia poenientia poenientibus |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | castigato, castigati... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.poenitus Gen.poeniti Dat.poenito Acc.poenitum Voc.poenite Abl.poenito | poeniti poenitorum poenitis poenitos poeniti poenitis |
Femminile | |
Nom.poenita Gen.poenitae Dat.poenitae Acc.poenitam Voc.poenita Abl.poenita | poenitae poenitarum poenitis poenitas poenitae poenitis |
Neutro | |
Nom.poenitum Gen.poeniti Dat.poenito Acc.poenitum Voc.poenitum Abl.poenito | poenita poenitorum poenitis poenita poenita poenitis |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che castigherà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.poeniturus Gen.poenituri Dat.poenituro Acc.poeniturum Voc.poeniture Abl.poenituro | poenituri poeniturorum poenituris poenituros poenituri poenituris |
Femminile | |
Nom.poenitura Gen.poeniturae Dat.poeniturae Acc.poenituram Voc.poenitura Abl.poenitura | poeniturae poeniturarum poenituris poenituras poeniturae poenituris |
Neutro | |
Nom.poeniturum Gen.poenituri Dat.poenituro Acc.poeniturum Voc.poeniturum Abl.poenituro | poenitura poeniturorum poenituris poenitura poenitura poenituris |