Buena navegación con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Declinación de: invito aggettivo Declinación de: invitus aggettivo |
Declinación de: invitus, invita, invitum significado:che agisce malvolentieri, sup., (eng) = against one's will, reluctant, lang. Latino declinación: Aggettivo Dat.: masc. sing. neut. sing. Abl.: masc. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.invitŭs Gen.invitī Dat.invitō Acc.invitŭm Voc.invitĕ Abl.invitō | invitī invitōrum invitīs invitōs invitī invitīs |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.invită Gen.invitae Dat.invitae Acc.invităm Voc.invită Abl.invitā | invitae invitārum invitīs invitās invitae invitīs |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.invitŭm Gen.invitī Dat.invitō Acc.invitŭm Voc.invitŭm Abl.invitō | invită invitōrum invitīs invită invită invitīs |
Superlativo | ||
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.invitissimŭm Gen.invitissimī Dat.invitissimō Acc.invitissimŭm Voc.invitissimŭm Abl.invitissimō | invitissimă invitissimōrum invitissimīs invitissimă invitissimă invitissimīs |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.agg. Gen. Dat. Acc. Voc. Abl. |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom. Gen. Dat. Acc. Voc. Abl. |
Conjugación de: invito, invitas, invitavi, invitatum, invitāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = invitare, ospitare, (eng) = invite, entertain, allure, entice, incite,   (esp) = convidar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego invito tu invitas ille invitat nos invitāmus vos invitātis illi invitant | Yo convido Tu convidas El/Ella/Eso convida Nosotros convidamos Vosotros convidáis Ellos/Ellas/Esos convidan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego invitābam tu invitābas ille invitābat nos invitabāmus vos invitabatis illi invitābant | Yo convidaba Tu convidabas El/Ella/Eso convidaba Nosotros convidabamos Vosotros convidabais Ellos/Ellas/Esos convidaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego invitavi tu invitavisti, invitasti... ille invitavit nos invitavĭmus vos invitavistis, invitastis... illi invitavērunt, invitarunt, invitavere... | Yo convidé Tu convidaste El/Ella/Eso convidó Nosotros convidamos Vosotros convidasteis Ellos/Ellas/Esos convidaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego invitavi tu invitavisti, invitasti... ille invitavit nos invitavĭmus vos invitavistis, invitastis... illi invitavērunt, invitarunt, invitavere... | Yo he convidado Tu has convidado El/Ella/Eso ha convidado Nosotros hemos convidado Vosotros habéis convidado Ellos/Ellas/Esos han convidado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego invitavĕram, invitaram... tu invitavĕras, invitaras... ille invitavĕrat, invitarat... nos invitaverāmus, invitaramus... vos invitaverātis, invitaratis... illi invitaverant, invitarant... | Yo había convidado Tu habías convidado El/Ella/Eso había convidado Nosotros habíamos convidado Vosotros habíais convidado Ellos/Ellas/Esos habían convidado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego invitavi tu invitavisti, invitasti... ille invitavit nos invitavĭmus vos invitavistis, invitastis... illi invitavērunt, invitarunt, invitavere... | Yo hube convidado Tu hubiste convidado El/Ella/Eso hubo convidado Nosotros hubimos convidado Vosotros hubisteis convidado Ellos/Ellas/Esos hubieron convidado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego invitavĕram, invitaram... tu invitavĕras, invitaras... ille invitavĕrat, invitarat... nos invitaverāmus, invitaramus... vos invitaverātis, invitaratis... illi invitaverant, invitarant... | Yo había convidado Tu habías convidado El/Ella/Eso había convidado Nosotros habíamos convidado Vosotros habíais convidado Ellos/Ellas/Esos habían convidado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego invitābo tu invitābis ille invitābit nos invitabĭmus vos invitabĭtis illi invitābunt | Yo convidaré Tu convidaras El/Ella/Eso convidará Nosotros convidaremos Vosotros convidareis Ellos/Ellas/Esos convidarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego invitavĕro, invitaro... tu invitavĕris, invitaris... ille invitavĕrit, invitarit... nos invitaverĭmus, invitarimus... vos invitaverĭtis, invitaritis... illi invitavĕrint, invitarint... | Yo habré convidado Tu habrás convidado El/Ella/Eso habrá convidado Nosotros habremos convidado Vosotros habréis convidado Ellos/Ellas/Esos habrán convidado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego invitem tu invites ille invitet nos invitēmus vos invitētis illi invitent | Yo convide Tu convides El/Ella/Eso convide Nosotros convidemos Vosotros convidéis Ellos/Ellas/Esos conviden |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego invitārem tu invitāres ille invitāret nos invitarēmus vos invitarētis illi invitārent | Yo convidara Tu convidaras El/Ella/Eso convidara Nosotros convidáramos Vosotros convidarais Ellos/Ellas/Esos convidaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego invitavĕrim, invitarim... tu invitavĕris, invitaris... ille invitavĕrit, invitarit... nos invitaverĭmus, invitarimus... vos invitaverĭtis, invitaritis... illi invitavĕrint, invitarint... | Yo haya convidado Tu hayas convidado El/Ella/Eso haya convidado Nosotros hayamos convidado Vosotros hayáis convidado Ellos/Ellas/Esos hayan convidado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego invitavissem, invitassem... tu invitavisses, invitasses... ille invitavisset, invitasset... nos invitavissēmus, invitassemus... vos invitavissētis, invitassetis... illi invitavissent, invitassent... | Yo hubiera convidado Tu hubieras convidado El/Ella/Eso hubiera convidado Nosotros hubiéramos convidado Vosotros hubierais convidado Ellos/Ellas/Esos hubieran convidado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego invitārem tu invitāres ille invitāret nos invitarēmus vos invitarētis illi invitārent | Yo convidaría Tu convidarías El/Ella/Eso convidaría Nosotros convidaríamos Vosotros convidaríais Ellos/Ellas/Esos convidarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego invitavissem, invitassem... tu invitavisses, invitasses... ille invitavisset, invitasset... nos invitavissēmus, invitassemus... vos invitavissētis, invitassetis... illi invitavissent, invitassent... | Yo habría convidado Tu habrías convidado El/Ella/Eso habría convidado Nosotros habríamos convidado Vosotros habríais convidado Ellos/Ellas/Esos habrían convidado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
invita invitate Futuro invitato invitato invitatote invitanto | convida convidad ve a convidar vaya a convidar id a convidar vayan a convidar |
INFINITIVO | |
Presente | |
invitāre | convidar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
invitavisse, invitasse... | haber convidado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
invitaturum esse, invitaturam esse, invitaturum esse, invitaturos esse, invitaturas esse, invitatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
invitandi, invitando, invitandum, invitando... | de a para por |
SUPINO | |
invitatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que convida |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.invitans Gen.invitantis Dat.invitanti Acc.invitantem Voc.invitans Abl.invitante, invitanti... | invitantes invitantium invitantibus invitantes invitantes invitantibus |
Feminina | |
Nom.invitans Gen.invitantis Dat.invitanti Acc.invitantem Voc.invitans Abl.invitante, invitanti... | invitantes invitantium invitantibus invitantes invitantes invitantibus |
Neutro | |
Nom.invitans Gen.invitantis Dat.invitanti Acc.invitans Voc.invitans Abl.invitante, invitanti... | invitantia invitantium invitantibus invitantia invitantia invitantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.invitaturus Gen.invitaturi Dat.invitaturo Acc.invitaturum Voc.invitature Abl.invitaturo | invitaturi invitaturorum invitaturis invitaturos invitaturi invitaturis |
Feminina | |
Nom.invitatura Gen.invitaturae Dat.invitaturae Acc.invitaturam Voc.invitatura Abl.invitatura | invitaturae invitaturarum invitaturis invitaturas invitaturae invitaturis |
Neutro | |
Nom.invitaturum Gen.invitaturi Dat.invitaturo Acc.invitaturum Voc.invitaturum Abl.invitaturo | invitatura invitaturorum invitaturis invitatura invitatura invitaturis |
- Conjugación completa di invitari Forma pasiva |