Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: attinĕo, attinĕs, attinui, attentum, attinēre conjugación: 2 - transitivo/intransitivo - attiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = trattenere, tenere, mantenere, custodire, estendersi, appartenere, concernere, riguardare, tr/intr, (eng) = hold on, hold fast, delay, belong, concern, relate to,   (esp) = tener cogito, retener, contener, detener, guardar, importar, extenderse hasta, interesar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego attinĕo tu attinĕs ille attinĕt nos attinēmus vos attinētis illi attinent | Yo tengo cogito Tu tienes cogito El/Ella/Eso tiene cogito Nosotros tenemos cogito Vosotros tenéis cogito Ellos/Ellas/Esos tienen cogito |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego attinēbam tu attinēbas ille attinēbat nos attinebāmus vos attinebātis illi attinēbant | Yo tenía cogito Tu tenías cogito El/Ella/Eso tenía cogito Nosotros teníamos cogito Vosotros teníais cogito Ellos/Ellas/Esos tenían cogito |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo tuve cogito Tu tuviste cogito El/Ella/Eso tuvo cogito Nosotros tuvimos cogito Vosotros tuvisteis cogito Ellos/Ellas/Esos tuvieron cogito |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo he tenido cogito Tu has tenido cogito El/Ella/Eso ha tenido cogito Nosotros hemos tenido cogito Vosotros habéis tenido cogito Ellos/Ellas/Esos han tenido cogito |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego attinuĕram tu attinuĕras ille attinuĕrat nos attinuerāmus vos attinuerātis illi attinuĕrant | Yo había tenido cogito Tu habías tenido cogito El/Ella/Eso había tenido cogito Nosotros habíamos tenido cogito Vosotros habíais tenido cogito Ellos/Ellas/Esos habían tenido cogito |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo hube tenido cogito Tu hubiste tenido cogito El/Ella/Eso hubo tenido cogito Nosotros hubimos tenido cogito Vosotros hubisteis tenido cogito Ellos/Ellas/Esos hubieron tenido cogito |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego attinuĕram tu attinuĕras ille attinuĕrat nos attinuerāmus vos attinuerātis illi attinuĕrant | Yo había tenido cogito Tu habías tenido cogito El/Ella/Eso había tenido cogito Nosotros habíamos tenido cogito Vosotros habíais tenido cogito Ellos/Ellas/Esos habían tenido cogito |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego attinēbo tu attinēbis ille attinēbit nos attinebĭmus vos attinebĭtis illi attinēbunt | Yo tendré cogito Tu tendrás cogito El/Ella/Eso tendrá cogito Nosotros tendremos cogito Vosotros tendréis cogito Ellos/Ellas/Esos tendrán cogito |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego attinuĕro tu attinuĕris ille attinuĕrit nos attinuerĭmus vos attinuerĭtis illi attinuĕrint | Yo habré tenido cogito Tu habrás tenido cogito El/Ella/Eso habrá tenido cogito Nosotros habremos tenido cogito Vosotros habréis tenido cogito Ellos/Ellas/Esos habrán tenido cogito |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego attinĕam tu attinĕas ille attinĕat nos attineāmus vos attineātis illi attinĕant | Yo tenga cogito Tu tengas cogito El/Ella/Eso tenga cogito Nosotros tengamos cogito Vosotros tengáis cogito Ellos/Ellas/Esos tengan cogito |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego attinērem tu attinēres ille attinēret nos attinrēmus vos attinrētis illi attinērent | Yo tuviese cogito Tu tuvieses cogito El/Ella/Eso tuviese cogito Nosotros tuviésemos cogito Vosotros tuvieseis cogito Ellos/Ellas/Esos tuviese cogito |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego attinuĕrim tu attinuĕris ille attinuĕrit nos attinuerĭmus vos attinuerĭtis illi attinuĕrint | Yo haya tenido cogito Tu hayas tenido cogito El/Ella/Eso haya tenido cogito Nosotros hayamos tenido cogito Vosotros hayáis tenido cogito Ellos/Ellas/Esos hayan tenido cogito |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego attinuissem tu attinuisses ille attinuisset nos attinuissēmus vos attinuissētis illi attinuissent | Yo hubiera tenido cogito Tu hubieras tenido cogito El/Ella/Eso hubiera tenido cogito Nosotros hubiéramos tenido cogito Vosotros hubierais tenido cogito Ellos/Ellas/Esos hubieran tenido cogito |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego attinērem tu attinēres ille attinēret nos attinrēmus vos attinrētis illi attinērent | Yo tendría cogito Tu tendrías cogito El/Ella/Eso tendría cogito Nosotros tendríamos cogito Vosotros tendríais cogito Ellos/Ellas/Esos tendrían cogito |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego attinuissem tu attinuisses ille attinuisset nos attinuissēmus vos attinuissētis illi attinuissent | Yo habría tenido cogito Tu habrías tenido cogito El/Ella/Eso habría tenido cogito Nosotros habríamos tenido cogito Vosotros habríais tenido cogito Ellos/Ellas/Esos habrían tenido cogito |
IMPERATIVO | |
Presente | |
attine attinete Futuro attineto attineto attinetote attinento | ten cogito tened cogito ve a tener cogito vaya a tener cogito id a tener cogito vayan a tener cogito |
INFINITIVO | |
Presente | |
attinēre | tener cogito |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
attinuisse | haber tenido cogito |
INFINITIVO | |
Futuro | |
attenturum esse, attenturam esse, attenturum esse, attenturos esse, attenturas esse, attentura esse... | ir a cogito |
GERUNDIO | |
attinendi, attinendo, attinendum, attinendo... | de cogito a cogito para cogito por cogito |
SUPINO | |
attentum | cogito |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que tiene cogito |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinentem Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentes attinentium attinentibus attinentes attinentes attinentibus |
Feminina | |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinentem Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentes attinentium attinentibus attinentes attinentes attinentibus |
Neutro | |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinens Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentia attinentium attinentibus attinentia attinentia attinentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.attenturus Gen.attenturi Dat.attenturo Acc.attenturum Voc.attenture Abl.attenturo | attenturi attenturorum attenturis attenturos attenturi attenturis |
Feminina | |
Nom.attentura Gen.attenturae Dat.attenturae Acc.attenturam Voc.attentura Abl.attentura | attenturae attenturarum attenturis attenturas attenturae attenturis |
Neutro | |
Nom.attenturum Gen.attenturi Dat.attenturo Acc.attenturum Voc.attenturum Abl.attenturo | attentura attenturorum attenturis attentura attentura attenturis |
- Conjugación completa di attineri Forma pasiva |