Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: attinĕo, attinĕs, attinui, attentum, attinēre conjugación: 2 - transitivo/intransitivo - attiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = trattenere, tenere, mantenere, custodire, estendersi, appartenere, concernere, riguardare, tr/intr, (eng) = hold on, hold fast, delay, belong, concern, relate to,   (esp) = tener cogito, retener, contener, detener, guardar, importar, extenderse hasta, interesar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego attinĕo tu attinĕs ille attinĕt nos attinēmus vos attinētis illi attinent | Yo detengo Tu detienes El/Ella/Eso detiene Nosotros detenemos Vosotros detenéis Ellos/Ellas/Esos detienen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego attinēbam tu attinēbas ille attinēbat nos attinebāmus vos attinebātis illi attinēbant | Yo detenía Tu detenías El/Ella/Eso detenía Nosotros deteníamos Vosotros deteníais Ellos/Ellas/Esos detenían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo detuve Tu detuviste El/Ella/Eso detuvo Nosotros detuvimos Vosotros detuvisteis Ellos/Ellas/Esos detuvieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo he detenido Tu has detenido El/Ella/Eso ha detenido Nosotros hemos detenido Vosotros habéis detenido Ellos/Ellas/Esos han detenido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego attinuĕram tu attinuĕras ille attinuĕrat nos attinuerāmus vos attinuerātis illi attinuĕrant | Yo había detenido Tu habías detenido El/Ella/Eso había detenido Nosotros habíamos detenido Vosotros habíais detenido Ellos/Ellas/Esos habían detenido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego attinui tu attinuisti ille attinuit nos attinuĭmus vos attinuistis illi attinuērunt, attinuere... | Yo hube detenido Tu hubiste detenido El/Ella/Eso hubo detenido Nosotros hubimos detenido Vosotros hubisteis detenido Ellos/Ellas/Esos hubieron detenido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego attinuĕram tu attinuĕras ille attinuĕrat nos attinuerāmus vos attinuerātis illi attinuĕrant | Yo había detenido Tu habías detenido El/Ella/Eso había detenido Nosotros habíamos detenido Vosotros habíais detenido Ellos/Ellas/Esos habían detenido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego attinēbo tu attinēbis ille attinēbit nos attinebĭmus vos attinebĭtis illi attinēbunt | Yo detendré Tu detendrás El/Ella/Eso detendrá Nosotros detendremos Vosotros detendréis Ellos/Ellas/Esos detendrán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego attinuĕro tu attinuĕris ille attinuĕrit nos attinuerĭmus vos attinuerĭtis illi attinuĕrint | Yo habré detenido Tu habrás detenido El/Ella/Eso habrá detenido Nosotros habremos detenido Vosotros habréis detenido Ellos/Ellas/Esos habrán detenido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego attinĕam tu attinĕas ille attinĕat nos attineāmus vos attineātis illi attinĕant | Yo detenga Tu detengas El/Ella/Eso detenga Nosotros detengamos Vosotros detengáis Ellos/Ellas/Esos detengan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego attinērem tu attinēres ille attinēret nos attinrēmus vos attinrētis illi attinērent | Yo detuviese Tu detuvieses El/Ella/Eso detuviese Nosotros detuviésemos Vosotros detuvieseis Ellos/Ellas/Esos detuviese |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego attinuĕrim tu attinuĕris ille attinuĕrit nos attinuerĭmus vos attinuerĭtis illi attinuĕrint | Yo haya detenido Tu hayas detenido El/Ella/Eso haya detenido Nosotros hayamos detenido Vosotros hayáis detenido Ellos/Ellas/Esos hayan detenido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego attinuissem tu attinuisses ille attinuisset nos attinuissēmus vos attinuissētis illi attinuissent | Yo hubiera detenido Tu hubieras detenido El/Ella/Eso hubiera detenido Nosotros hubiéramos detenido Vosotros hubierais detenido Ellos/Ellas/Esos hubieran detenido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego attinērem tu attinēres ille attinēret nos attinrēmus vos attinrētis illi attinērent | Yo detendría Tu detendrías El/Ella/Eso detendría Nosotros detendríamos Vosotros detendríais Ellos/Ellas/Esos detendrían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego attinuissem tu attinuisses ille attinuisset nos attinuissēmus vos attinuissētis illi attinuissent | Yo habría detenido Tu habrías detenido El/Ella/Eso habría detenido Nosotros habríamos detenido Vosotros habríais detenido Ellos/Ellas/Esos habrían detenido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
attine attinete Futuro attineto attineto attinetote attinento | deten detened ve a detener vaya a detener id a detener vayan a detener |
INFINITIVO | |
Presente | |
attinēre | detener |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
attinuisse | haber detenido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
attenturum esse, attenturam esse, attenturum esse, attenturos esse, attenturas esse, attentura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
attinendi, attinendo, attinendum, attinendo... | de a para por |
SUPINO | |
attentum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que detiene |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinentem Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentes attinentium attinentibus attinentes attinentes attinentibus |
Feminina | |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinentem Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentes attinentium attinentibus attinentes attinentes attinentibus |
Neutro | |
Nom.attinens Gen.attinentis Dat.attinenti Acc.attinens Voc.attinens Abl.attinente, attinenti... | attinentia attinentium attinentibus attinentia attinentia attinentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.attenturus Gen.attenturi Dat.attenturo Acc.attenturum Voc.attenture Abl.attenturo | attenturi attenturorum attenturis attenturos attenturi attenturis |
Feminina | |
Nom.attentura Gen.attenturae Dat.attenturae Acc.attenturam Voc.attentura Abl.attentura | attenturae attenturarum attenturis attenturas attenturae attenturis |
Neutro | |
Nom.attenturum Gen.attenturi Dat.attenturo Acc.attenturum Voc.attenturum Abl.attenturo | attentura attenturorum attenturis attentura attentura attenturis |
- Conjugación completa di attineri Forma pasiva |