Buena navegación con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di arbitrari arbitrari = arbitrari: Verbo deponente INFINITIVO Presente |
- Declinación de: arbitrari aggettivo Declinación de: arbitrarius aggettivo |
Declinación de: arbitrarius, arbitraria, arbitrarium significado:arbitrale, lang. Latino declinación: Aggettivo Gen.: masc. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.arbitrariŭs Gen.arbitrarī, arbitrariī Dat.arbitrariō Acc.arbitrariŭm Voc.arbitrariĕ Abl.arbitrariō | arbitrariī arbitrariōrum arbitrariīs arbitrariōs arbitrariī arbitrariīs |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.arbitrariă Gen.arbitrariae Dat.arbitrariae Acc.arbitrariăm Voc.arbitrariă Abl.arbitrariā | arbitrariae arbitrariārum arbitrariīs arbitrariās arbitrariae arbitrariīs |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.arbitrariŭm Gen.arbitrarī, arbitrariī Dat.arbitrariō Acc.arbitrariŭm Voc.arbitrariŭm Abl.arbitrariō | arbitrariă arbitrariōrum arbitrariīs arbitrariă arbitrariă arbitrariīs |
Conjugación de: arbitror, arbitrāris, , - , arbitrari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = stimare, considerare, (eng) = observe, perceive, pass sentence, believe, think, be of an opinion, (esp) = pensar, juzgar, creer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arbitror tu arbitrāris ille arbitrātur nos arbitrāmur vos arbitramĭni illi arbitrantur | Yo soy juzgado, soy juzgada... Tu eres juzgado, eres juzgada... El/Ella/Eso es juzgado, es juzgada... Nosotros somos juzgados, somos juzgadas... Vosotros seis juzgados, seis juzgadas... Ellos/Ellas/Esos son juzgados, son juzgadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego arbitrābar tu arbitrabāris ille arbitrabātur nos arbitrabāmur vos arbitrabamini illi arbitrabantur | Yo era juzgado, era juzgada... Tu eras juzgado, eras juzgada... El/Ella/Eso era juzgado, era juzgada... Nosotros èramos juzgados, èramos juzgadas... Vosotros erais juzgados, erais juzgadas... Ellos/Ellas/Esos eran juzgados, eran juzgadas... |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego arbitrābor tu arbitrabĕris ille arbitrabĭtur nos arbitrabĭmur vos arbitrabimĭni illi arbitrabuntur | Yo seré juzgado, seré juzgada... Tu serás juzgado, serás juzgada... El/Ella/Eso será juzgado, será juzgada... Nosotros seremos juzgados, seremos juzgadas... Vosotros sereis juzgados, sereis juzgadas... Ellos/Ellas/Esos serán juzgados, serán juzgadas... |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego arbitrer tu arbitreris ille arbitretur nos arbitremur vos arbitremini illi arbitrentur | Yo sea juzgado, sea juzgada... Tu seas juzgado, seas juzgada... El/Ella/Eso sea juzgado, sea juzgada... Nosotros seamos juzgados, seamos juzgadas... Vosotros seáis juzgados, seáis juzgadas... Ellos/Ellas/Esos sean juzgados, sean juzgadas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego arbitrarer tu arbitrareris ille arbitraretur nos arbitraremur vos arbitraremini illi arbitrarentur | Yo fuere juzgado, fuere juzgada... Tu fueres juzgado, fueres juzgada... El/Ella/Eso fuere juzgado, fuere juzgada... Nosotros fuéremos juzgados, fuéremos juzgadas... Vosotros fuereis juzgados, fuereis juzgadas... Ellos/Ellas/Esos fueren juzgados, fueren juzgadas... |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego arbitrarer tu arbitrareris ille arbitraretur nos arbitraremur vos arbitraremini illi arbitrarentur | Yo sería juzgado, sería juzgada... Tu serías juzgado, serías juzgada... El/Ella/Eso sería juzgado, sería juzgada... Nosotros seríamos juzgados, seríamos juzgadas... Vosotros seríais juzgados, seríais juzgadas... Ellos/Ellas/Esos serían juzgados, serían juzgadas... |
INFINITIVO | |
Presente | |
arbitrari | ser juzgado, ser juzgada... |
INFINITIVO | |
INFINITIVO | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.arbitrandus Gen.arbitrandi Dat.arbitrando Acc.arbitrandum Voc.arbitrande Abl.arbitrando | arbitrandi arbitrandorum arbitrandis arbitrandos arbitrandi arbitrandis |
Feminina | |
Nom.arbitranda Gen.arbitrandae Dat.arbitrandae Acc.arbitrandam Voc.arbitranda Abl.arbitranda | arbitrandae arbitrandarum arbitrandis arbitrandas arbitrandae arbitrandis |
Neutro | |
Nom.arbitrandum Gen.arbitrandi Dat.arbitrando Acc.arbitrandum Voc.arbitrandum Abl.arbitrando | arbitranda arbitrandorum arbitrandis arbitranda arbitranda arbitrandis |
- Conjugación completa di arbitrare Forma activa |
Conjugación de: arbitror, arbitrāris, arbitratus sum, arbitrata sum, arbitratum sum..., - , arbitrari conjugación: 1 - transitivo - deponente (Ita) = stimare, considerare, (eng) = observe, perceive, pass sentence, believe, think, be of an opinion, (esp) = pensar, juzgar, creer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arbitror tu arbitrāris ille arbitrātur nos arbitrāmur vos arbitramĭni illi arbitrantur | Yo juzgo Tu juzgas El/Ella/Eso juzga Nosotros juzgamos Vosotros juzgáis Ellos/Ellas/Esos juzgan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego arbitrābar tu arbitrabāris ille arbitrabātur nos arbitrabāmur vos arbitrabamini illi arbitrabantur | Yo juzgaba Tu juzgabas El/Ella/Eso juzgaba Nosotros juzgabamos Vosotros juzgabais Ellos/Ellas/Esos juzgaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego arbitratus sum, arbitrata sum, arbitratum sum... tu arbitratus es, arbitrata es, arbitratum es... ille arbitratus est, arbitrata est, arbitratum est... nos arbitrati sumus, arbitratae sumus, arbitrata sumus... vos arbitrati estis, arbitratae estis, arbitrata estis... illi arbitrati sunt, arbitratae sunt, arbitrata sunt... | Yo juzgué Tu juzgaste El/Ella/Eso juzgó Nosotros juzgamos Vosotros juzgasteis Ellos/Ellas/Esos juzgaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego arbitratus sum, arbitrata sum, arbitratum sum... tu arbitratus es, arbitrata es, arbitratum es... ille arbitratus est, arbitrata est, arbitratum est... nos arbitrati sumus, arbitratae sumus, arbitrata sumus... vos arbitrati estis, arbitratae estis, arbitrata estis... illi arbitrati sunt, arbitratae sunt, arbitrata sunt... | Yo he juzgado Tu has juzgado El/Ella/Eso ha juzgado Nosotros hemos juzgado Vosotros habéis juzgado Ellos/Ellas/Esos han juzgado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego arbitratus eram, arbitrata eram, arbitratum eram... tu arbitratus eras, arbitrata eras, arbitratum eras... ille arbitratus erat, arbitrata erat, arbitratum erat... nos arbitrati erāmus, arbitratae eramus, arbitrata eramus... vos arbitrati erātis, arbitratae eratis, arbitrata eratis... illi arbitrati erant, arbitratae erant, arbitrata erant... | Yo había juzgado Tu habías juzgado El/Ella/Eso había juzgado Nosotros habíamos juzgado Vosotros habíais juzgado Ellos/Ellas/Esos habían juzgado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego arbitratus sum, arbitrata sum, arbitratum sum... tu arbitratus es, arbitrata es, arbitratum es... ille arbitratus est, arbitrata est, arbitratum est... nos arbitrati sumus, arbitratae sumus, arbitrata sumus... vos arbitrati estis, arbitratae estis, arbitrata estis... illi arbitrati sunt, arbitratae sunt, arbitrata sunt... | Yo hube juzgado Tu hubiste juzgado El/Ella/Eso hubo juzgado Nosotros hubimos juzgado Vosotros hubisteis juzgado Ellos/Ellas/Esos hubieron juzgado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego arbitratus eram, arbitrata eram, arbitratum eram... tu arbitratus eras, arbitrata eras, arbitratum eras... ille arbitratus erat, arbitrata erat, arbitratum erat... nos arbitrati erāmus, arbitratae eramus, arbitrata eramus... vos arbitrati erātis, arbitratae eratis, arbitrata eratis... illi arbitrati erant, arbitratae erant, arbitrata erant... | Yo había juzgado Tu habías juzgado El/Ella/Eso había juzgado Nosotros habíamos juzgado Vosotros habíais juzgado Ellos/Ellas/Esos habían juzgado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego arbitrābor tu arbitrabĕris ille arbitrabĭtur nos arbitrabĭmur vos arbitrabimĭni illi arbitrabuntur | Yo juzgaré Tu juzgaras El/Ella/Eso juzgará Nosotros juzgaremos Vosotros juzgareis Ellos/Ellas/Esos juzgarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego arbitratus ero, arbitrata ero, arbitratum ero... tu arbitratus eris, arbitrata eris, arbitratum eris... ille arbitratus erit, arbitrata erit, arbitratum erit... nos arbitrati erimus, arbitratae erimus, arbitrata erimus... vos arbitrati erĭtis, arbitratae eritis, arbitrata eritis... illi arbitrati erunt, arbitratae erunt, arbitrata erunt... | Yo habré juzgado Tu habrás juzgado El/Ella/Eso habrá juzgado Nosotros habremos juzgado Vosotros habréis juzgado Ellos/Ellas/Esos habrán juzgado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego arbitrer tu arbitrēris ille arbitrētur nos arbitrēmur vos arbitremĭni illi arbitrentur | Yo juzgue Tu juzgues El/Ella/Eso juzgue Nosotros juzguemos Vosotros juzguéis Ellos/Ellas/Esos juzguen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego arbitrarer tu arbitrarēris ille arbitrarētur nos arbitrarēmur vos arbitraremĭni illi arbitrarentur | Yo juzgara Tu juzgaras El/Ella/Eso juzgara Nosotros juzgáramos Vosotros juzgarais Ellos/Ellas/Esos juzgaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego arbitratus sim, arbitrata sim, arbitratum sim... tu arbitratus sis, arbitrata sis, arbitratum sis... ille arbitratus sit, arbitrata sit, arbitratum sit... nos arbitrati simus, arbitratae simus, arbitrata simus... vos arbitrati sitis, arbitratae sitis, arbitrata sitis... illi arbitrati sint, arbitratae sint, arbitrata sint... | Yo haya juzgado Tu hayas juzgado El/Ella/Eso haya juzgado Nosotros hayamos juzgado Vosotros hayáis juzgado Ellos/Ellas/Esos hayan juzgado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego arbitratus essem, arbitrata essem, arbitratum essem... tu arbitratus esses, arbitrata esses, arbitratum esses... ille arbitratus esset, arbitrata esset, arbitratum esset... nos arbitratessēmus, arbitratae essemus, arbitrata essemus... vos arbitratessētis, arbitratae essetis, arbitrata essetis... illi arbitrati essent, arbitratae essent, arbitrata essent... | Yo hubiera juzgado Tu hubieras juzgado El/Ella/Eso hubiera juzgado Nosotros hubiéramos juzgado Vosotros hubierais juzgado Ellos/Ellas/Esos hubieran juzgado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego arbitrarer tu arbitrarēris ille arbitrarētur nos arbitrarēmur vos arbitraremĭni illi arbitrarentur | Yo juzgaría Tu juzgarías El/Ella/Eso juzgaría Nosotros juzgaríamos Vosotros juzgaríais Ellos/Ellas/Esos juzgarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego arbitratus essem, arbitrata essem, arbitratum essem... tu arbitratus esses, arbitrata esses, arbitratum esses... ille arbitratus esset, arbitrata esset, arbitratum esset... nos arbitratessēmus, arbitratae essemus, arbitrata essemus... vos arbitratessētis, arbitratae essetis, arbitrata essetis... illi arbitrati essent, arbitratae essent, arbitrata essent... | Yo habría juzgado Tu habrías juzgado El/Ella/Eso habría juzgado Nosotros habríamos juzgado Vosotros habríais juzgado Ellos/Ellas/Esos habrían juzgado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
arbitrāre arbitramĭni Futuro | juzga juzgad |
INFINITIVO | |
Presente | |
arbitrari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
arbitratum esse, arbitratam esse, arbitratum esse, arbitratos esse, arbitratas esse, arbitrata esse... | haber juzgado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
arbitraturum esse, arbitraturam esse, arbitraturum esse, arbitraturos esse, arbitraturas esse, arbitratura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
arbitrandi, arbitrando, arbitrandum, arbitrando... | de a para por |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.arbitrandus Gen.arbitrandi Dat.arbitrando Acc.arbitrandum Voc.arbitrande Abl.arbitrando | arbitrandi arbitrandorum arbitrandis arbitrandos arbitrandi arbitrandis |
Feminina | |
Nom.arbitranda Gen.arbitrandae Dat.arbitrandae Acc.arbitrandam Voc.arbitranda Abl.arbitranda | arbitrandae arbitrandarum arbitrandis arbitrandas arbitrandae arbitrandis |
Neutro | |
Nom.arbitrandum Gen.arbitrandi Dat.arbitrando Acc.arbitrandum Voc.arbitrandum Abl.arbitrando | arbitranda arbitrandorum arbitrandis arbitranda arbitranda arbitrandis |
SUPINO | |
arbitratum | |
arbitratu | de |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que juzga |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.arbitrans Gen.arbitrantis Dat.arbitranti Acc.arbitrantem Voc.arbitrans Abl.arbitrante | arbitrantes arbitrantium arbitrantibus arbitrantes arbitrantes arbitrantibus |
Feminina | |
Nom.arbitrans Gen.arbitrantis Dat.arbitranti Acc.arbitrantem Voc.arbitrans Abl.arbitrante | arbitrantes arbitrantium arbitrantibus arbitrantes arbitrantes arbitrantibus |
Neutro | |
Nom.arbitrans Gen.arbitrantis Dat.arbitranti Acc.arbitrans Voc.arbitrans Abl.arbitrante | arbitrantia arbitrantium arbitrantibus arbitrantia arbitrantia arbitrantibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha juzgado |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.arbitratus Gen.arbitrati Dat.arbitrato Acc.arbitratum Voc.arbitrate Abl.arbitrato | arbitrati arbitratorum arbitratis arbitratos arbitrati arbitratis |
Feminina | |
Nom.arbitrata Gen.arbitratae Dat.arbitratae Acc.arbitratam Voc.arbitrata Abl.arbitrata | arbitratae arbitratarum arbitratis arbitratas arbitratae arbitratis |
Neutro | |
Nom.arbitratum Gen.arbitrati Dat.arbitrato Acc.arbitratum Voc.arbitratum Abl.arbitrato | arbitrata arbitratorum arbitratis arbitrata arbitrata arbitratis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.arbitraturus Gen.arbitraturi Dat.arbitraturo Acc.arbitraturum Voc.arbitrature Abl.arbitraturo | arbitraturi arbitraturorum arbitraturis arbitraturos arbitraturi arbitraturis |
Feminina | |
Nom.arbitratura Gen.arbitraturae Dat.arbitraturae Acc.arbitraturam Voc.arbitratura Abl.arbitratura | arbitraturae arbitraturarum arbitraturis arbitraturas arbitraturae arbitraturis |
Neutro | |
Nom.arbitraturum Gen.arbitraturi Dat.arbitraturo Acc.arbitraturum Voc.arbitraturum Abl.arbitraturo | arbitratura arbitraturorum arbitraturis arbitratura arbitratura arbitraturis |