Buena navegación con NihilScio!
|
|||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||
| |||
|
| - Declinación de: alloqui nome Declinación de: alloquium nome |
| Declinación de: alloquium, alloqui, significado:allocuzione/f, esortazione, neut., (eng) = address, encouragement, lang. Latino declinación: 2 Gen.: neut. sing. |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.alloquiŭm Gen.alloquī Dat.alloquiō Acc.alloquiŭm Voc.alloquiŭm Abl.alloquiō | alloquiă alloquiōrum alloquīs alloquiă alloquiă alloquīs |
| Conjugación de: alloquor, alloquĕris, allocutus sum, allocuta sum, allocutum sum..., - , alloqui conjugación: 3 - transitivo - deponente (Ita) = arringare, (eng) = speak to, address, harangue, (esp) = arengar, exhortar, dirigir la palabra, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego alloquor tu alloquĕris ille alloquĭtur nos alloquĭmur vos alloquimĭni illi alloquuntur | Yo arengo Tu arengas El/Ella/Eso arenga Nosotros arengamos Vosotros arengáis Ellos/Ellas/Esos arengan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego alloquēbar tu alloquebāris ille alloquebātur nos alloquebāmur vos alloquebamĭni illi alloquebantur | Yo arengaba Tu arengabas El/Ella/Eso arengaba Nosotros arengabamos Vosotros arengabais Ellos/Ellas/Esos arengaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego allocutus sum, allocuta sum, allocutum sum... tu allocutus es, allocuta es, allocutum es... ille allocutus est, allocuta est, allocutum est... nos allocuti sumus, allocutae sumus, allocuta sumus... vos allocuti estis, allocutae estis, allocuta estis... illi allocuti sunt, allocutae sunt, allocuta sunt... | Yo arengué Tu arengaste El/Ella/Eso arengó Nosotros arengamos Vosotros arengasteis Ellos/Ellas/Esos arengaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego allocutus sum, allocuta sum, allocutum sum... tu allocutus es, allocuta es, allocutum es... ille allocutus est, allocuta est, allocutum est... nos allocuti sumus, allocutae sumus, allocuta sumus... vos allocuti estis, allocutae estis, allocuta estis... illi allocuti sunt, allocutae sunt, allocuta sunt... | Yo he arengado Tu has arengado El/Ella/Eso ha arengado Nosotros hemos arengado Vosotros habéis arengado Ellos/Ellas/Esos han arengado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego allocutus eram, allocuta eram, allocutum eram... tu allocutus eras, allocuta eras, allocutum eras... ille allocutus erat, allocuta erat, allocutum erat... nos allocuti erāmus, allocutae eramus, allocuta eramus... vos allocuti erātis, allocutae eratis, allocuta eratis... illi allocuti erant, allocutae erant, allocuta erant... | Yo había arengado Tu habías arengado El/Ella/Eso había arengado Nosotros habíamos arengado Vosotros habíais arengado Ellos/Ellas/Esos habían arengado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego allocutus sum, allocuta sum, allocutum sum... tu allocutus es, allocuta es, allocutum es... ille allocutus est, allocuta est, allocutum est... nos allocuti sumus, allocutae sumus, allocuta sumus... vos allocuti estis, allocutae estis, allocuta estis... illi allocuti sunt, allocutae sunt, allocuta sunt... | Yo hube arengado Tu hubiste arengado El/Ella/Eso hubo arengado Nosotros hubimos arengado Vosotros hubisteis arengado Ellos/Ellas/Esos hubieron arengado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego allocutus eram, allocuta eram, allocutum eram... tu allocutus eras, allocuta eras, allocutum eras... ille allocutus erat, allocuta erat, allocutum erat... nos allocuti erāmus, allocutae eramus, allocuta eramus... vos allocuti erātis, allocutae eratis, allocuta eratis... illi allocuti erant, allocutae erant, allocuta erant... | Yo había arengado Tu habías arengado El/Ella/Eso había arengado Nosotros habíamos arengado Vosotros habíais arengado Ellos/Ellas/Esos habían arengado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego alloquar tu alloquēris ille alloquētur nos alloquēmur vos alloquemĭni illi alloquentur | Yo arengaré Tu arengaras El/Ella/Eso arengará Nosotros arengaremos Vosotros arengareis Ellos/Ellas/Esos arengarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego allocutus ero, allocuta ero, allocutum ero... tu allocutus eris, allocuta eris, allocutum eris... ille allocutus erit, allocuta erit, allocutum erit... nos allocuti erimus, allocutae erimus, allocuta erimus... vos allocuti erĭtis, allocutae eritis, allocuta eritis... illi allocuti erunt, allocutae erunt, allocuta erunt... | Yo habré arengado Tu habrás arengado El/Ella/Eso habrá arengado Nosotros habremos arengado Vosotros habréis arengado Ellos/Ellas/Esos habrán arengado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego alloquar tu alloquāris ille alloquātur nos alloquāmur vos alloquamĭni illi alloquantur | Yo arengue Tu arengues El/Ella/Eso arengue Nosotros arenguemos Vosotros arenguéis Ellos/Ellas/Esos arenguen |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego alloquĕrer tu alloquerēris ille alloquerētur nos alloquerēmur vos alloqueremĭni illi alloquerentur | Yo arengara Tu arengaras El/Ella/Eso arengara Nosotros arengáramos Vosotros arengarais Ellos/Ellas/Esos arengaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego allocutus sim, allocuta sim, allocutum sim... tu allocutus sis, allocuta sis, allocutum sis... ille allocutus sit, allocuta sit, allocutum sit... nos allocuti simus, allocutae simus, allocuta simus... vos allocuti sitis, allocutae sitis, allocuta sitis... illi allocuti sint, allocutae sint, allocuta sint... | Yo haya arengado Tu hayas arengado El/Ella/Eso haya arengado Nosotros hayamos arengado Vosotros hayáis arengado Ellos/Ellas/Esos hayan arengado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego allocutus essem, allocuta essem, allocutum essem... tu allocutus esses, allocuta esses, allocutum esses... ille allocutus esset, allocuta esset, allocutum esset... nos allocutessēmus, allocutae essemus, allocuta essemus... vos allocutessētis, allocutae essetis, allocuta essetis... illi allocuti essent, allocutae essent, allocuta essent... | Yo hubiera arengado Tu hubieras arengado El/Ella/Eso hubiera arengado Nosotros hubiéramos arengado Vosotros hubierais arengado Ellos/Ellas/Esos hubieran arengado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego alloquĕrer tu alloquerēris ille alloquerētur nos alloquerēmur vos alloqueremĭni illi alloquerentur | Yo arengaría Tu arengarías El/Ella/Eso arengaría Nosotros arengaríamos Vosotros arengaríais Ellos/Ellas/Esos arengarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego allocutus essem, allocuta essem, allocutum essem... tu allocutus esses, allocuta esses, allocutum esses... ille allocutus esset, allocuta esset, allocutum esset... nos allocutessēmus, allocutae essemus, allocuta essemus... vos allocutessētis, allocutae essetis, allocuta essetis... illi allocuti essent, allocutae essent, allocuta essent... | Yo habría arengado Tu habrías arengado El/Ella/Eso habría arengado Nosotros habríamos arengado Vosotros habríais arengado Ellos/Ellas/Esos habrían arengado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| alloquĕre alloquimĭni Futuro | arenga arengad |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| alloqui | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| allocutum esse, allocutam esse, allocutum esse, allocutos esse, allocutas esse, allocuta esse... | haber arengado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| allocuturum esse, allocuturam esse, allocuturum esse, allocuturos esse, allocuturas esse, allocutura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| alloquendi, alloquendo, alloquendum, alloquendo... | de a para por |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.alloquendus Gen.alloquendi Dat.alloquendo Acc.alloquendum Voc.alloquende Abl.alloquendo | alloquendi alloquendorum alloquendis alloquendos alloquendi alloquendis |
| Feminina | |
| Nom.alloquenda Gen.alloquendae Dat.alloquendae Acc.alloquendam Voc.alloquenda Abl.alloquenda | alloquendae alloquendarum alloquendis alloquendas alloquendae alloquendis |
| Neutro | |
| Nom.alloquendum Gen.alloquendi Dat.alloquendo Acc.alloquendum Voc.alloquendum Abl.alloquendo | alloquenda alloquendorum alloquendis alloquenda alloquenda alloquendis |
| SUPINO | |
| allocutum | |
| allocutu | de |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que arenga |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.alloquens Gen.alloquentis Dat.alloquenti Acc.alloquentem Voc.alloquens Abl.alloquente | alloquentes alloquentium alloquentibus alloquentes alloquentes alloquentibus |
| Feminina | |
| Nom.alloquens Gen.alloquentis Dat.alloquenti Acc.alloquentem Voc.alloquens Abl.alloquente | alloquentes alloquentium alloquentibus alloquentes alloquentes alloquentibus |
| Neutro | |
| Nom.alloquens Gen.alloquentis Dat.alloquenti Acc.alloquens Voc.alloquens Abl.alloquente | alloquentia alloquentium alloquentibus alloquentia alloquentia alloquentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | que ha arengado |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.allocutus Gen.allocuti Dat.allocuto Acc.allocutum Voc.allocute Abl.allocuto | allocuti allocutorum allocutis allocutos allocuti allocutis |
| Feminina | |
| Nom.allocuta Gen.allocutae Dat.allocutae Acc.allocutam Voc.allocuta Abl.allocuta | allocutae allocutarum allocutis allocutas allocutae allocutis |
| Neutro | |
| Nom.allocutum Gen.allocuti Dat.allocuto Acc.allocutum Voc.allocutum Abl.allocuto | allocuta allocutorum allocutis allocuta allocuta allocutis |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.allocuturus Gen.allocuturi Dat.allocuturo Acc.allocuturum Voc.allocuture Abl.allocuturo | allocuturi allocuturorum allocuturis allocuturos allocuturi allocuturis |
| Feminina | |
| Nom.allocutura Gen.allocuturae Dat.allocuturae Acc.allocuturam Voc.allocutura Abl.allocutura | allocuturae allocuturarum allocuturis allocuturas allocuturae allocuturis |
| Neutro | |
| Nom.allocuturum Gen.allocuturi Dat.allocuturo Acc.allocuturum Voc.allocuturum Abl.allocuturo | allocutura allocuturorum allocuturis allocutura allocutura allocuturis |