Buena navegación con NihilScio! | ||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Conjugación de: admonĕo, admonĕs, admonui, admonitum, admonēre conjugación: 2 - transitivo - attiva (Ita) = ricordare, ammonire, regge l'accusativo della persona e l'ablativo della cosa o semplice genitivo, (eng) = admonish, warn, remind, persuade,   (esp) = recordar, traer a la memoria, advertir, prevenir, amonestar, castigar, incitar, estimular, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego admonĕo tu admonĕs ille admonĕt nos admonēmus vos admonētis illi admonent | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego admonēbam tu admonēbas ille admonēbat nos admonebāmus vos admonebātis illi admonēbant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego admonui tu admonuisti ille admonuit nos admonuĭmus vos admonuistis illi admonuērunt, admonuere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego admonui tu admonuisti ille admonuit nos admonuĭmus vos admonuistis illi admonuērunt, admonuere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego admonuĕram tu admonuĕras ille admonuĕrat nos admonuerāmus vos admonuerātis illi admonuĕrant | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego admonui tu admonuisti ille admonuit nos admonuĭmus vos admonuistis illi admonuērunt, admonuere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego admonuĕram tu admonuĕras ille admonuĕrat nos admonuerāmus vos admonuerātis illi admonuĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego admonēbo tu admonēbis ille admonēbit nos admonebĭmus vos admonebĭtis illi admonēbunt | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego admonuĕro tu admonuĕris ille admonuĕrit nos admonuerĭmus vos admonuerĭtis illi admonuĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego admonĕam tu admonĕas ille admonĕat nos admoneāmus vos admoneātis illi admonĕant | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego admonērem tu admonēres ille admonēret nos admonrēmus vos admonrētis illi admonērent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego admonuĕrim tu admonuĕris ille admonuĕrit nos admonuerĭmus vos admonuerĭtis illi admonuĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego admonuissem tu admonuisses ille admonuisset nos admonuissēmus vos admonuissētis illi admonuissent | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego admonērem tu admonēres ille admonēret nos admonrēmus vos admonrētis illi admonērent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego admonuissem tu admonuisses ille admonuisset nos admonuissēmus vos admonuissētis illi admonuissent | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
admone admonete Futuro admoneto admoneto admonetote admonento | |
INFINITIVO | |
Presente | |
admonēre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
admonuisse | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
admoniturum esse, admonituram esse, admoniturum esse, admonituros esse, admonituras esse, admonitura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
admonendi, admonendo, admonendum, admonendo... | de a para por |
SUPINO | |
admonitum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.admonens Gen.admonentis Dat.admonenti Acc.admonentem Voc.admonens Abl.admonente, admonenti... | admonentes admonentium admonentibus admonentes admonentes admonentibus |
Feminina | |
Nom.admonens Gen.admonentis Dat.admonenti Acc.admonentem Voc.admonens Abl.admonente, admonenti... | admonentes admonentium admonentibus admonentes admonentes admonentibus |
Neutro | |
Nom.admonens Gen.admonentis Dat.admonenti Acc.admonens Voc.admonens Abl.admonente, admonenti... | admonentia admonentium admonentibus admonentia admonentia admonentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.admoniturus Gen.admonituri Dat.admonituro Acc.admoniturum Voc.admoniture Abl.admonituro | admonituri admoniturorum admonituris admonituros admonituri admonituris |
Feminina | |
Nom.admonitura Gen.admoniturae Dat.admoniturae Acc.admonituram Voc.admonitura Abl.admonitura | admoniturae admoniturarum admonituris admonituras admoniturae admonituris |
Neutro | |
Nom.admoniturum Gen.admonituri Dat.admonituro Acc.admoniturum Voc.admoniturum Abl.admonituro | admonitura admoniturorum admonituris admonitura admonitura admonituris |
- Conjugación completa di admoneri Forma pasiva |