| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: indo, indis, indidi, inditŭm, indĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = applicare, introdurre, imporre, suscitare, (eng) = put in, put on, introduce,   (esp) = aplicar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego indo tu indis ille indit nos indīmus vos indītis illi indunt | Io suscito Tu susciti Egli/Ella/Esso suscita Noi suscitiamo Voi suscitate Essi/Esse/Loro suscitano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego indēbam tu indēbas ille indēbat nos indebāmus vos indebātis illi indēbant | Io suscitavo Tu suscitavi Egli/Ella/Esso suscitava Noi suscitavamo Voi suscitavate Essi/Esse/Loro suscitavano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Io suscitai Tu suscitasti Egli/Ella/Esso suscitò Noi suscitammo Voi suscitaste Essi/Esse/Loro suscitarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Io ho suscitato Tu hai suscitato Egli/Ella/Esso ha suscitato Noi abbiamo suscitato Voi avete suscitato Essi/Esse/Loro hanno suscitato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Io avevo suscitato Tu avevi suscitato Egli/Ella/Esso aveva suscitato Noi avevamo suscitato Voi avevate suscitato Essi/Esse/Loro avevano suscitato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Io ebbi suscitato Tu avesti suscitato Egli/Ella/Esso ebbe suscitato Noi avemmo suscitato Voi aveste suscitato Essi/Esse/Loro ebbero suscitato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Io avevo suscitato Tu avevi suscitato Egli/Ella/Esso aveva suscitato Noi avevamo suscitato Voi avevate suscitato Essi/Esse/Loro avevano suscitato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego indam tu indes ille indet nos indēmus vos indētis illi indent | Io susciterò Tu susciterai Egli/Ella/Esso susciterà Noi susciteremo Voi susciterete Essi/Esse/Loro susciteranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego indidĕro tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indidĕrint | Io avrò suscitato Tu avrai suscitato Egli/Ella/Esso avrà suscitato Noi avremo suscitato Voi avrete suscitato Essi/Esse/Loro avranno suscitato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego indam tu indas ille indat nos indāmus vos indātis illi indant | Io susciti Tu susciti Egli/Ella/Esso susciti Noi suscitiamo Voi suscitiate Essi/Esse/Loro suscitino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Io suscitassi Tu suscitassi Egli/Ella/Esso suscitasse Noi suscitassimo Voi suscitaste Essi/Esse/Loro suscitassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego indidĕrim tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indid;ĕrint | Io abbia suscitato Tu abbia suscitato Egli/Ella/Esso abbia suscitato Noi abbiamo suscitato Voi abbiate suscitato Essi/Esse/Loro abbiano suscitato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Io avessi suscitato Tu avessi suscitato Egli/Ella/Esso avesse suscitato Noi avessimo suscitato Voi aveste suscitato Essi/Esse/Loro avessero suscitato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Io susciterei Tu susciteresti Egli/Ella/Esso susciterebbe Noi susciteremmo Voi suscitereste Essi/Esse/Loro susciterebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Io avrei suscitato Tu avresti suscitato Egli/Ella/Esso avrebbe suscitato Noi avremmo suscitato Voi avreste suscitato Essi/Esse/Loro avrebbero suscitato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| inde indite Futuro indito indito inditote indunto | suscita suscitate susciterai susciterà susciterete susciteranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| indĕre | suscitare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| indidisse | avere suscitato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| inditurum esse, indituram esse, inditurum esse, indituros esse, indituras esse, inditura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| indendi, indendo, indendum, indendo... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| inditŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che suscita |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
| Femminile | |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
| Neutro | |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indens Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentia indentium indentibus indentia indentia indentibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che susciterà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.inditurus Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditure Abl.indituro | indituri inditurorum indituris indituros indituri indituris |
| Femminile | |
| Nom.inditura Gen.inditurae Dat.inditurae Acc.indituram Voc.inditura Abl.inditura | inditurae inditurarum indituris indituras inditurae indituris |
| Neutro | |
| Nom.inditurum Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditurum Abl.indituro | inditura inditurorum indituris inditura inditura indituris |
| - Coniugazione completa di indi Forma passiva |