| INDICATIVO | |
| Presente | |
ego indo tu indis ille indit nos indīmus vos indītis illi indunt
| Io suscito Tu susciti Egli/Ella/Esso suscita Noi suscitiamo Voi suscitate Essi/Esse/Loro suscitano
|
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
ego indēbam tu indēbas ille indēbat nos indebāmus vos indebātis illi indēbant
| Io suscitavo Tu suscitavi Egli/Ella/Esso suscitava Noi suscitavamo Voi suscitavate Essi/Esse/Loro suscitavano
|
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Io suscitai Tu suscitasti Egli/Ella/Esso suscitò Noi suscitammo Voi suscitaste Essi/Esse/Loro suscitarono
|
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Io ho suscitato Tu hai suscitato Egli/Ella/Esso ha suscitato Noi abbiamo suscitato Voi avete suscitato Essi/Esse/Loro hanno suscitato
|
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant
| Io avevo suscitato Tu avevi suscitato Egli/Ella/Esso aveva suscitato Noi avevamo suscitato Voi avevate suscitato Essi/Esse/Loro avevano suscitato
|
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Io ebbi suscitato Tu avesti suscitato Egli/Ella/Esso ebbe suscitato Noi avemmo suscitato Voi aveste suscitato Essi/Esse/Loro ebbero suscitato
|
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant
| Io avevo suscitato Tu avevi suscitato Egli/Ella/Esso aveva suscitato Noi avevamo suscitato Voi avevate suscitato Essi/Esse/Loro avevano suscitato
|
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
ego indam tu indes ille indet nos indēmus vos indētis illi indent
| Io susciterò Tu susciterai Egli/Ella/Esso susciterà Noi susciteremo Voi susciterete Essi/Esse/Loro susciteranno
|
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
ego indidĕro tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indidĕrint
| Io avrò suscitato Tu avrai suscitato Egli/Ella/Esso avrà suscitato Noi avremo suscitato Voi avrete suscitato Essi/Esse/Loro avranno suscitato
|
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
ego indam tu indas ille indat nos indāmus vos indātis illi indant
| Io susciti Tu susciti Egli/Ella/Esso susciti Noi suscitiamo Voi suscitiate Essi/Esse/Loro suscitino
|
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent
| Io suscitassi Tu suscitassi Egli/Ella/Esso suscitasse Noi suscitassimo Voi suscitaste Essi/Esse/Loro suscitassero
|
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
ego indidĕrim tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indid;ĕrint
| Io abbia suscitato Tu abbia suscitato Egli/Ella/Esso abbia suscitato Noi abbiamo suscitato Voi abbiate suscitato Essi/Esse/Loro abbiano suscitato
|
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent
| Io avessi suscitato Tu avessi suscitato Egli/Ella/Esso avesse suscitato Noi avessimo suscitato Voi aveste suscitato Essi/Esse/Loro avessero suscitato
|
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent
| Io susciterei Tu susciteresti Egli/Ella/Esso susciterebbe Noi susciteremmo Voi suscitereste Essi/Esse/Loro susciterebbero
|
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent
| Io avrei suscitato Tu avresti suscitato Egli/Ella/Esso avrebbe suscitato Noi avremmo suscitato Voi avreste suscitato Essi/Esse/Loro avrebbero suscitato
|
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
inde indite Futuro indito indito inditote indunto
| suscita suscitate
susciterai susciterà susciterete susciteranno
|
| INFINITO | |
| Presente | |
| indĕre | suscitare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| indidisse | avere suscitato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| inditurum esse, indituram esse, inditurum esse, indituros esse, indituras esse, inditura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| indendi, indendo, indendum, indendo... | di ad a
da, con.. |
| SUPINO | |
| inditŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che suscita |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus
|
| Femminile | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus
|
| Neutro | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indens Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentia indentium indentibus indentia indentia indentibus
|
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che susciterà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
Nom.inditurus Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditure Abl.indituro
| indituri inditurorum indituris indituros indituri indituris
|
| Femminile | |
Nom.inditura Gen.inditurae Dat.inditurae Acc.indituram Voc.inditura Abl.inditura
| inditurae inditurarum indituris indituras inditurae indituris
|
| Neutro | |
Nom.inditurum Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditurum Abl.indituro
| inditura inditurorum indituris inditura inditura indituris
|