Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: erumpo, erumpis, erupi, eruptŭm, erumpĕre coniugazione: 3 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = slanciarsi fuori, uscire fuori ad un tratto, spuntare fuori, scoppiare, sollevarsi in rivolta, andare a finire, prorompere, fare uscire, sfogare, squarciare, intr./tr, (eng) = burst forth, burst out, break out of, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego erumpo tu erumpis ille erumpit nos erumpīmus vos erumpītis illi erumpunt | Io scoppio Tu scoppi Egli/Ella/Esso scoppia Noi scoppiamo Voi scoppiate Essi/Esse/Loro scoppiano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego erumpēbam tu erumpēbas ille erumpēbat nos erumpebāmus vos erumpebātis illi erumpēbant | Io scoppiavo Tu scoppiavi Egli/Ella/Esso scoppiava Noi scoppiavamo Voi scoppiavate Essi/Esse/Loro scoppiavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego erupi tu erupisti ille erupit nos erupĭmus vos erupistis illi erupērunt, erupere... | Io scoppiai Tu scoppiasti Egli/Ella/Esso scoppiò Noi scoppiammo Voi scoppiaste Essi/Esse/Loro scoppiarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego erupi tu erupisti ille erupit nos erupĭmus vos erupistis illi erupērunt, erupere... | Io sono scoppiato Tu sei scoppiato Egli/Ella/Esso è scoppiato Noi siamo scoppiati Voi siete scoppiati Essi/Esse/Loro sono scoppiati |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego erupĕram tu erupĕras ille erupĕrat nos eruperāmus vos eruperātis illi erupĕrant | Io ero scoppiato Tu eri scoppiato Egli/Ella/Esso era scoppiato Noi eravamo scoppiati Voi eravate scoppiati Essi/Esse/Loro erano scoppiati |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego erupi tu erupisti ille erupit nos erupĭmus vos erupistis illi erupērunt, erupere... | Io fui scoppiato Tu fosti scoppiato Egli/Ella/Esso fu scoppiato Noi fummo scoppiati Voi foste scoppiati Essi/Esse/Loro furono scoppiati |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego erupĕram tu erupĕras ille erupĕrat nos eruperāmus vos eruperātis illi erupĕrant | Io ero scoppiato Tu eri scoppiato Egli/Ella/Esso era scoppiato Noi eravamo scoppiati Voi eravate scoppiati Essi/Esse/Loro erano scoppiati |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego erumpam tu erumpes ille erumpet nos erumpēmus vos erumpētis illi erumpent | Io scoppierò Tu scoppierai Egli/Ella/Esso scoppierà Noi scoppieremo Voi scoppierete Essi/Esse/Loro scoppieranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego erupĕro tu erupĕris ille erupĕrit nos eruperĭmus vos eruperĭtis illi erupĕrint | Io sarò scoppiato Tu sarai scoppiato Egli/Ella/Esso sarà scoppiato Noi saremo scoppiati Voi sarete scoppiati Essi/Esse/Loro saranno scoppiati |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego erumpam tu erumpas ille erumpat nos erumpāmus vos erumpātis illi erumpant | Io scoppi Tu scoppi Egli/Ella/Esso scoppi Noi scoppiamo Voi scoppiate Essi/Esse/Loro scoppino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego erumpĕrem tu erumpĕres ille erumpĕret nos erumperēmus vos erumperētis illi erumpĕrent | Io scoppiassi Tu scoppiassi Egli/Ella/Esso scoppiasse Noi scoppiassimo Voi scoppiaste Essi/Esse/Loro scoppiassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego erupĕrim tu erupĕris ille erupĕrit nos eruperĭmus vos eruperĭtis illi erup;ĕrint | Io sia scoppiato Tu sia scoppiato Egli/Ella/Esso sia scoppiato Noi siamo scoppiati Voi siate scoppiati Essi/Esse/Loro siano scoppiati |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego erupissem tu erupisses ille erupisset nos erupissēmus vos erupissētis illi erupissent | Io fossi scoppiato Tu fossi scoppiato Egli/Ella/Esso fosse scoppiato Noi fossimo scoppiati Voi foste scoppiati Essi/Esse/Loro fossero scoppiati |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego erumpĕrem tu erumpĕres ille erumpĕret nos erumperēmus vos erumperētis illi erumpĕrent | Io scoppierei Tu scoppieresti Egli/Ella/Esso scoppierebbe Noi scoppieremmo Voi scoppiereste Essi/Esse/Loro scoppierebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego erupissem tu erupisses ille erupisset nos erupissēmus vos erupissētis illi erupissent | Io sarei scoppiato Tu saresti scoppiato Egli/Ella/Esso sarebbe scoppiato Noi saremmo scoppiati Voi sareste scoppiati Essi/Esse/Loro sarebbero scoppiati |
IMPERATIVO | |
Presente | |
erumpe erumpite Futuro erumpito erumpito erumpitote erumpunto | scoppia scoppiate scoppierai scoppierà scoppierete scoppieranno |
INFINITO | |
Presente | |
erumpĕre | scoppiare |
INFINITO | |
Perfetto | |
erupisse | essere scoppiato |
INFINITO | |
Futuro | |
erupturum esse, erupturam esse, erupturum esse, erupturos esse, erupturas esse, eruptura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
erumpendi, erumpendo, erumpendum, erumpendo... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
eruptŭm | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che scoppia |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.erumpens Gen.erumpentis Dat.erumpenti Acc.erumpentem Voc.erumpens Abl.erumpente, erumpenti... | erumpentes erumpentium erumpentibus erumpentes erumpentes erumpentibus |
Femminile | |
Nom.erumpens Gen.erumpentis Dat.erumpenti Acc.erumpentem Voc.erumpens Abl.erumpente, erumpenti... | erumpentes erumpentium erumpentibus erumpentes erumpentes erumpentibus |
Neutro | |
Nom.erumpens Gen.erumpentis Dat.erumpenti Acc.erumpens Voc.erumpens Abl.erumpente, erumpenti... | erumpentia erumpentium erumpentibus erumpentia erumpentia erumpentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che scoppierà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.erupturus Gen.erupturi Dat.erupturo Acc.erupturum Voc.erupture Abl.erupturo | erupturi erupturorum erupturis erupturos erupturi erupturis |
Femminile | |
Nom.eruptura Gen.erupturae Dat.erupturae Acc.erupturam Voc.eruptura Abl.eruptura | erupturae erupturarum erupturis erupturas erupturae erupturis |
Neutro | |
Nom.erupturum Gen.erupturi Dat.erupturo Acc.erupturum Voc.erupturum Abl.erupturo | eruptura erupturorum erupturis eruptura eruptura erupturis |
- Coniugazione completa di erumpi Forma passiva |