Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Coniugazione di: expedior, expedīris, expeditus sum, - , expediri coniugazione: 4 - transitivo/intransitivo - passiva (I verbi intransitivi assumono la forma passiva con valore impersonale) (Ita) = sciogliere, spiegare, svolgersi, riuscire, tr/intr, (eng) = extricate, make ready, free,   (esp) = desligar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego expedior tu expedīris ille expedītur nos expedīmur vos expedimĭni illi expediuntur | |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego expediēbar tu expediebāris ille expediebātur nos expediebāmur vos expediebamĭni illi expediebantur | |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego expeditus sum, expedita sum, expeditum sum... tu expeditus es, expedita es, expeditum es... ille expeditus est, expedita est, expeditum est... nos expediti sumus, expeditae sumus, expedita sumus... vos expediti estis, expeditae estis, expedita estis... illi expediti sunt, expeditae sunt, expedita sunt... | |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego expeditus sum, expedita sum, expeditum sum... tu expeditus es, expedita es, expeditum es... ille expeditus est, expedita est, expeditum est... nos expediti sumus, expeditae sumus, expedita sumus... vos expediti estis, expeditae estis, expedita estis... illi expediti sunt, expeditae sunt, expedita sunt... | |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego expeditus eram, expedita eram, expeditum eram... tu expeditus eras, expedita eras, expeditum eras... ille expeditus erat, expedita erat, expeditum erat... nos expediti erāmus, expeditae eramus, expedita eramus... vos expediti erātis, expeditae eratis, expedita eratis... illi expediti erant, expeditae erant, expedita erant... | |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego expeditus sum, expedita sum, expeditum sum... tu expeditus es, expedita es, expeditum es... ille expeditus est, expedita est, expeditum est... nos expediti sumus, expeditae sumus, expedita sumus... vos expediti estis, expeditae estis, expedita estis... illi expediti sunt, expeditae sunt, expedita sunt... | |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego expeditus eram, expedita eram, expeditum eram... tu expeditus eras, expedita eras, expeditum eras... ille expeditus erat, expedita erat, expeditum erat... nos expediti erāmus, expeditae eramus, expedita eramus... vos expediti erātis, expeditae eratis, expedita eratis... illi expediti erant, expeditae erant, expedita erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego expediar tu expediēris ille expediētur nos expediēmur vos expediemĭni illi expedientur | |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego expeditus ero, expedita ero, expeditum ero... tu expeditus eris, expedita eris, expeditum eris... ille expeditus erit, expedita erit, expeditum erit... nos expediti erimus, expeditae erimus, expedita erimus... vos expediti erĭtis, expeditae eritis, expedita eritis... illi expediti erunt, expeditae erunt, expedita erunt... | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego expediar tu expediāris ille expediātur nos expediāmur vos expediamĭni illi expediantur | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego expedirer tu expedirēris ille expedirētur nos expedirēmur vos expediremĭni illi expedirentur | |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego expeditus sim, expedita sim, expeditum sim... tu expeditus sis, expedita sis, expeditum sis... ille expeditus sit, expedita sit, expeditum sit... nos expediti simus, expeditae simus, expedita simus... vos expediti sitis, expeditae sitis, expedita sitis... illi expediti sint, expeditae sint, expedita sint... | |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego expeditus essem, expedita essem, expeditum essem... tu expeditus esses, expedita esses, expeditum esses... ille expeditus esset, expedita esset, expeditum esset... nos expeditessēmus, expeditae essemus, expedita essemus... vos expeditessētis, expeditae essetis, expedita essetis... illi expediti essent, expeditae essent, expedita essent... | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego expedirer tu expedirēris ille expedirētur nos expedirēmur vos expediremĭni illi expedirentur | |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego expeditus essem, expedita essem, expeditum essem... tu expeditus esses, expedita esses, expeditum esses... ille expeditus esset, expedita esset, expeditum esset... nos expeditessēmus, expeditae essemus, expedita essemus... vos expeditessētis, expeditae essetis, expedita essetis... illi expediti essent, expeditae essent, expedita essent... | |
INFINITO | |
Presente | |
expediri | |
INFINITO | |
Perfetto | |
expeditum esse, expeditam esse, expeditum esse, expeditos esse, expeditas esse, expedita esse... | |
INFINITO | |
Futuro | |
expeditum iri | |
GERUNDIVO | |
Maschile | ought to be |
Singolare | Plurale |
Nom.expediendus Gen.expediendi Dat.expediendo Acc.expediendum Voc.expediende Abl.expediendo | expediendi expediendorum expediendis expediendos expediendi expediendis |
Femminile | |
Nom.expedienda Gen.expediendae Dat.expediendae Acc.expediendam Voc.expedienda Abl.expedienda | expediendae expediendarum expediendis expediendas expediendae expediendis |
Neutro | |
Nom.expediendum Gen.expediendi Dat.expediendo Acc.expediendum Voc.expediendum Abl.expediendo | expedienda expediendorum expediendis expedienda expedienda expediendis |
SUPINO | |
expeditu | da |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.expeditus Gen.expediti Dat.expedito Acc.expeditum Voc.expedite Abl.expedito | expediti expeditorum expeditis expeditos expediti expeditis |
Femminile | |
Nom.expedita Gen.expeditae Dat.expeditae Acc.expeditam Voc.expedita Abl.expedita | expeditae expeditarum expeditis expeditas expeditae expeditis |
Neutro | |
Nom.expeditum Gen.expediti Dat.expedito Acc.expeditum Voc.expeditum Abl.expedito | expedita expeditorum expeditis expedita expedita expeditis |
- Coniugazione completa di expedire Forma attiva |