| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: benedico, benedicis, benedixi, benedictŭm, benedicĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to,   (esp) = bendecir, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego benedico tu benedicis ille benedicit nos benedicīmus vos benedicītis illi benedicunt | Io |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego benedicēbam tu benedicēbas ille benedicēbat nos benedicebāmus vos benedicebātis illi benedicēbant | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego benedixi tu benedixisti ille benedixit nos benedixĭmus vos benedixistis illi benedixērunt, benedixere... | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego benedixĕram tu benedixĕras ille benedixĕrat nos benedixerāmus vos benedixerātis illi benedixĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego benedicam tu benedices ille benedicet nos benedicēmus vos benedicētis illi benedicent | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego benedixĕro tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedixĕrint | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego benedicam tu benedicas ille benedicat nos benedicāmus vos benedicātis illi benedicant | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego benedixĕrim tu benedixĕris ille benedixĕrit nos benedixerĭmus vos benedixerĭtis illi benedix;ĕrint | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego benedicĕrem tu benedicĕres ille benedicĕret nos benedicerēmus vos benedicerētis illi benedicĕrent | Io |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego benedixissem tu benedixisses ille benedixisset nos benedixissēmus vos benedixissētis illi benedixissent | Io |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| benedice benedicite Futuro benedicito benedicito benedicitote benedicunto | |
| INFINITO | |
| Presente | |
| benedicĕre | |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| benedixisse | |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| benedicturum esse, benedicturam esse, benedicturum esse, benedicturos esse, benedicturas esse, benedictura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| benedicendi, benedicendo, benedicendum, benedicendo... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| benedictŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
| Femminile | |
| Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicentem Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentes benedicentium benedicentibus benedicentes benedicentes benedicentibus |
| Neutro | |
| Nom.benedicens Gen.benedicentis Dat.benedicenti Acc.benedicens Voc.benedicens Abl.benedicente, benedicenti... | benedicentia benedicentium benedicentibus benedicentia benedicentia benedicentibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.benedicturus Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicture Abl.benedicturo | benedicturi benedicturorum benedicturis benedicturos benedicturi benedicturis |
| Femminile | |
| Nom.benedictura Gen.benedicturae Dat.benedicturae Acc.benedicturam Voc.benedictura Abl.benedictura | benedicturae benedicturarum benedicturis benedicturas benedicturae benedicturis |
| Neutro | |
| Nom.benedicturum Gen.benedicturi Dat.benedicturo Acc.benedicturum Voc.benedicturum Abl.benedicturo | benedictura benedicturorum benedicturis benedictura benedictura benedicturis |
| Coniugazione di: benedicitur, benedicebatur, benedictum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = benedire, parlar bene, intr., (eng) = speak well of, speak kindly to,   (esp) = bendecir, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| benedicitur | si |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| benedicebatur | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| benedictum est | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| benedictum est | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| benedictum erat | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| benedictum est | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| benedictum erat | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| benedicetur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| benedictum erit | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| benedicatur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| benediceretur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| benedictum sit | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| benedictum esset | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| benediceretur | si |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| benedictum esset | si |