| Buona navigazione con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Coniugazione di: obsto, obstas, obstiti, , obstaturum, obstāre coniugazione: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = opporsi, (costruz.col dativo), intr., (eng) = stand in the way on, block the path of, withstand, hinder, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego obsto tu obstas ille obstat nos obstāmus vos obstātis illi obstant | |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego obstābam tu obstābas ille obstābat nos obstabāmus vos obstabatis illi obstābant | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego obstiti tu obstitisti ille obstitit nos obstitĭmus vos obstitistis illi obstitērunt, obstitere... | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego obstiti tu obstitisti ille obstitit nos obstitĭmus vos obstitistis illi obstitērunt, obstitere... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego obstitĕram tu obstitĕras ille obstitĕrat nos obstiterāmus vos obstiterātis illi obstiterant | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego obstiti tu obstitisti ille obstitit nos obstitĭmus vos obstitistis illi obstitērunt, obstitere... | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego obstitĕram tu obstitĕras ille obstitĕrat nos obstiterāmus vos obstiterātis illi obstiterant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego obstābo tu obstābis ille obstābit nos obstabĭmus vos obstabĭtis illi obstābunt | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego obstitĕro tu obstitĕris ille obstitĕrit nos obstiterĭmus vos obstiterĭtis illi obstitĕrint | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego obstem tu obstes ille obstet nos obstēmus vos obstētis illi obstent | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego obstārem tu obstāres ille obstāret nos obstarēmus vos obstarētis illi obstārent | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego obstitĕrim tu obstitĕris ille obstitĕrit nos obstiterĭmus vos obstiterĭtis illi obstitĕrint | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego obstitissem tu obstitisses ille obstitisset nos obstitissēmus vos obstitissētis illi obstitissent | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego obstārem tu obstāres ille obstāret nos obstarēmus vos obstarētis illi obstārent | |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego obstitissem tu obstitisses ille obstitisset nos obstitissēmus vos obstitissētis illi obstitissent | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| obsta obstate Futuro obstato obstato obstatote obstanto | |
| INFINITO | |
| Presente | |
| obstāre | |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| obstitisse | |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| , obstatururum esse, , obstatururam esse, , obstatururum esse, , obstatururos esse, , obstatururas esse, , obstaturura esse | essere per |
| GERUNDIO | |
| obstandi, obstando, obstandum, obstando... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| , obstaturum | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.obstans Gen.obstantis Dat.obstanti Acc.obstantem Voc.obstans Abl.obstante, obstanti... | obstantes obstantium obstantibus obstantes obstantes obstantibus |
| Femminile | |
| Nom.obstans Gen.obstantis Dat.obstanti Acc.obstantem Voc.obstans Abl.obstante, obstanti... | obstantes obstantium obstantibus obstantes obstantes obstantibus |
| Neutro | |
| Nom.obstans Gen.obstantis Dat.obstanti Acc.obstans Voc.obstans Abl.obstante, obstanti... | obstantia obstantium obstantibus obstantia obstantia obstantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom., obstatururus Gen., obstatururi Dat., obstatururo Acc., obstatururum Voc., obstaturure Abl., obstatururo | , obstatururi , obstatururorum , obstatururis , obstatururos , obstatururi , obstatururis |
| Femminile | |
| Nom., obstaturura Gen., obstatururae Dat., obstatururae Acc., obstatururam Voc., obstaturura Abl., obstaturura | , obstatururae , obstatururarum , obstatururis , obstatururas , obstatururae , obstatururis |
| Neutro | |
| Nom., obstatururum Gen., obstatururi Dat., obstatururo Acc., obstatururum Voc., obstatururum Abl., obstatururo | , obstaturura , obstatururorum , obstatururis , obstaturura , obstaturura , obstatururis |
| Coniugazione di: obstatur, obstabatur, , - , coniugazione: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = opporsi, (costruz.col dativo), intr., (eng) = stand in the way on, block the path of, withstand, hinder, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| obstatur | si |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| obstabatur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| obstabitur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| obstetur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| obstaretur | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| obstaretur | si |