| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: honesto, honestas, honestavi, honestatum, honestāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = onorare, ornare, abbellire, (eng) = give honour to, honour with, cause to be honored, put a good face on, grace, adorn, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego honesto tu honestas ille honestat nos honestāmus vos honestātis illi honestant | Io onoro Tu onori Egli/Ella/Esso onora Noi onoriamo Voi onorate Essi/Esse/Loro onorano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego honestābam tu honestābas ille honestābat nos honestabāmus vos honestabatis illi honestābant | Io onoravo Tu onoravi Egli/Ella/Esso onorava Noi onoravamo Voi onoravate Essi/Esse/Loro onoravano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io onorai Tu onorasti Egli/Ella/Esso onorò Noi onorammo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io ho onorato Tu hai onorato Egli/Ella/Esso ha onorato Noi abbiamo onorato Voi avete onorato Essi/Esse/Loro hanno onorato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego honestavĕram, honestaram... tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant... | Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego honestavi tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere... | Io ebbi onorato Tu avesti onorato Egli/Ella/Esso ebbe onorato Noi avemmo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro ebbero onorato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego honestavĕram, honestaram... tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant... | Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego honestābo tu honestābis ille honestābit nos honestabĭmus vos honestabĭtis illi honestābunt | Io onorerò Tu onorerai Egli/Ella/Esso onorerà Noi onoreremo Voi onorerete Essi/Esse/Loro onoreranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego honestavĕro, honestaro... tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint... | Io avrò onorato Tu avrai onorato Egli/Ella/Esso avrà onorato Noi avremo onorato Voi avrete onorato Essi/Esse/Loro avranno onorato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego honestem tu honestes ille honestet nos honestēmus vos honestētis illi honestent | Io onori Tu onori Egli/Ella/Esso onori Noi onoriamo Voi onoriate Essi/Esse/Loro onorino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego honestārem tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent | Io onorassi Tu onorassi Egli/Ella/Esso onorasse Noi onorassimo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego honestavĕrim, honestarim... tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint... | Io abbia onorato Tu abbia onorato Egli/Ella/Esso abbia onorato Noi abbiamo onorato Voi abbiate onorato Essi/Esse/Loro abbiano onorato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego honestavissem, honestassem... tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent... | Io avessi onorato Tu avessi onorato Egli/Ella/Esso avesse onorato Noi avessimo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro avessero onorato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego honestārem tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent | Io onorerei Tu onoreresti Egli/Ella/Esso onorerebbe Noi onoreremmo Voi onorereste Essi/Esse/Loro onorerebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego honestavissem, honestassem... tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent... | Io avrei onorato Tu avresti onorato Egli/Ella/Esso avrebbe onorato Noi avremmo onorato Voi avreste onorato Essi/Esse/Loro avrebbero onorato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| honesta honestate Futuro honestato honestato honestatote honestanto | onora onorate onorerai onorerà onorerete onoreranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| honestāre | onorare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| honestavisse, honestasse... | avere onorato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| honestaturum esse, honestaturam esse, honestaturum esse, honestaturos esse, honestaturas esse, honestatura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| honestandi, honestando, honestandum, honestando... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| honestatum | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che onora |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus |
| Femminile | |
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus |
| Neutro | |
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestans Voc.honestans Abl.honestante, honestanti... | honestantia honestantium honestantibus honestantia honestantia honestantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che onorerà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.honestaturus Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestature Abl.honestaturo | honestaturi honestaturorum honestaturis honestaturos honestaturi honestaturis |
| Femminile | |
| Nom.honestatura Gen.honestaturae Dat.honestaturae Acc.honestaturam Voc.honestatura Abl.honestatura | honestaturae honestaturarum honestaturis honestaturas honestaturae honestaturis |
| Neutro | |
| Nom.honestaturum Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestaturum Abl.honestaturo | honestatura honestaturorum honestaturis honestatura honestatura honestaturis |
| - Coniugazione completa di honestari Forma passiva |