| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: nobilito, nobilitas, nobilitavi, nobilitatum, nobilitāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = nobilitare, ingentilire, (eng) = make known, render famous, render notorious, (esp) = divulgar, dar publicidad, hacer conocer, ennoblecer, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego nobilito tu nobilitas ille nobilitat nos nobilitāmus vos nobilitātis illi nobilitant | Io ingentilisco Tu ingentilisci Egli/Ella/Esso ingentilisce Noi ingentiliamo Voi ingentilite Essi/Esse/Loro ingentiliscono |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego nobilitābam tu nobilitābas ille nobilitābat nos nobilitabāmus vos nobilitabatis illi nobilitābant | Io ingentilivo Tu ingentilivi Egli/Ella/Esso ingentiliva Noi ingentilivamo Voi ingentilivate Essi/Esse/Loro ingentilivano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Io ingentilii Tu ingentilisti Egli/Ella/Esso ingentilì Noi ingentilimmo Voi ingentiliste Essi/Esse/Loro ingentilirono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Io sono ingentilito Tu sei ingentilito Egli/Ella/Esso è ingentilito Noi siamo ingentiliti Voi siete ingentiliti Essi/Esse/Loro sono ingentiliti |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego nobilitavĕram, nobilitaram... tu nobilitavĕras, nobilitaras... ille nobilitavĕrat, nobilitarat... nos nobilitaverāmus, nobilitaramus... vos nobilitaverātis, nobilitaratis... illi nobilitaverant, nobilitarant... | Io ero ingentilito Tu eri ingentilito Egli/Ella/Esso era ingentilito Noi eravamo ingentiliti Voi eravate ingentiliti Essi/Esse/Loro erano ingentiliti |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Io fui ingentilito Tu fosti ingentilito Egli/Ella/Esso fu ingentilito Noi fummo ingentiliti Voi foste ingentiliti Essi/Esse/Loro furono ingentiliti |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego nobilitavĕram, nobilitaram... tu nobilitavĕras, nobilitaras... ille nobilitavĕrat, nobilitarat... nos nobilitaverāmus, nobilitaramus... vos nobilitaverātis, nobilitaratis... illi nobilitaverant, nobilitarant... | Io ero ingentilito Tu eri ingentilito Egli/Ella/Esso era ingentilito Noi eravamo ingentiliti Voi eravate ingentiliti Essi/Esse/Loro erano ingentiliti |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego nobilitābo tu nobilitābis ille nobilitābit nos nobilitabĭmus vos nobilitabĭtis illi nobilitābunt | Io ingentilirò Tu ingentilirai Egli/Ella/Esso ingentilirà Noi ingentiliremo Voi ingentilirete Essi/Esse/Loro ingentiliranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego nobilitavĕro, nobilitaro... tu nobilitavĕris, nobilitaris... ille nobilitavĕrit, nobilitarit... nos nobilitaverĭmus, nobilitarimus... vos nobilitaverĭtis, nobilitaritis... illi nobilitavĕrint, nobilitarint... | Io sarò ingentilito Tu sarai ingentilito Egli/Ella/Esso sarà ingentilito Noi saremo ingentiliti Voi sarete ingentiliti Essi/Esse/Loro saranno ingentiliti |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego nobilitem tu nobilites ille nobilitet nos nobilitēmus vos nobilitētis illi nobilitent | Io ingentilisca Tu ingentilisca Egli/Ella/Esso ingentilisca Noi ingentiliamo Voi ingentiliate Essi/Esse/Loro ingentiliscano |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego nobilitārem tu nobilitāres ille nobilitāret nos nobilitarēmus vos nobilitarētis illi nobilitārent | Io ingentilissi Tu ingentilissi Egli/Ella/Esso ingentilisse Noi ingentilissimo Voi ingentiliste Essi/Esse/Loro ingentilissero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego nobilitavĕrim, nobilitarim... tu nobilitavĕris, nobilitaris... ille nobilitavĕrit, nobilitarit... nos nobilitaverĭmus, nobilitarimus... vos nobilitaverĭtis, nobilitaritis... illi nobilitavĕrint, nobilitarint... | Io sia ingentilito Tu sia ingentilito Egli/Ella/Esso sia ingentilito Noi siamo ingentiliti Voi siate ingentiliti Essi/Esse/Loro siano ingentiliti |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego nobilitavissem, nobilitassem... tu nobilitavisses, nobilitasses... ille nobilitavisset, nobilitasset... nos nobilitavissēmus, nobilitassemus... vos nobilitavissētis, nobilitassetis... illi nobilitavissent, nobilitassent... | Io fossi ingentilito Tu fossi ingentilito Egli/Ella/Esso fosse ingentilito Noi fossimo ingentiliti Voi foste ingentiliti Essi/Esse/Loro fossero ingentiliti |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego nobilitārem tu nobilitāres ille nobilitāret nos nobilitarēmus vos nobilitarētis illi nobilitārent | Io ingentilirei Tu ingentiliresti Egli/Ella/Esso ingentilirebbe Noi ingentiliremmo Voi ingentilireste Essi/Esse/Loro ingentilirebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego nobilitavissem, nobilitassem... tu nobilitavisses, nobilitasses... ille nobilitavisset, nobilitasset... nos nobilitavissēmus, nobilitassemus... vos nobilitavissētis, nobilitassetis... illi nobilitavissent, nobilitassent... | Io sarei ingentilito Tu saresti ingentilito Egli/Ella/Esso sarebbe ingentilito Noi saremmo ingentiliti Voi sareste ingentiliti Essi/Esse/Loro sarebbero ingentiliti |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| nobilita nobilitate Futuro nobilitato nobilitato nobilitatote nobilitanto | ingentilisci ingentilite ingentilirai ingentilirà ingentilirete ingentiliranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| nobilitāre | ingentilire |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| nobilitavisse, nobilitasse... | essere ingentilito |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| nobilitaturum esse, nobilitaturam esse, nobilitaturum esse, nobilitaturos esse, nobilitaturas esse, nobilitatura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| nobilitandi, nobilitando, nobilitandum, nobilitando... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| nobilitatum | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che ingentilisce |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitantem Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantes nobilitantium nobilitantibus nobilitantes nobilitantes nobilitantibus |
| Femminile | |
| Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitantem Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantes nobilitantium nobilitantibus nobilitantes nobilitantes nobilitantibus |
| Neutro | |
| Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitans Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantia nobilitantium nobilitantibus nobilitantia nobilitantia nobilitantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che ingentilirà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nobilitaturus Gen.nobilitaturi Dat.nobilitaturo Acc.nobilitaturum Voc.nobilitature Abl.nobilitaturo | nobilitaturi nobilitaturorum nobilitaturis nobilitaturos nobilitaturi nobilitaturis |
| Femminile | |
| Nom.nobilitatura Gen.nobilitaturae Dat.nobilitaturae Acc.nobilitaturam Voc.nobilitatura Abl.nobilitatura | nobilitaturae nobilitaturarum nobilitaturis nobilitaturas nobilitaturae nobilitaturis |
| Neutro | |
| Nom.nobilitaturum Gen.nobilitaturi Dat.nobilitaturo Acc.nobilitaturum Voc.nobilitaturum Abl.nobilitaturo | nobilitatura nobilitaturorum nobilitaturis nobilitatura nobilitatura nobilitaturis |
| - Coniugazione completa di nobilitari Forma passiva |