| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: officio, officis, offeci, offectŭm, officĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede,   (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego officio tu officis ille officit nos officīmus vos officītis illi officiunt | Io impedisco Tu impedisci Egli/Ella/Esso impedisce Noi impediamo Voi impedite Essi/Esse/Loro impediscono |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego officiēbam tu officiēbas ille officiēbat nos officiebāmus vos officiebātis illi officiēbant | Io impedivo Tu impedivi Egli/Ella/Esso impediva Noi impedivamo Voi impedivate Essi/Esse/Loro impedivano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Io impedii Tu impedisti Egli/Ella/Esso impedì Noi impedimmo Voi impediste Essi/Esse/Loro impedirono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Io ho impedito Tu hai impedito Egli/Ella/Esso ha impedito Noi abbiamo impedito Voi avete impedito Essi/Esse/Loro hanno impedito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | Io avevo impedito Tu avevi impedito Egli/Ella/Esso aveva impedito Noi avevamo impedito Voi avevate impedito Essi/Esse/Loro avevano impedito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Io ebbi impedito Tu avesti impedito Egli/Ella/Esso ebbe impedito Noi avemmo impedito Voi aveste impedito Essi/Esse/Loro ebbero impedito |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | Io avevo impedito Tu avevi impedito Egli/Ella/Esso aveva impedito Noi avevamo impedito Voi avevate impedito Essi/Esse/Loro avevano impedito |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego officiam tu officies ille officiet nos officiēmus vos officiētis illi officient | Io impedirò Tu impedirai Egli/Ella/Esso impedirà Noi impediremo Voi impedirete Essi/Esse/Loro impediranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego offecĕro tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offecĕrint | Io avrò impedito Tu avrai impedito Egli/Ella/Esso avrà impedito Noi avremo impedito Voi avrete impedito Essi/Esse/Loro avranno impedito |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego officiam tu officias ille officiat nos officiāmus vos officiātis illi officiant | Io impedisca Tu impedisca Egli/Ella/Esso impedisca Noi impediamo Voi impediate Essi/Esse/Loro impediscano |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | Io impedissi Tu impedissi Egli/Ella/Esso impedisse Noi impedissimo Voi impediste Essi/Esse/Loro impedissero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego offecĕrim tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offec;ĕrint | Io abbia impedito Tu abbia impedito Egli/Ella/Esso abbia impedito Noi abbiamo impedito Voi abbiate impedito Essi/Esse/Loro abbiano impedito |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | Io avessi impedito Tu avessi impedito Egli/Ella/Esso avesse impedito Noi avessimo impedito Voi aveste impedito Essi/Esse/Loro avessero impedito |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | Io impedirei Tu impediresti Egli/Ella/Esso impedirebbe Noi impediremmo Voi impedireste Essi/Esse/Loro impedirebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | Io avrei impedito Tu avresti impedito Egli/Ella/Esso avrebbe impedito Noi avremmo impedito Voi avreste impedito Essi/Esse/Loro avrebbero impedito |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| office officite Futuro officito officito officitote officiunto | impedisci impedite impedirai impedirà impedirete impediranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| officĕre | impedire |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| offecisse | avere impedito |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| offecturum esse, offecturam esse, offecturum esse, offecturos esse, offecturas esse, offectura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| officiendi, officiendo, officiendum, officiendo... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| offectŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che impedisce |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Femminile | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Neutro | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officiens Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientia officientium officientibus officientia officientia officientibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che impedirà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.offecturus Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecture Abl.offecturo | offecturi offecturorum offecturis offecturos offecturi offecturis |
| Femminile | |
| Nom.offectura Gen.offecturae Dat.offecturae Acc.offecturam Voc.offectura Abl.offectura | offecturae offecturarum offecturis offecturas offecturae offecturis |
| Neutro | |
| Nom.offecturum Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecturum Abl.offecturo | offectura offecturorum offecturis offectura offectura offecturis |
| Coniugazione di: officitur, officiebatur, offectum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede,   (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| officitur | si impedisce |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| officiebatur | si impediva |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| offectum est | si impedì |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| offectum est | è impedito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| offectum erat | era impedito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| offectum est | fu impedito |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| offectum erat | era impedito |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| officietur | si impedirà |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| offectum erit | sarà impedito |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| officiatur | si impedisca |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| officeretur | si impedisse |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| offectum sit | abbia impedito |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| offectum esset | fosse impedito |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| officeretur | si impedirebbe |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| offectum esset | avrebbe impedito |