Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
officere = impedire Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)
- Coniugazione completa di officere officere = officere: Verbo attivo INFINITO Presente
significato
Presente
officĕreimpedire
Coniugazione di: officio, officis, offeci, offectŭm, officĕre
coniugazione: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = opporsi,    attraversare,    impedire, intr.,
  
(eng) = block the path,    check,   

impede,   

(esp) = resistirse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego officio
tu officis
ille officit
nos officīmus
vos officītis
illi officiunt
Io impedisco
Tu impedisci
Egli/Ella/Esso impedisce
Noi impediamo
Voi impedite
Essi/Esse/Loro impediscono
INDICATIVO
Imperfetto
ego officiēbam
tu officiēbas
ille officiēbat
nos officiebāmus
vos officiebātis
illi officiēbant
Io impedivo
Tu impedivi
Egli/Ella/Esso impediva
Noi impedivamo
Voi impedivate
Essi/Esse/Loro impedivano
INDICATIVO
Perfetto
ego offeci
tu offecisti
ille offecit
nos offecĭmus
vos offecistis
illi offecērunt, offecere...
Io impedii
Tu impedisti
Egli/Ella/Esso impedì
Noi impedimmo
Voi impediste
Essi/Esse/Loro impedirono
INDICATIVO
Passato prossimo
ego offeci
tu offecisti
ille offecit
nos offecĭmus
vos offecistis
illi offecērunt, offecere...
Io ho impedito
Tu hai impedito
Egli/Ella/Esso ha impedito
Noi abbiamo impedito
Voi avete impedito
Essi/Esse/Loro hanno impedito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego offecĕram
tu offecĕras
ille offecĕrat
nos offecerāmus
vos offecerātis
illi offecĕrant
Io avevo impedito
Tu avevi impedito
Egli/Ella/Esso aveva impedito
Noi avevamo impedito
Voi avevate impedito
Essi/Esse/Loro avevano impedito
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego offeci
tu offecisti
ille offecit
nos offecĭmus
vos offecistis
illi offecērunt, offecere...
Io ebbi impedito
Tu avesti impedito
Egli/Ella/Esso ebbe impedito
Noi avemmo impedito
Voi aveste impedito
Essi/Esse/Loro ebbero impedito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego offecĕram
tu offecĕras
ille offecĕrat
nos offecerāmus
vos offecerātis
illi offecĕrant
Io avevo impedito
Tu avevi impedito
Egli/Ella/Esso aveva impedito
Noi avevamo impedito
Voi avevate impedito
Essi/Esse/Loro avevano impedito
INDICATIVO
Futuro semplice
ego officiam
tu officies
ille officiet
nos officiēmus
vos officiētis
illi officient
Io impedirò
Tu impedirai
Egli/Ella/Esso impedirà
Noi impediremo
Voi impedirete
Essi/Esse/Loro impediranno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego offecĕro
tu offecĕris
ille offecĕrit
nos offecerĭmus
vos offecerĭtis
illi offecĕrint
Io avrò impedito
Tu avrai impedito
Egli/Ella/Esso avrà impedito
Noi avremo impedito
Voi avrete impedito
Essi/Esse/Loro avranno impedito
CONGIUNTIVO
Presente
ego officiam
tu officias
ille officiat
nos officiāmus
vos officiātis
illi officiant
Io impedisca
Tu impedisca
Egli/Ella/Esso impedisca
Noi impediamo
Voi impediate
Essi/Esse/Loro impediscano
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego officĕrem
tu officĕres
ille officĕret
nos officerēmus
vos officerētis
illi officĕrent
Io impedissi
Tu impedissi
Egli/Ella/Esso impedisse
Noi impedissimo
Voi impediste
Essi/Esse/Loro impedissero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego offecĕrim
tu offecĕris
ille offecĕrit
nos offecerĭmus
vos offecerĭtis
illi offec;ĕrint
Io abbia impedito
Tu abbia impedito
Egli/Ella/Esso abbia impedito
Noi abbiamo impedito
Voi abbiate impedito
Essi/Esse/Loro abbiano impedito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego offecissem
tu offecisses
ille offecisset
nos offecissēmus
vos offecissētis
illi offecissent
Io avessi impedito
Tu avessi impedito
Egli/Ella/Esso avesse impedito
Noi avessimo impedito
Voi aveste impedito
Essi/Esse/Loro avessero impedito
CONDIZIONALE
Presente
ego officĕrem
tu officĕres
ille officĕret
nos officerēmus
vos officerētis
illi officĕrent
Io impedirei
Tu impediresti
Egli/Ella/Esso impedirebbe
Noi impediremmo
Voi impedireste
Essi/Esse/Loro impedirebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego offecissem
tu offecisses
ille offecisset
nos offecissēmus
vos offecissētis
illi offecissent
Io avrei impedito
Tu avresti impedito
Egli/Ella/Esso avrebbe impedito
Noi avremmo impedito
Voi avreste impedito
Essi/Esse/Loro avrebbero impedito
IMPERATIVO 
Presente
office
officite
Futuro
officito
officito
officitote
officiunto
impedisci
impedite

impedirai
impedirà
impedirete
impediranno
INFINITO  
Presente
officĕreimpedire
INFINITO  
Perfetto
offecisseavere impedito
INFINITO  
Futuro
offecturum esse, offecturam esse, offecturum esse, offecturos esse, offecturas esse, offectura esse...essere per
GERUNDIO
officiendi, officiendo, officiendum, officiendo...di
ad a

da, con..
SUPINO
offectŭma/ad
PARTICIPIO significato
Presenteche impedisce
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.officiens
Gen.officientis
Dat.officienti
Acc.officientem
Voc.officiens
Abl.officiente, officienti...
officientes
officientium
officientibus
officientes
officientes
officientibus
Femminile 
Nom.officiens
Gen.officientis
Dat.officienti
Acc.officientem
Voc.officiens
Abl.officiente, officienti...
officientes
officientium
officientibus
officientes
officientes
officientibus
Neutro 
Nom.officiens
Gen.officientis
Dat.officienti
Acc.officiens
Voc.officiens
Abl.officiente, officienti...
officientia
officientium
officientibus
officientia
officientia
officientibus
PARTICIPIO significato
Futuroche impedirà
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.offecturus
Gen.offecturi
Dat.offecturo
Acc.offecturum
Voc.offecture
Abl.offecturo
offecturi
offecturorum
offecturis
offecturos
offecturi
offecturis
Femminile 
Nom.offectura
Gen.offecturae
Dat.offecturae
Acc.offecturam
Voc.offectura
Abl.offectura
offecturae
offecturarum
offecturis
offecturas
offecturae
offecturis
Neutro 
Nom.offecturum
Gen.offecturi
Dat.offecturo
Acc.offecturum
Voc.offecturum
Abl.offecturo
offectura
offecturorum
offecturis
offectura
offectura
offecturis
Coniugazione di: officitur, officiebatur, offectum est, - ,
coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = opporsi,    attraversare,    impedire, intr.,
  
(eng) = block the path,    check,   

impede,   

(esp) = resistirse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
officitur
si impedisce
INDICATIVO
Imperfetto
officiebatur
si impediva
INDICATIVO
Perfetto
offectum est
si impedì
INDICATIVO
Passato prossimo
offectum est
è impedito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
offectum erat
era impedito
INDICATIVO
Trapassato remoto
offectum est
fu impedito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
offectum erat
era impedito
INDICATIVO
Futuro semplice
officietur
si impedirà
INDICATIVO
Futuro anteriore
offectum erit
sarà impedito
CONGIUNTIVO
Presente
officiatur
si impedisca
CONGIUNTIVO
Imperfetto
officeretur
si impedisse
CONGIUNTIVO
Perfetto
offectum sit
abbia impedito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
offectum esset
fosse impedito
CONDIZIONALE
Presente
officeretur
si impedirebbe
CONDIZIONALE
Passato
offectum esset
avrebbe impedito
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021