Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: existimo, existimas, existimavi, existimatum, existimāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = stimare, giudicare, (eng) = judge, value, esteem, think,   (esp) = apreciar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego existimo tu existimas ille existimat nos existimāmus vos existimātis illi existimant | Io giudico Tu giudichi Egli/Ella/Esso giudica Noi giudichiamo Voi giudicate Essi/Esse/Loro giudicano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego existimābam tu existimābas ille existimābat nos existimabāmus vos existimabatis illi existimābant | Io giudicavo Tu giudicavi Egli/Ella/Esso giudicava Noi giudicavamo Voi giudicavate Essi/Esse/Loro giudicavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Io giudicai Tu giudicasti Egli/Ella/Esso giudicò Noi giudicammo Voi giudicaste Essi/Esse/Loro giudicarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Io ho giudicato Tu hai giudicato Egli/Ella/Esso ha giudicato Noi abbiamo giudicato Voi avete giudicato Essi/Esse/Loro hanno giudicato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego existimavĕram, existimaram... tu existimavĕras, existimaras... ille existimavĕrat, existimarat... nos existimaverāmus, existimaramus... vos existimaverātis, existimaratis... illi existimaverant, existimarant... | Io avevo giudicato Tu avevi giudicato Egli/Ella/Esso aveva giudicato Noi avevamo giudicato Voi avevate giudicato Essi/Esse/Loro avevano giudicato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego existimavi tu existimavisti, existimasti... ille existimavit nos existimavĭmus vos existimavistis, existimastis... illi existimavērunt, existimarunt, existimavere... | Io ebbi giudicato Tu avesti giudicato Egli/Ella/Esso ebbe giudicato Noi avemmo giudicato Voi aveste giudicato Essi/Esse/Loro ebbero giudicato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego existimavĕram, existimaram... tu existimavĕras, existimaras... ille existimavĕrat, existimarat... nos existimaverāmus, existimaramus... vos existimaverātis, existimaratis... illi existimaverant, existimarant... | Io avevo giudicato Tu avevi giudicato Egli/Ella/Esso aveva giudicato Noi avevamo giudicato Voi avevate giudicato Essi/Esse/Loro avevano giudicato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego existimābo tu existimābis ille existimābit nos existimabĭmus vos existimabĭtis illi existimābunt | Io giudicherò Tu giudicherai Egli/Ella/Esso giudicherà Noi giudicheremo Voi giudicherete Essi/Esse/Loro giudicheranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego existimavĕro, existimaro... tu existimavĕris, existimaris... ille existimavĕrit, existimarit... nos existimaverĭmus, existimarimus... vos existimaverĭtis, existimaritis... illi existimavĕrint, existimarint... | Io avrò giudicato Tu avrai giudicato Egli/Ella/Esso avrà giudicato Noi avremo giudicato Voi avrete giudicato Essi/Esse/Loro avranno giudicato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego existimem tu existimes ille existimet nos existimēmus vos existimētis illi existiment | Io giudichi Tu giudichi Egli/Ella/Esso giudichi Noi giudichiamo Voi giudichiate Essi/Esse/Loro giudichino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego existimārem tu existimāres ille existimāret nos existimarēmus vos existimarētis illi existimārent | Io giudicassi Tu giudicassi Egli/Ella/Esso giudicasse Noi giudicassimo Voi giudicaste Essi/Esse/Loro giudicassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego existimavĕrim, existimarim... tu existimavĕris, existimaris... ille existimavĕrit, existimarit... nos existimaverĭmus, existimarimus... vos existimaverĭtis, existimaritis... illi existimavĕrint, existimarint... | Io abbia giudicato Tu abbia giudicato Egli/Ella/Esso abbia giudicato Noi abbiamo giudicato Voi abbiate giudicato Essi/Esse/Loro abbiano giudicato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego existimavissem, existimassem... tu existimavisses, existimasses... ille existimavisset, existimasset... nos existimavissēmus, existimassemus... vos existimavissētis, existimassetis... illi existimavissent, existimassent... | Io avessi giudicato Tu avessi giudicato Egli/Ella/Esso avesse giudicato Noi avessimo giudicato Voi aveste giudicato Essi/Esse/Loro avessero giudicato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego existimārem tu existimāres ille existimāret nos existimarēmus vos existimarētis illi existimārent | Io giudicherei Tu giudicheresti Egli/Ella/Esso giudicherebbe Noi giudicheremmo Voi giudichereste Essi/Esse/Loro giudicherebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego existimavissem, existimassem... tu existimavisses, existimasses... ille existimavisset, existimasset... nos existimavissēmus, existimassemus... vos existimavissētis, existimassetis... illi existimavissent, existimassent... | Io avrei giudicato Tu avresti giudicato Egli/Ella/Esso avrebbe giudicato Noi avremmo giudicato Voi avreste giudicato Essi/Esse/Loro avrebbero giudicato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
existima existimate Futuro existimato existimato existimatote existimanto | giudica giudicate giudicherai giudicherà giudicherete giudicheranno |
INFINITO | |
Presente | |
existimāre | giudicare |
INFINITO | |
Perfetto | |
existimavisse, existimasse... | avere giudicato |
INFINITO | |
Futuro | |
existimaturum esse, existimaturam esse, existimaturum esse, existimaturos esse, existimaturas esse, existimatura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
existimandi, existimando, existimandum, existimando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
existimatum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che giudica |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimantem Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantes existimantium existimantibus existimantes existimantes existimantibus |
Femminile | |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimantem Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantes existimantium existimantibus existimantes existimantes existimantibus |
Neutro | |
Nom.existimans Gen.existimantis Dat.existimanti Acc.existimans Voc.existimans Abl.existimante, existimanti... | existimantia existimantium existimantibus existimantia existimantia existimantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che giudicherà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.existimaturus Gen.existimaturi Dat.existimaturo Acc.existimaturum Voc.existimature Abl.existimaturo | existimaturi existimaturorum existimaturis existimaturos existimaturi existimaturis |
Femminile | |
Nom.existimatura Gen.existimaturae Dat.existimaturae Acc.existimaturam Voc.existimatura Abl.existimatura | existimaturae existimaturarum existimaturis existimaturas existimaturae existimaturis |
Neutro | |
Nom.existimaturum Gen.existimaturi Dat.existimaturo Acc.existimaturum Voc.existimaturum Abl.existimaturo | existimatura existimaturorum existimaturis existimatura existimatura existimaturis |
- Coniugazione completa di existimari Forma passiva |