| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: confuto, confutas, confutavi, confutatum, confutāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = confutare, raffrenare, castigare, (eng) = keep from boiling over, administer a check to, abash, confute, disprove, refute, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego confuto tu confutas ille confutat nos confutāmus vos confutātis illi confutant | Io castigo Tu castighi Egli/Ella/Esso castiga Noi castighiamo Voi castigate Essi/Esse/Loro castigano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego confutābam tu confutābas ille confutābat nos confutabāmus vos confutabatis illi confutābant | Io castigavo Tu castigavi Egli/Ella/Esso castigava Noi castigavamo Voi castigavate Essi/Esse/Loro castigavano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego confutavi tu confutavisti, confutasti... ille confutavit nos confutavĭmus vos confutavistis, confutastis... illi confutavērunt, confutarunt, confutavere... | Io castigai Tu castigasti Egli/Ella/Esso castigò Noi castigammo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego confutavi tu confutavisti, confutasti... ille confutavit nos confutavĭmus vos confutavistis, confutastis... illi confutavērunt, confutarunt, confutavere... | Io ho castigato Tu hai castigato Egli/Ella/Esso ha castigato Noi abbiamo castigato Voi avete castigato Essi/Esse/Loro hanno castigato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego confutavĕram, confutaram... tu confutavĕras, confutaras... ille confutavĕrat, confutarat... nos confutaverāmus, confutaramus... vos confutaverātis, confutaratis... illi confutaverant, confutarant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego confutavi tu confutavisti, confutasti... ille confutavit nos confutavĭmus vos confutavistis, confutastis... illi confutavērunt, confutarunt, confutavere... | Io ebbi castigato Tu avesti castigato Egli/Ella/Esso ebbe castigato Noi avemmo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro ebbero castigato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego confutavĕram, confutaram... tu confutavĕras, confutaras... ille confutavĕrat, confutarat... nos confutaverāmus, confutaramus... vos confutaverātis, confutaratis... illi confutaverant, confutarant... | Io avevo castigato Tu avevi castigato Egli/Ella/Esso aveva castigato Noi avevamo castigato Voi avevate castigato Essi/Esse/Loro avevano castigato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego confutābo tu confutābis ille confutābit nos confutabĭmus vos confutabĭtis illi confutābunt | Io castigherò Tu castigherai Egli/Ella/Esso castigherà Noi castigheremo Voi castigherete Essi/Esse/Loro castigheranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego confutavĕro, confutaro... tu confutavĕris, confutaris... ille confutavĕrit, confutarit... nos confutaverĭmus, confutarimus... vos confutaverĭtis, confutaritis... illi confutavĕrint, confutarint... | Io avrò castigato Tu avrai castigato Egli/Ella/Esso avrà castigato Noi avremo castigato Voi avrete castigato Essi/Esse/Loro avranno castigato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego confutem tu confutes ille confutet nos confutēmus vos confutētis illi confutent | Io castighi Tu castighi Egli/Ella/Esso castighi Noi castighiamo Voi castighiate Essi/Esse/Loro castighino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego confutārem tu confutāres ille confutāret nos confutarēmus vos confutarētis illi confutārent | Io castigassi Tu castigassi Egli/Ella/Esso castigasse Noi castigassimo Voi castigaste Essi/Esse/Loro castigassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego confutavĕrim, confutarim... tu confutavĕris, confutaris... ille confutavĕrit, confutarit... nos confutaverĭmus, confutarimus... vos confutaverĭtis, confutaritis... illi confutavĕrint, confutarint... | Io abbia castigato Tu abbia castigato Egli/Ella/Esso abbia castigato Noi abbiamo castigato Voi abbiate castigato Essi/Esse/Loro abbiano castigato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego confutavissem, confutassem... tu confutavisses, confutasses... ille confutavisset, confutasset... nos confutavissēmus, confutassemus... vos confutavissētis, confutassetis... illi confutavissent, confutassent... | Io avessi castigato Tu avessi castigato Egli/Ella/Esso avesse castigato Noi avessimo castigato Voi aveste castigato Essi/Esse/Loro avessero castigato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego confutārem tu confutāres ille confutāret nos confutarēmus vos confutarētis illi confutārent | Io castigherei Tu castigheresti Egli/Ella/Esso castigherebbe Noi castigheremmo Voi castighereste Essi/Esse/Loro castigherebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego confutavissem, confutassem... tu confutavisses, confutasses... ille confutavisset, confutasset... nos confutavissēmus, confutassemus... vos confutavissētis, confutassetis... illi confutavissent, confutassent... | Io avrei castigato Tu avresti castigato Egli/Ella/Esso avrebbe castigato Noi avremmo castigato Voi avreste castigato Essi/Esse/Loro avrebbero castigato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| confuta confutate Futuro confutato confutato confutatote confutanto | castiga castigate castigherai castigherà castigherete castigheranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| confutāre | castigare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| confutavisse, confutasse... | avere castigato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| confutaturum esse, confutaturam esse, confutaturum esse, confutaturos esse, confutaturas esse, confutatura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| confutandi, confutando, confutandum, confutando... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| confutatum | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che castiga |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.confutans Gen.confutantis Dat.confutanti Acc.confutantem Voc.confutans Abl.confutante, confutanti... | confutantes confutantium confutantibus confutantes confutantes confutantibus |
| Femminile | |
| Nom.confutans Gen.confutantis Dat.confutanti Acc.confutantem Voc.confutans Abl.confutante, confutanti... | confutantes confutantium confutantibus confutantes confutantes confutantibus |
| Neutro | |
| Nom.confutans Gen.confutantis Dat.confutanti Acc.confutans Voc.confutans Abl.confutante, confutanti... | confutantia confutantium confutantibus confutantia confutantia confutantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che castigherà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.confutaturus Gen.confutaturi Dat.confutaturo Acc.confutaturum Voc.confutature Abl.confutaturo | confutaturi confutaturorum confutaturis confutaturos confutaturi confutaturis |
| Femminile | |
| Nom.confutatura Gen.confutaturae Dat.confutaturae Acc.confutaturam Voc.confutatura Abl.confutatura | confutaturae confutaturarum confutaturis confutaturas confutaturae confutaturis |
| Neutro | |
| Nom.confutaturum Gen.confutaturi Dat.confutaturo Acc.confutaturum Voc.confutaturum Abl.confutaturo | confutatura confutaturorum confutaturis confutatura confutatura confutaturis |
| - Coniugazione completa di confutari Forma passiva |