Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: innubo, innubis, innupsi, innuptŭm, innubĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = maritarsi, andare sposa, intr., (eng) = marry, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego innubo tu innubis ille innubit nos innubīmus vos innubītis illi innubunt | Io vado sposa sposa Tu vai sposa Egli/Ella/Esso va sposa Noi andiamo sposa Voi andate sposa Essi/Esse/Loro vanno sposa |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego innubēbam tu innubēbas ille innubēbat nos innubebāmus vos innubebātis illi innubēbant | Io andavo sposa Tu andavi sposa Egli/Ella/Esso andava sposa Noi andavamo sposa Voi andavate sposa Essi/Esse/Loro andavano sposa |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego innupsi tu innupsisti ille innupsit nos innupsĭmus vos innupsistis illi innupsērunt, innupsere... | Io andai sposa Tu andasti sposa Egli/Ella/Esso andò sposa Noi andammo sposa Voi andaste sposa Essi/Esse/Loro andarono sposa |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego innupsi tu innupsisti ille innupsit nos innupsĭmus vos innupsistis illi innupsērunt, innupsere... | Io sono andato sposa Tu sei andato sposa Egli/Ella/Esso è andato sposa Noi siamo andati sposa Voi siete andati sposa Essi/Esse/Loro sono andati sposa |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego innupsĕram tu innupsĕras ille innupsĕrat nos innupserāmus vos innupserātis illi innupsĕrant | Io ero andato sposa Tu eri andato sposa Egli/Ella/Esso era andato sposa Noi eravamo andati sposa Voi eravate andati sposa Essi/Esse/Loro erano andati sposa |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego innupsi tu innupsisti ille innupsit nos innupsĭmus vos innupsistis illi innupsērunt, innupsere... | Io fui andato sposa Tu fosti andato sposa Egli/Ella/Esso fu andato sposa Noi fummo andati sposa Voi foste andati sposa Essi/Esse/Loro furono andati sposa |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego innupsĕram tu innupsĕras ille innupsĕrat nos innupserāmus vos innupserātis illi innupsĕrant | Io ero andato sposa Tu eri andato sposa Egli/Ella/Esso era andato sposa Noi eravamo andati sposa Voi eravate andati sposa Essi/Esse/Loro erano andati sposa |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego innubam tu innubes ille innubet nos innubēmus vos innubētis illi innubent | Io andrò sposa Tu andrai sposa Egli/Ella/Esso andrà sposa Noi andremo sposa Voi andrete sposa Essi/Esse/Loro andranno sposa |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego innupsĕro tu innupsĕris ille innupsĕrit nos innupserĭmus vos innupserĭtis illi innupsĕrint | Io sarò andato sposa Tu sarai andato sposa Egli/Ella/Esso sarà andato sposa Noi saremo andati sposa Voi sarete andati sposa Essi/Esse/Loro saranno andati sposa |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego innubam tu innubas ille innubat nos innubāmus vos innubātis illi innubant | Io vada sposa Tu vada sposa Egli/Ella/Esso vada sposa Noi andiamo sposa Voi andiate sposa Essi/Esse/Loro vadano sposa |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego innubĕrem tu innubĕres ille innubĕret nos innuberēmus vos innuberētis illi innubĕrent | Io andassi sposa Tu andassi sposa Egli/Ella/Esso andasse sposa Noi andassimo sposa Voi andaste sposa Essi/Esse/Loro andassero sposa |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego innupsĕrim tu innupsĕris ille innupsĕrit nos innupserĭmus vos innupserĭtis illi innups;ĕrint | Io sia andato sposa Tu sia andato sposa Egli/Ella/Esso sia andato sposa Noi siamo andati sposa Voi siate andati sposa Essi/Esse/Loro siano andati sposa |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego innupsissem tu innupsisses ille innupsisset nos innupsissēmus vos innupsissētis illi innupsissent | Io fossi andato sposa Tu fossi andato sposa Egli/Ella/Esso fosse andato sposa Noi fossimo andati sposa Voi foste andati sposa Essi/Esse/Loro fossero andati sposa |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego innubĕrem tu innubĕres ille innubĕret nos innuberēmus vos innuberētis illi innubĕrent | Io andrei sposa Tu andresti sposa Egli/Ella/Esso andrebbe sposa Noi andremmo sposa Voi andreste sposa Essi/Esse/Loro andrebbero sposa |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego innupsissem tu innupsisses ille innupsisset nos innupsissēmus vos innupsissētis illi innupsissent | Io sarei andato sposa Tu saresti andato sposa Egli/Ella/Esso sarebbe andato sposa Noi saremmo andati sposa Voi sareste andati sposa Essi/Esse/Loro sarebbero andati sposa |
IMPERATIVO | |
Presente | |
innube innubite Futuro innubito innubito innubitote innubunto | va' sposa andate sposa andrai sposa andrà sposa andrete sposa andranno sposa |
INFINITO | |
Presente | |
innubĕre | andare sposa |
INFINITO | |
Perfetto | |
innupsisse | essere andato sposa |
INFINITO | |
Futuro | |
innupturum esse, innupturam esse, innupturum esse, innupturos esse, innupturas esse, innuptura esse... | essere per sposa |
GERUNDIO | |
innubendi, innubendo, innubendum, innubendo... | di sposa ad a sposa sposa da, con.. sposa |
SUPINO | |
innuptŭm | a/ad sposa |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che va sposa |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.innubens Gen.innubentis Dat.innubenti Acc.innubentem Voc.innubens Abl.innubente, innubenti... | innubentes innubentium innubentibus innubentes innubentes innubentibus |
Femminile | |
Nom.innubens Gen.innubentis Dat.innubenti Acc.innubentem Voc.innubens Abl.innubente, innubenti... | innubentes innubentium innubentibus innubentes innubentes innubentibus |
Neutro | |
Nom.innubens Gen.innubentis Dat.innubenti Acc.innubens Voc.innubens Abl.innubente, innubenti... | innubentia innubentium innubentibus innubentia innubentia innubentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che andrà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.innupturus Gen.innupturi Dat.innupturo Acc.innupturum Voc.innupture Abl.innupturo | innupturi innupturorum innupturis innupturos innupturi innupturis |
Femminile | |
Nom.innuptura Gen.innupturae Dat.innupturae Acc.innupturam Voc.innuptura Abl.innuptura | innupturae innupturarum innupturis innupturas innupturae innupturis |
Neutro | |
Nom.innupturum Gen.innupturi Dat.innupturo Acc.innupturum Voc.innupturum Abl.innupturo | innuptura innupturorum innupturis innuptura innuptura innupturis |
Coniugazione di: innubitur, innubebatur, innuptum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = maritarsi, andare sposa, intr., (eng) = marry, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
innubitur | si va sposa sposa |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
innubebatur | si andava sposa sposa |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
innuptum est | si andò sposa sposa |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
innuptum est | è andato sposa sposa |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
innuptum erat | era andato sposa sposa |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
innuptum est | fu andato sposa sposa |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
innuptum erat | era andato sposa sposa sposa |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
innubetur | si andrà sposa sposa |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
innuptum erit | sarà andato sposa sposa |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
innubatur | si vada sposa sposa |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
innuberetur | si andasse sposa sposa |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
innuptum sit | sia andato sposa sposa |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
innuptum esset | fosse andato sposa sposa |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
innuberetur | si andrebbe sposa sposa |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
innuptum esset | sarebbe andato sposa sposa |