| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: acquiesco, acquiescis, acquievi, acquietŭm, acquiescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = riposare, trovare quiete, acquietarsi, consentire, intr., (eng) = lie down to rest, acquiesce in, assent, subside,   (esp) = entregarse al descanso, dormir, morir, calmarse, hallar reposo, tener confianza, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego acquiesco tu acquiescis ille acquiescit nos acquiescīmus vos acquiescītis illi acquiescunt | Io acquieto Tu acquieti Egli/Ella/Esso acquieta Noi acquietiamo Voi acquietate Essi/Esse/Loro acquietano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego acquiescēbam tu acquiescēbas ille acquiescēbat nos acquiescebāmus vos acquiescebātis illi acquiescēbant | Io acquietavo Tu acquietavi Egli/Ella/Esso acquietava Noi acquietavamo Voi acquietavate Essi/Esse/Loro acquietavano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io acquietai Tu acquietasti Egli/Ella/Esso acquietò Noi acquietammo Voi acquietaste Essi/Esse/Loro acquietarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io ho acquietato Tu hai acquietato Egli/Ella/Esso ha acquietato Noi abbiamo acquietato Voi avete acquietato Essi/Esse/Loro hanno acquietato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego acquievĕram, acquiĕram... tu acquievĕras, acquiĕras... ille acquievĕrat, acquiĕrat... nos acquieverāmus, acquierāmus... vos acquieverātis, acquierātis... illi acquievĕrant, acquiĕrant... | Io avevo acquietato Tu avevi acquietato Egli/Ella/Esso aveva acquietato Noi avevamo acquietato Voi avevate acquietato Essi/Esse/Loro avevano acquietato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io ebbi acquietato Tu avesti acquietato Egli/Ella/Esso ebbe acquietato Noi avemmo acquietato Voi aveste acquietato Essi/Esse/Loro ebbero acquietato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego acquievĕram, acquiĕram... tu acquievĕras, acquiĕras... ille acquievĕrat, acquiĕrat... nos acquieverāmus, acquierāmus... vos acquieverātis, acquierātis... illi acquievĕrant, acquiĕrant... | Io avevo acquietato Tu avevi acquietato Egli/Ella/Esso aveva acquietato Noi avevamo acquietato Voi avevate acquietato Essi/Esse/Loro avevano acquietato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego acquiescam tu acquiesces ille acquiescet nos acquiescēmus vos acquiescētis illi acquiescent | Io acquieterò Tu acquieterai Egli/Ella/Esso acquieterà Noi acquieteremo Voi acquieterete Essi/Esse/Loro acquieteranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego acquievĕro, acquiĕro... tu acquievĕris, acquiĕris... ille acquievĕrit, acquiĕrit... nos acquieverĭmus, acquierĭmus... vos acquieverĭtis, acquierĭtis... illi acquievĕrint, acquiĕrint... | Io avrò acquietato Tu avrai acquietato Egli/Ella/Esso avrà acquietato Noi avremo acquietato Voi avrete acquietato Essi/Esse/Loro avranno acquietato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego acquiescam tu acquiescas ille acquiescat nos acquiescāmus vos acquiescātis illi acquiescant | Io acquieti Tu acquieti Egli/Ella/Esso acquieti Noi acquietiamo Voi acquietiate Essi/Esse/Loro acquietino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego acquiescĕrem tu acquiescĕres ille acquiescĕret nos acquiescerēmus vos acquiescerētis illi acquiescĕrent | Io acquietassi Tu acquietassi Egli/Ella/Esso acquietasse Noi acquietassimo Voi acquietaste Essi/Esse/Loro acquietassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego acquievĕrim, acquiĕrim... tu acquievĕris, acquiĕris... ille acquievĕrit, acquiĕrit... nos acquieverĭmus, acquierĭmus... vos acquieverĭtis, acquierĭtis... illi acquiev;ĕrint, acqui;ĕrint... | Io abbia acquietato Tu abbia acquietato Egli/Ella/Esso abbia acquietato Noi abbiamo acquietato Voi abbiate acquietato Essi/Esse/Loro abbiano acquietato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego acquievissem, acquiessem... tu acquievisses, acquiesses... ille acquievisset, acquiesset... nos acquievissēmus, acquiessemus... vos acquievissētis, acquiessetis... illi acquievissent, acquiessent... | Io avessi acquietato Tu avessi acquietato Egli/Ella/Esso avesse acquietato Noi avessimo acquietato Voi aveste acquietato Essi/Esse/Loro avessero acquietato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego acquiescĕrem tu acquiescĕres ille acquiescĕret nos acquiescerēmus vos acquiescerētis illi acquiescĕrent | Io acquieterei Tu acquieteresti Egli/Ella/Esso acquieterebbe Noi acquieteremmo Voi acquietereste Essi/Esse/Loro acquieterebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego acquievissem, acquiessem... tu acquievisses, acquiesses... ille acquievisset, acquiesset... nos acquievissēmus, acquiessemus... vos acquievissētis, acquiessetis... illi acquievissent, acquiessent... | Io avrei acquietato Tu avresti acquietato Egli/Ella/Esso avrebbe acquietato Noi avremmo acquietato Voi avreste acquietato Essi/Esse/Loro avrebbero acquietato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| acquiesce acquiescite Futuro acquiescito acquiescito acquiescitote acquiescunto | acquieta acquietate acquieterai acquieterà acquieterete acquieteranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| acquiescĕre | acquietare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| acquievisse, acquiesse... | avere acquietato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| acquieturum esse, acquieturam esse, acquieturum esse, acquieturos esse, acquieturas esse, acquietura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| acquiescendi, acquiescendo, acquiescendum, acquiescendo... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| acquietŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che acquieta |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescentem Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentes acquiescentium acquiescentibus acquiescentes acquiescentes acquiescentibus |
| Femminile | |
| Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescentem Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentes acquiescentium acquiescentibus acquiescentes acquiescentes acquiescentibus |
| Neutro | |
| Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescens Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentia acquiescentium acquiescentibus acquiescentia acquiescentia acquiescentibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che acquieterà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.acquieturus Gen.acquieturi Dat.acquieturo Acc.acquieturum Voc.acquieture Abl.acquieturo | acquieturi acquieturorum acquieturis acquieturos acquieturi acquieturis |
| Femminile | |
| Nom.acquietura Gen.acquieturae Dat.acquieturae Acc.acquieturam Voc.acquietura Abl.acquietura | acquieturae acquieturarum acquieturis acquieturas acquieturae acquieturis |
| Neutro | |
| Nom.acquieturum Gen.acquieturi Dat.acquieturo Acc.acquieturum Voc.acquieturum Abl.acquieturo | acquietura acquieturorum acquieturis acquietura acquietura acquieturis |
| Coniugazione di: acquiescitur, acquiescebatur, acquietum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = riposare, trovare quiete, acquietarsi, consentire, intr., (eng) = lie down to rest, acquiesce in, assent, subside,   (esp) = entregarse al descanso, dormir, morir, calmarse, hallar reposo, tener confianza, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| acquiescitur | si acquieta |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| acquiescebatur | si acquietava |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| acquietum est | si acquietò |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| acquietum est | è acquietato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| acquietum erat | era acquietato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| acquietum est | fu acquietato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| acquietum erat | era acquietato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| acquiescetur | si acquieterà |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| acquietum erit | sarà acquietato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| acquiescatur | si acquieti |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| acquiesceretur | si acquietasse |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| acquietum sit | abbia acquietato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| acquietum esset | fosse acquietato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| acquiesceretur | si acquieterebbe |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| acquietum esset | avrebbe acquietato |