| Buona navigazione con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Coniugazione di: conquiesco, conquiescis, conquievi, conquietŭm, conquiescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = acquetarsi, riposarsi, cessare, intr., (eng) = rest, take repose, go to sleep, cease from effort, find peace of mind, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego conquiesco tu conquiescis ille conquiescit nos conquiescīmus vos conquiescītis illi conquiescunt | |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego conquiescēbam tu conquiescēbas ille conquiescēbat nos conquiescebāmus vos conquiescebātis illi conquiescēbant | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego conquievi tu conquievisti, conquiesti... ille conquievit nos conquievĭmus vos conquievistis, conquiestis... illi conquievērunt, conquiērunt, conquievere... | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego conquievi tu conquievisti, conquiesti... ille conquievit nos conquievĭmus vos conquievistis, conquiestis... illi conquievērunt, conquiērunt, conquievere... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego conquievĕram, conquiĕram... tu conquievĕras, conquiĕras... ille conquievĕrat, conquiĕrat... nos conquieverāmus, conquierāmus... vos conquieverātis, conquierātis... illi conquievĕrant, conquiĕrant... | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego conquievi tu conquievisti, conquiesti... ille conquievit nos conquievĭmus vos conquievistis, conquiestis... illi conquievērunt, conquiērunt, conquievere... | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego conquievĕram, conquiĕram... tu conquievĕras, conquiĕras... ille conquievĕrat, conquiĕrat... nos conquieverāmus, conquierāmus... vos conquieverātis, conquierātis... illi conquievĕrant, conquiĕrant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego conquiescam tu conquiesces ille conquiescet nos conquiescēmus vos conquiescētis illi conquiescent | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego conquievĕro, conquiĕro... tu conquievĕris, conquiĕris... ille conquievĕrit, conquiĕrit... nos conquieverĭmus, conquierĭmus... vos conquieverĭtis, conquierĭtis... illi conquievĕrint, conquiĕrint... | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego conquiescam tu conquiescas ille conquiescat nos conquiescāmus vos conquiescātis illi conquiescant | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego conquiescĕrem tu conquiescĕres ille conquiescĕret nos conquiescerēmus vos conquiescerētis illi conquiescĕrent | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego conquievĕrim, conquiĕrim... tu conquievĕris, conquiĕris... ille conquievĕrit, conquiĕrit... nos conquieverĭmus, conquierĭmus... vos conquieverĭtis, conquierĭtis... illi conquiev;ĕrint, conqui;ĕrint... | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego conquievissem, conquiessem... tu conquievisses, conquiesses... ille conquievisset, conquiesset... nos conquievissēmus, conquiessemus... vos conquievissētis, conquiessetis... illi conquievissent, conquiessent... | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego conquiescĕrem tu conquiescĕres ille conquiescĕret nos conquiescerēmus vos conquiescerētis illi conquiescĕrent | |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego conquievissem, conquiessem... tu conquievisses, conquiesses... ille conquievisset, conquiesset... nos conquievissēmus, conquiessemus... vos conquievissētis, conquiessetis... illi conquievissent, conquiessent... | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| conquiesce conquiescite Futuro conquiescito conquiescito conquiescitote conquiescunto | |
| INFINITO | |
| Presente | |
| conquiescĕre | |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| conquievisse, conquiesse... | |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| conquieturum esse, conquieturam esse, conquieturum esse, conquieturos esse, conquieturas esse, conquietura esse... | essere per |
| GERUNDIO | |
| conquiescendi, conquiescendo, conquiescendum, conquiescendo... | di ad a da, con.. |
| SUPINO | |
| conquietŭm | a/ad |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.conquiescens Gen.conquiescentis Dat.conquiescenti Acc.conquiescentem Voc.conquiescens Abl.conquiescente, conquiescenti... | conquiescentes conquiescentium conquiescentibus conquiescentes conquiescentes conquiescentibus |
| Femminile | |
| Nom.conquiescens Gen.conquiescentis Dat.conquiescenti Acc.conquiescentem Voc.conquiescens Abl.conquiescente, conquiescenti... | conquiescentes conquiescentium conquiescentibus conquiescentes conquiescentes conquiescentibus |
| Neutro | |
| Nom.conquiescens Gen.conquiescentis Dat.conquiescenti Acc.conquiescens Voc.conquiescens Abl.conquiescente, conquiescenti... | conquiescentia conquiescentium conquiescentibus conquiescentia conquiescentia conquiescentibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.conquieturus Gen.conquieturi Dat.conquieturo Acc.conquieturum Voc.conquieture Abl.conquieturo | conquieturi conquieturorum conquieturis conquieturos conquieturi conquieturis |
| Femminile | |
| Nom.conquietura Gen.conquieturae Dat.conquieturae Acc.conquieturam Voc.conquietura Abl.conquietura | conquieturae conquieturarum conquieturis conquieturas conquieturae conquieturis |
| Neutro | |
| Nom.conquieturum Gen.conquieturi Dat.conquieturo Acc.conquieturum Voc.conquieturum Abl.conquieturo | conquietura conquieturorum conquieturis conquietura conquietura conquieturis |
| Coniugazione di: conquiescitur, conquiescebatur, conquietum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = acquetarsi, riposarsi, cessare, intr., (eng) = rest, take repose, go to sleep, cease from effort, find peace of mind, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| conquiescitur | si |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| conquiescebatur | |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| conquietum est | |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| conquietum est | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| conquietum erat | |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| conquietum est | |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| conquietum erat | |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| conquiescetur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| conquietum erit | |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| conquiescatur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| conquiesceretur | |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| conquietum sit | |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| conquietum esset | |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| conquiesceretur | si |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| conquietum esset | si |