| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||||||||||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||||||||||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||
    
  | |||||||||||||||||||
  | 
| - Declinación de: constantia nome | 
| Declinación de: constantia, constantiae,  significado:costanza/f, invariabilita, fermezza, coerenza, fem., (eng) = steadfastness, constancy, firmness, perseverance, resolution, agreement, (esp) = perseverancia, tenacidad, lang. Latino declinación: 1 Nom.: fem. sing. Voc.: fem. sing. Abl.: fem. sing.  | 
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantiă Gen.constantiae Dat.constantiae Acc.constantiăm Voc.constantiă Abl.constantiā  | constantiae constantiārum constantiīs constantiās constantiae constantiīs  | perseverancia/ perseverancias/ perseverancias /  perseverancias (de..) (para,..) perseverancia/ perseverancias/ perseverancias / perseverancias (o) (en, sobre, por,..)  | 
|  - Declinación de: constantia aggettivo Declinación de: constans aggettivo  | 
| Declinación de: constans, constans, constans significado:costante/i, compsup., (eng) = steadfast, firm, immovable, constant, secure, consistent, sure, steady, (esp) = constante, 3decl. lang. Latino declinación: Aggettivo Nom.: neut. plur. Acc.: neut. plur. Voc.: neut. plur.  | 
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī  | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus  | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..)  | 
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constantĕm Voc.constans Abl.constantī  | constantēs constantĭŭm constantĭbus constantēs constantēs constantĭbus  | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..)  | 
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constans Gen.constantĭs Dat.constantī Acc.constans Voc.constans Abl.constantī  | constantiă constantĭŭm constantĭbus constantiă constantiă constantĭbus  | constante (de..) (para,..) constante (o) (en, sobre, por,..)  | 
| Comparativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore  | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus  | 
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantior Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantiorem Voc.constantior Abl.constantiore  | constantiores constantiorum constantioribus constantiores constantiores constantioribus  | 
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantius Gen.constantioris Dat.constantiori Acc.constantius Voc.constantius Abl.constantiore  | constantiora constantiorum constantioribus constantiora constantiora constantioribus  | 
| Superlativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissimus Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissime Abl.constantissimo  | constantissimi constantissimorum constantissimis constantissimos constantissimi constantissimis  | 
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissima Gen.constantissimae Dat.constantissimae Acc.constantissimam Voc.constantissima Abl.constantissima  | constantissimae constantissimarum constantissimis constantissimas constantissimae constantissimis  | 
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.constantissimum Gen.constantissimi Dat.constantissimo Acc.constantissimum Voc.constantissimum Abl.constantissimo  | constantissima constantissimorum constantissimis constantissima constantissima constantissimis  | 
| Conjugación de: consto, constas, constiti, , constaturum, constāre conjugación: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm, (esp) = resultar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego consto  tu constas ille constat nos constāmus vos constātis illi constant  |  Yo resulto Tu resultas El/Ella/Eso resulta Nosotros resultamos Vosotros resultáis Ellos/Ellas/Esos resultan  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego constābam  tu constābas ille constābat nos constabāmus vos constabatis illi constābant  |  Yo resultaba Tu resultabas El/Ella/Eso resultaba Nosotros resultabamos Vosotros resultabais Ellos/Ellas/Esos resultaban  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constiti  tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere...  |  Yo resulté Tu resultaste El/Ella/Eso resultó Nosotros resultamos Vosotros resultasteis Ellos/Ellas/Esos resultaron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constiti  tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere...  |  Yo he resultado Tu has resultado El/Ella/Eso ha resultado Nosotros hemos resultado Vosotros habéis resultado Ellos/Ellas/Esos han resultado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego constitĕram  tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant  |  Yo había resultado Tu habías resultado El/Ella/Eso había resultado Nosotros habíamos resultado Vosotros habíais resultado Ellos/Ellas/Esos habían resultado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego constiti  tu constitisti ille constitit nos constitĭmus vos constitistis illi constitērunt, constitere...  |  Yo hube resultado Tu hubiste resultado El/Ella/Eso hubo resultado Nosotros hubimos resultado Vosotros hubisteis resultado Ellos/Ellas/Esos hubieron resultado  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego constitĕram  tu constitĕras ille constitĕrat nos constiterāmus vos constiterātis illi constiterant  |  Yo había resultado Tu habías resultado El/Ella/Eso había resultado Nosotros habíamos resultado Vosotros habíais resultado Ellos/Ellas/Esos habían resultado  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego constābo  tu constābis ille constābit nos constabĭmus vos constabĭtis illi constābunt  |  Yo resultaré Tu resultaras El/Ella/Eso resultará Nosotros resultaremos Vosotros resultareis Ellos/Ellas/Esos resultarán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego constitĕro  tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint  |  Yo habré resultado Tu habrás resultado El/Ella/Eso habrá resultado Nosotros habremos resultado Vosotros habréis resultado Ellos/Ellas/Esos habrán resultado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego constem  tu constes ille constet nos constēmus vos constētis illi constent  |  Yo resulte Tu resultes El/Ella/Eso resulte Nosotros resultemos Vosotros resultéis Ellos/Ellas/Esos resulten  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego constārem  tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent  |  Yo resultara Tu resultaras El/Ella/Eso resultara Nosotros resultáramos Vosotros resultarais Ellos/Ellas/Esos resultaran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego constitĕrim  tu constitĕris ille constitĕrit nos constiterĭmus vos constiterĭtis illi constitĕrint  |  Yo haya resultado Tu hayas resultado El/Ella/Eso haya resultado Nosotros hayamos resultado Vosotros hayáis resultado Ellos/Ellas/Esos hayan resultado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego constitissem  tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent  |  Yo hubiera resultado Tu hubieras resultado El/Ella/Eso hubiera resultado Nosotros hubiéramos resultado Vosotros hubierais resultado Ellos/Ellas/Esos hubieran resultado  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego constārem  tu constāres ille constāret nos constarēmus vos constarētis illi constārent  |  Yo resultaría Tu resultarías El/Ella/Eso resultaría Nosotros resultaríamos Vosotros resultaríais Ellos/Ellas/Esos resultarían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego constitissem  tu constitisses ille constitisset nos constitissēmus vos constitissētis illi constitissent  |  Yo habría resultado Tu habrías resultado El/Ella/Eso habría resultado Nosotros habríamos resultado Vosotros habríais resultado Ellos/Ellas/Esos habrían resultado  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| consta constate Futuro constato constato constatote constanto  | resulta resultad ve a resultar vaya a resultar id a resultar vayan a resultar  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| constāre | resultar | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| constitisse | haber resultado | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| , constatururum esse, , constatururam esse, , constatururum esse, , constatururos esse, , constatururas esse, , constaturura esse | ir a | 
| GERUNDIO | |
| constandi, constando, constandum, constando... | de  a para por  | 
| SUPINO | |
| , constaturum | |
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que resulta | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti...  | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus  | 
| Feminina | |
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constantem Voc.constans Abl.constante, constanti...  | constantes constantium constantibus constantes constantes constantibus  | 
| Neutro | |
| Nom.constans Gen.constantis Dat.constanti Acc.constans Voc.constans Abl.constante, constanti...  | constantia constantium constantibus constantia constantia constantibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom., constatururus Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constaturure Abl., constatururo  | , constatururi , constatururorum , constatururis , constatururos , constatururi , constatururis  | 
| Feminina | |
| Nom., constaturura Gen., constatururae Dat., constatururae Acc., constatururam Voc., constaturura Abl., constaturura  | , constatururae , constatururarum , constatururis , constatururas , constatururae , constatururis  | 
| Neutro | |
| Nom., constatururum Gen., constatururi Dat., constatururo Acc., constatururum Voc., constatururum Abl., constatururo  | , constaturura , constatururorum , constatururis , constaturura , constaturura , constatururis  | 
| Conjugación de: constatur, constabatur, ,  - ,  conjugación: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = risultare, stare insieme, dimorare, constare, intr., (eng) = stand still, last, be settled, cost, agree with, exist, consist of, stand firm, (esp) = resultar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| constatur  |  se resulta  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| constabatur  |  se resultaba  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| constabitur  |  se resultará  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| constetur  |  se resulte  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| constaretur  |  se resultara  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| constaretur  |  se resultaría  |