Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di officere officere = officere: Verbo attivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: officio, officis, offeci, offectŭm, officĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede, (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego officio tu officis ille officit nos officīmus vos officītis illi officiunt | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego officiēbam tu officiēbas ille officiēbat nos officiebāmus vos officiebātis illi officiēbant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego officiam tu officies ille officiet nos officiēmus vos officiētis illi officient | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego offecĕro tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offecĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego officiam tu officias ille officiat nos officiāmus vos officiātis illi officiant | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offecĕrim tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offec;ĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| office officite Futuro officito officito officitote officiunto | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| officĕre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offecisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| offecturum esse, offecturam esse, offecturum esse, offecturos esse, offecturas esse, offectura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| officiendi, officiendo, officiendum, officiendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| offectŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Feminina | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Neutro | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officiens Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientia officientium officientibus officientia officientia officientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.offecturus Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecture Abl.offecturo | offecturi offecturorum offecturis offecturos offecturi offecturis |
| Feminina | |
| Nom.offectura Gen.offecturae Dat.offecturae Acc.offecturam Voc.offectura Abl.offectura | offecturae offecturarum offecturis offecturas offecturae offecturis |
| Neutro | |
| Nom.offecturum Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecturum Abl.offecturo | offectura offecturorum offecturis offectura offectura offecturis |
| Conjugación de: officitur, officiebatur, offectum est, - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede, (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| officitur | se |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| officiebatur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum est | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum est | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| offectum erat | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| offectum est | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| offectum erat | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| officietur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| offectum erit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| officiatur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| officeretur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum sit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| offectum esset | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| officeretur | se |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| offectum esset | se |