| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego confugio tu confugis ille confugit nos confugīmus vos confugītis illi confugiunt | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego confugiēbam tu confugiēbas ille confugiēbat nos confugiebāmus vos confugiebātis illi confugiēbant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego confugiam tu confugies ille confugiet nos confugiēmus vos confugiētis illi confugient | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego confugĕro tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confugĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego confugiam tu confugias ille confugiat nos confugiāmus vos confugiātis illi confugiant | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugĕrim tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confug;ĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| confuge confugite Futuro confugito confugito confugitote confugiunto | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| confugĕre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| confugisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| , confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esse | ir a |
| GERUNDIO | |
| confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| , confugiturŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
| Feminina | |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
| Neutro | |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugiens Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientia confugientium confugientibus confugientia confugientia confugientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom., confugitururus Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugiturure Abl., confugitururo | , confugitururi , confugitururorum , confugitururis , confugitururos , confugitururi , confugitururis |
| Feminina | |
| Nom., confugiturura Gen., confugitururae Dat., confugitururae Acc., confugitururam Voc., confugiturura Abl., confugiturura | , confugitururae , confugitururarum , confugitururis , confugitururas , confugitururae , confugitururis |
| Neutro | |
| Nom., confugitururum Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugitururum Abl., confugitururo | , confugiturura , confugitururorum , confugitururis , confugiturura , confugiturura , confugitururis |
| Conjugación de: confugitur, confugiebatur, , - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| confugitur | se |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| confugiebatur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| confugietur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| confugiatur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| confugeretur | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| confugeretur | se |