Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: nobilito, nobilitas, nobilitavi, nobilitatum, nobilitāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = nobilitare, ingentilire, (eng) = make known, render famous, render notorious,   (esp) = divulgar, dar publicidad, hacer conocer,ennoblecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego nobilito tu nobilitas ille nobilitat nos nobilitāmus vos nobilitātis illi nobilitant | Yo hago conocer Tu haces conocer El/Ella/Eso hace conocer Nosotros hacemos conocer Vosotros hacéis conocer Ellos/Ellas/Esos hacen conocer |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego nobilitābam tu nobilitābas ille nobilitābat nos nobilitabāmus vos nobilitabatis illi nobilitābant | Yo hacía conocer Tu hacías conocer El/Ella/Eso hacía conocer Nosotros hacíamos conocer Vosotros hacíais conocer Ellos/Ellas/Esos hacían conocer |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Yo hice conocer Tu hiciste conocer El/Ella/Eso hizo conocer Nosotros hicimos conocer Vosotros hicisteis conocer Ellos/Ellas/Esos hicieron conocer |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Yo he hecho conocer Tu has hecho conocer El/Ella/Eso ha hecho conocer Nosotros hemos hecho conocer Vosotros habéis hecho conocer Ellos/Ellas/Esos han hecho conocer |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego nobilitavĕram, nobilitaram... tu nobilitavĕras, nobilitaras... ille nobilitavĕrat, nobilitarat... nos nobilitaverāmus, nobilitaramus... vos nobilitaverātis, nobilitaratis... illi nobilitaverant, nobilitarant... | Yo había hecho conocer Tu habías hecho conocer El/Ella/Eso había hecho conocer Nosotros habíamos hecho conocer Vosotros habíais hecho conocer Ellos/Ellas/Esos habían hecho conocer |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego nobilitavi tu nobilitavisti, nobilitasti... ille nobilitavit nos nobilitavĭmus vos nobilitavistis, nobilitastis... illi nobilitavērunt, nobilitarunt, nobilitavere... | Yo hube hecho conocer Tu hubiste hecho conocer El/Ella/Eso hubo hecho conocer Nosotros hubimos hecho conocer Vosotros hubisteis hecho conocer Ellos/Ellas/Esos hubieron hecho conocer |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego nobilitavĕram, nobilitaram... tu nobilitavĕras, nobilitaras... ille nobilitavĕrat, nobilitarat... nos nobilitaverāmus, nobilitaramus... vos nobilitaverātis, nobilitaratis... illi nobilitaverant, nobilitarant... | Yo había hecho conocer Tu habías hecho conocer El/Ella/Eso había hecho conocer Nosotros habíamos hecho conocer Vosotros habíais hecho conocer Ellos/Ellas/Esos habían hecho conocer |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego nobilitābo tu nobilitābis ille nobilitābit nos nobilitabĭmus vos nobilitabĭtis illi nobilitābunt | Yo haré conocer Tu haras conocer El/Ella/Eso hará conocer Nosotros haremos conocer Vosotros haréis conocer Ellos/Ellas/Esos harán conocer |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego nobilitavĕro, nobilitaro... tu nobilitavĕris, nobilitaris... ille nobilitavĕrit, nobilitarit... nos nobilitaverĭmus, nobilitarimus... vos nobilitaverĭtis, nobilitaritis... illi nobilitavĕrint, nobilitarint... | Yo habré hecho conocer Tu habrás hecho conocer El/Ella/Eso habrá hecho conocer Nosotros habremos hecho conocer Vosotros habréis hecho conocer Ellos/Ellas/Esos habrán hecho conocer |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego nobilitem tu nobilites ille nobilitet nos nobilitēmus vos nobilitētis illi nobilitent | Yo haga conocer Tu hagas conocer El/Ella/Eso haga conocer Nosotros hagamos conocer Vosotros hagáis conocer Ellos/Ellas/Esos hagan conocer |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego nobilitārem tu nobilitāres ille nobilitāret nos nobilitarēmus vos nobilitarētis illi nobilitārent | Yo hiciese conocer Tu hicieses conocer El/Ella/Eso hiciese conocer Nosotros hiciésemos conocer Vosotros hicieseis conocer Ellos/Ellas/Esos hiciese conocer |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego nobilitavĕrim, nobilitarim... tu nobilitavĕris, nobilitaris... ille nobilitavĕrit, nobilitarit... nos nobilitaverĭmus, nobilitarimus... vos nobilitaverĭtis, nobilitaritis... illi nobilitavĕrint, nobilitarint... | Yo haya hecho conocer Tu hayas hecho conocer El/Ella/Eso haya hecho conocer Nosotros hayamos hecho conocer Vosotros hayáis hecho conocer Ellos/Ellas/Esos hayan hecho conocer |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego nobilitavissem, nobilitassem... tu nobilitavisses, nobilitasses... ille nobilitavisset, nobilitasset... nos nobilitavissēmus, nobilitassemus... vos nobilitavissētis, nobilitassetis... illi nobilitavissent, nobilitassent... | Yo hubiera hecho conocer Tu hubieras hecho conocer El/Ella/Eso hubiera hecho conocer Nosotros hubiéramos hecho conocer Vosotros hubierais hecho conocer Ellos/Ellas/Esos hubieran hecho conocer |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego nobilitārem tu nobilitāres ille nobilitāret nos nobilitarēmus vos nobilitarētis illi nobilitārent | Yo haría conocer Tu harías conocer El/Ella/Eso haría conocer Nosotros haríamos conocer Vosotros haríais conocer Ellos/Ellas/Esos harían conocer |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego nobilitavissem, nobilitassem... tu nobilitavisses, nobilitasses... ille nobilitavisset, nobilitasset... nos nobilitavissēmus, nobilitassemus... vos nobilitavissētis, nobilitassetis... illi nobilitavissent, nobilitassent... | Yo habría hecho conocer Tu habrías hecho conocer El/Ella/Eso habría hecho conocer Nosotros habríamos hecho conocer Vosotros habríais hecho conocer Ellos/Ellas/Esos habrían hecho conocer |
IMPERATIVO | |
Presente | |
nobilita nobilitate Futuro nobilitato nobilitato nobilitatote nobilitanto | haz conocer haced conocer ve a hacer conocer vaya a hacer conocer id a hacer conocer vayan a hacer conocer |
INFINITIVO | |
Presente | |
nobilitāre | hacer conocer |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
nobilitavisse, nobilitasse... | haber hecho conocer |
INFINITIVO | |
Futuro | |
nobilitaturum esse, nobilitaturam esse, nobilitaturum esse, nobilitaturos esse, nobilitaturas esse, nobilitatura esse... | ir a conocer |
GERUNDIO | |
nobilitandi, nobilitando, nobilitandum, nobilitando... | de conocer a conocer para conocer por conocer |
SUPINO | |
nobilitatum | conocer |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que hace conocer |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitantem Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantes nobilitantium nobilitantibus nobilitantes nobilitantes nobilitantibus |
Feminina | |
Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitantem Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantes nobilitantium nobilitantibus nobilitantes nobilitantes nobilitantibus |
Neutro | |
Nom.nobilitans Gen.nobilitantis Dat.nobilitanti Acc.nobilitans Voc.nobilitans Abl.nobilitante, nobilitanti... | nobilitantia nobilitantium nobilitantibus nobilitantia nobilitantia nobilitantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.nobilitaturus Gen.nobilitaturi Dat.nobilitaturo Acc.nobilitaturum Voc.nobilitature Abl.nobilitaturo | nobilitaturi nobilitaturorum nobilitaturis nobilitaturos nobilitaturi nobilitaturis |
Feminina | |
Nom.nobilitatura Gen.nobilitaturae Dat.nobilitaturae Acc.nobilitaturam Voc.nobilitatura Abl.nobilitatura | nobilitaturae nobilitaturarum nobilitaturis nobilitaturas nobilitaturae nobilitaturis |
Neutro | |
Nom.nobilitaturum Gen.nobilitaturi Dat.nobilitaturo Acc.nobilitaturum Voc.nobilitaturum Abl.nobilitaturo | nobilitatura nobilitaturorum nobilitaturis nobilitatura nobilitatura nobilitaturis |
- Conjugación completa di nobilitari Forma pasiva |