| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: placĕo, placĕs, placui, placitum, placēre conjugación: 2 - intransitivo - attiva (Ita) = piacere, essere gradito, sembrare bene, sembrare giusto, (imp.), intr., (eng) = be pleasing to, satisfy,   (esp) = dar placer, agradar, deleitar, parecer bien, decidir, determinar, gustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego placĕo tu placĕs ille placĕt nos placēmus vos placētis illi placent | Yo gusto Tu gustas El/Ella/Eso gusta Nosotros gustamos Vosotros gustáis Ellos/Ellas/Esos gustan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego placēbam tu placēbas ille placēbat nos placebāmus vos placebātis illi placēbant | Yo gustaba Tu gustabas El/Ella/Eso gustaba Nosotros gustabamos Vosotros gustabais Ellos/Ellas/Esos gustaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo gusté Tu gustaste El/Ella/Eso gustó Nosotros gustamos Vosotros gustasteis Ellos/Ellas/Esos gustaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo he gustado Tu has gustado El/Ella/Eso ha gustado Nosotros hemos gustado Vosotros habéis gustado Ellos/Ellas/Esos han gustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego placuĕram tu placuĕras ille placuĕrat nos placuerāmus vos placuerātis illi placuĕrant | Yo había gustado Tu habías gustado El/Ella/Eso había gustado Nosotros habíamos gustado Vosotros habíais gustado Ellos/Ellas/Esos habían gustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo hube gustado Tu hubiste gustado El/Ella/Eso hubo gustado Nosotros hubimos gustado Vosotros hubisteis gustado Ellos/Ellas/Esos hubieron gustado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego placuĕram tu placuĕras ille placuĕrat nos placuerāmus vos placuerātis illi placuĕrant | Yo había gustado Tu habías gustado El/Ella/Eso había gustado Nosotros habíamos gustado Vosotros habíais gustado Ellos/Ellas/Esos habían gustado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego placēbo tu placēbis ille placēbit nos placebĭmus vos placebĭtis illi placēbunt | Yo gustaré Tu gustaras El/Ella/Eso gustará Nosotros gustaremos Vosotros gustareis Ellos/Ellas/Esos gustarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego placuĕro tu placuĕris ille placuĕrit nos placuerĭmus vos placuerĭtis illi placuĕrint | Yo habré gustado Tu habrás gustado El/Ella/Eso habrá gustado Nosotros habremos gustado Vosotros habréis gustado Ellos/Ellas/Esos habrán gustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego placĕam tu placĕas ille placĕat nos placeāmus vos placeātis illi placĕant | Yo guste Tu gustes El/Ella/Eso guste Nosotros gustemos Vosotros gustéis Ellos/Ellas/Esos gusten |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego placērem tu placēres ille placēret nos placrēmus vos placrētis illi placērent | Yo gustara Tu gustaras El/Ella/Eso gustara Nosotros gustáramos Vosotros gustarais Ellos/Ellas/Esos gustaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placuĕrim tu placuĕris ille placuĕrit nos placuerĭmus vos placuerĭtis illi placuĕrint | Yo haya gustado Tu hayas gustado El/Ella/Eso haya gustado Nosotros hayamos gustado Vosotros hayáis gustado Ellos/Ellas/Esos hayan gustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego placuissem tu placuisses ille placuisset nos placuissēmus vos placuissētis illi placuissent | Yo hubiera gustado Tu hubieras gustado El/Ella/Eso hubiera gustado Nosotros hubiéramos gustado Vosotros hubierais gustado Ellos/Ellas/Esos hubieran gustado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego placērem tu placēres ille placēret nos placrēmus vos placrētis illi placērent | Yo gustaría Tu gustarías El/Ella/Eso gustaría Nosotros gustaríamos Vosotros gustaríais Ellos/Ellas/Esos gustarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego placuissem tu placuisses ille placuisset nos placuissēmus vos placuissētis illi placuissent | Yo habría gustado Tu habrías gustado El/Ella/Eso habría gustado Nosotros habríamos gustado Vosotros habríais gustado Ellos/Ellas/Esos habrían gustado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| place placete Futuro placeto placeto placetote placento | gusta gustad ve a gustar vaya a gustar id a gustar vayan a gustar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| placēre | gustar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placuisse | haber gustado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| placiturum esse, placituram esse, placiturum esse, placituros esse, placituras esse, placitura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| placendi, placendo, placendum, placendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| placitum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que gusta |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placentem Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentes placentium placentibus placentes placentes placentibus |
| Feminina | |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placentem Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentes placentium placentibus placentes placentes placentibus |
| Neutro | |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placens Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentia placentium placentibus placentia placentia placentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.placiturus Gen.placituri Dat.placituro Acc.placiturum Voc.placiture Abl.placituro | placituri placiturorum placituris placituros placituri placituris |
| Feminina | |
| Nom.placitura Gen.placiturae Dat.placiturae Acc.placituram Voc.placitura Abl.placitura | placiturae placiturarum placituris placituras placiturae placituris |
| Neutro | |
| Nom.placiturum Gen.placituri Dat.placituro Acc.placiturum Voc.placiturum Abl.placituro | placitura placiturorum placituris placitura placitura placituris |
| Conjugación de: placetur, placebatur, placitum est, - , conjugación: 2 - intransitivo - Impersonale (Ita) = piacere, essere gradito, sembrare bene, sembrare giusto, (imp.), intr., (eng) = be pleasing to, satisfy,   (esp) = dar placer, agradar, deleitar, parecer bien, decidir, determinar, gustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| placetur | se gusta |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| placebatur | se gustaba |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum est | se gustó |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum est | se ha gustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| placitum erat | se había gustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| placitum est | se hubo gustado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| placitum erat | se había gustado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| placebitur | se gustará |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| placitum erit | se habrá gustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| placeatur | se guste |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| placeretur | se gustara |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum sit | se haya gustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| placitum esset | se hubiera gustado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| placeretur | se gustaría |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| placitum esset | se habría gustado |