| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
| Conjugación de: intelligo, intelligis, intellexi, intellectŭm, intelligĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = intendere, (eng) = understand,   (esp) = conocer, notar, comprender, entender, alcanzar, concebir, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego intelligo  tu intelligis ille intelligit nos intelligīmus vos intelligītis illi intelligunt  |  Yo entiendo  Tu entiendes El/Ella/Eso entiende Nosotros entendemos Vosotros entendéis Ellos/Ellas/Esos entienden  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligēbam  tu intelligēbas ille intelligēbat nos intelligebāmus vos intelligebātis illi intelligēbant  |  Yo entendía Tu entendías El/Ella/Eso entendía Nosotros entendíamos Vosotros entendíais Ellos/Ellas/Esos entendían  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo entendí Tu entendiste El/Ella/Eso entendió Nosotros entendimos Vosotros entendisteis Ellos/Ellas/Esos entendieron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo he entendido Tu has entendido El/Ella/Eso ha entendido Nosotros hemos entendido Vosotros habéis entendido Ellos/Ellas/Esos han entendido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram  tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant  |  Yo había entendido Tu habías entendido El/Ella/Eso había entendido Nosotros habíamos entendido Vosotros habíais entendido Ellos/Ellas/Esos habían entendido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo hube entendido Tu hubiste entendido El/Ella/Eso hubo entendido Nosotros hubimos entendido Vosotros hubisteis entendido Ellos/Ellas/Esos hubieron entendido  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram  tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant  |  Yo había entendido Tu habías entendido El/Ella/Eso había entendido Nosotros habíamos entendido Vosotros habíais entendido Ellos/Ellas/Esos habían entendido  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego intelligam  tu intelliges ille intelliget nos intelligēmus vos intelligētis illi intelligent  |  Yo entenderé Tu entenderas El/Ella/Eso entenderá Nosotros entenderemos Vosotros entendereis Ellos/Ellas/Esos entenderán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego intellexĕro  tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellexĕrint  |  Yo habré entendido Tu habrás entendido El/Ella/Eso habrá entendido Nosotros habremos entendido Vosotros habréis entendido Ellos/Ellas/Esos habrán entendido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego intelligam  tu intelligas ille intelligat nos intelligāmus vos intelligātis illi intelligant  |  Yo entienda Tu entiendas El/Ella/Eso entienda Nosotros entendamos Vosotros entendáis Ellos/Ellas/Esos entiendan  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligĕrem  tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent  |  Yo entendiera Tu entendieras El/Ella/Eso entendiera Nosotros entendiéramos Vosotros entendierais Ellos/Ellas/Esos entendieran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexĕrim  tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellex;ĕrint  |  Yo haya entendido Tu hayas entendido El/Ella/Eso haya entendido Nosotros hayamos entendido Vosotros hayáis entendido Ellos/Ellas/Esos hayan entendido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexissem  tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent  |  Yo hubiera entendido Tu hubieras entendido El/Ella/Eso hubiera entendido Nosotros hubiéramos entendido Vosotros hubierais entendido Ellos/Ellas/Esos hubieran entendido  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego intelligĕrem  tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent  |  Yo entendería Tu entenderías El/Ella/Eso entendería Nosotros entenderíamos Vosotros entenderíais Ellos/Ellas/Esos entenderían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego intellexissem  tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent  |  Yo habría entendido Tu habrías entendido El/Ella/Eso habría entendido Nosotros habríamos entendido Vosotros habríais entendido Ellos/Ellas/Esos habrían entendido  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| intellige intelligite Futuro intelligito intelligito intelligitote intelligunto  | entiende entended ve a entender vaya a entender id a entender vayan a entender  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| intelligĕre | entender | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| intellexisse | haber entendido | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| intellecturum esse, intellecturam esse, intellecturum esse, intellecturos esse, intellecturas esse, intellectura esse... | ir a | 
| GERUNDIO | |
| intelligendi, intelligendo, intelligendum, intelligendo... | de  a para por  | 
| SUPINO | |
| intellectŭm | |
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que entiende | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus  | 
| Feminina | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus  | 
| Neutro | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligens Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentia intelligentium intelligentibus intelligentia intelligentia intelligentibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.intellecturus Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecture Abl.intellecturo  | intellecturi intellecturorum intellecturis intellecturos intellecturi intellecturis  | 
| Feminina | |
| Nom.intellectura Gen.intellecturae Dat.intellecturae Acc.intellecturam Voc.intellectura Abl.intellectura  | intellecturae intellecturarum intellecturis intellecturas intellecturae intellecturis  | 
| Neutro | |
| Nom.intellecturum Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecturum Abl.intellecturo  | intellectura intellecturorum intellecturis intellectura intellectura intellecturis  | 
|  - Conjugación completa di  intelligi  Forma pasiva  |