Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di saevire saevire = saevire: Verbo attivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: saevio, saevis, saevii, saevitum, saevire conjugación: 4 - intransitivo - attiva (Ita) = incrudelire, accanirsi, infierire, inferocire, intr., (eng) = be fierce, be furious, rage, be violent, (esp) = enfurecerse, estar furioso, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego saevio tu saevis ille saevit nos saevīmus vos saevītis illi saeviunt | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego saeviēbam tu saeviēbas ille saeviēbat nos saeviebāmus vos saeviebātis illi saeviēbant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego saevii tu saeviisti ille saeviit nos saeviīmus vos saeviistis illi saeviērunt, saeviere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego saevii tu saeviisti ille saeviit nos saeviīmus vos saeviistis illi saeviērunt, saeviere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego saeviĕram tu saeviĕras ille saeviĕrat nos saevierāmus vos saevierātis illi saeviĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego saevii tu saeviisti ille saeviit nos saeviīmus vos saeviistis illi saeviērunt, saeviere... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego saeviĕram tu saeviĕras ille saeviĕrat nos saevierāmus vos saevierātis illi saeviĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego saeviam tu saevies ille saeviet nos saeviēmus vos saeviētis illi saevient | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego saeviĕro tu saeviĕris ille saeviĕrit nos saevierĭmus vos saevierĭtis illi saeviĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego saeviam tu saevias ille saeviat nos saeviāmus vos saeviātis illi saeviant | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego saevirem tu saevires ille saeviret nos saevirēmus vos saevirĕtis illi saevirent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego saeviĕrim tu saeviĕris ille saeviĕrit nos saevierĭmus vos saevierĭtis illi saeviĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego saeviissem tu saeviisses ille saeviisset nos saeviissēmus vos saeviissētis illi saeviissent | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego saevirem tu saevires ille saeviret nos saevirēmus vos saevirĕtis illi saevirent | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego saeviissem tu saeviisses ille saeviisset nos saeviissēmus vos saeviissētis illi saeviissent | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| saevi saevite Futuro saevito saevito saevitote saeviunto | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| saevire | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| saeviisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| saeviturum esse, saevituram esse, saeviturum esse, saevituros esse, saevituras esse, saevitura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| saeviendi, saeviendo, saeviendum, saeviendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| saevitum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.saeviens Gen.saevientis Dat.saevienti Acc.saevientem Voc.saeviens Abl.saeviente, saevienti... | saevientes saevientium saevientibus saevientes saevientes saevientibus |
| Feminina | |
| Nom.saeviens Gen.saevientis Dat.saevienti Acc.saevientem Voc.saeviens Abl.saeviente, saevienti... | saevientes saevientium saevientibus saevientes saevientes saevientibus |
| Neutro | |
| Nom.saeviens Gen.saevientis Dat.saevienti Acc.saeviens Voc.saeviens Abl.saeviente, saevienti... | saevientia saevientium saevientibus saevientia saevientia saevientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.saeviturus Gen.saevituri Dat.saevituro Acc.saeviturum Voc.saeviture Abl.saevituro | saevituri saeviturorum saevituris saevituros saevituri saevituris |
| Feminina | |
| Nom.saevitura Gen.saeviturae Dat.saeviturae Acc.saevituram Voc.saevitura Abl.saevitura | saeviturae saeviturarum saevituris saevituras saeviturae saevituris |
| Neutro | |
| Nom.saeviturum Gen.saevituri Dat.saevituro Acc.saeviturum Voc.saeviturum Abl.saevituro | saevitura saeviturorum saevituris saevitura saevitura saevituris |
| Conjugación de: saevitur, saeviebatur, saevitum est, - , conjugación: 4 - intransitivo - Impersonale (Ita) = incrudelire, accanirsi, infierire, inferocire, intr., (eng) = be fierce, be furious, rage, be violent, (esp) = enfurecerse, estar furioso, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| saevitur | se |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| saeviebatur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| saevitum est | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| saevitum est | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| saevitum erat | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| saevitum est | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| saevitum erat | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| saevietur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| saevitum erit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| saeviatur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| saeviretur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| saevitum sit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| saevitum esset | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| saeviretur | se |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| saevitum esset | se |