| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| - Conjugación completa di infirmari infirmare =
infirmari: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di infirmare Forma deponente |
| IMPERATIVO | significado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| infirmare infirmamini Futuro |
| Conjugación de: infirmo, infirmas, infirmavi, infirmatum, infirmāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = indebolire, confutare, (eng) = weaken, diminish, annul,   (esp) = desfallecer, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego infirmo tu infirmas ille infirmat nos infirmāmus vos infirmātis illi infirmant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego infirmābam tu infirmābas ille infirmābat nos infirmabāmus vos infirmabatis illi infirmābant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego infirmābo tu infirmābis ille infirmābit nos infirmabĭmus vos infirmabĭtis illi infirmābunt | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego infirmavĕro, infirmaro... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego infirmem tu infirmes ille infirmet nos infirmēmus vos infirmētis illi infirment | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego infirmavĕrim, infirmarim... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| infirma infirmate Futuro infirmato infirmato infirmatote infirmanto | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| infirmāre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| infirmavisse, infirmasse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| infirmaturum esse, infirmaturam esse, infirmaturum esse, infirmaturos esse, infirmaturas esse, infirmatura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| infirmandi, infirmando, infirmandum, infirmando... | de a para por |
| SUPINO | |
| infirmatum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
| Feminina | |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
| Neutro | |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.infirmaturus Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmature Abl.infirmaturo | infirmaturi infirmaturorum infirmaturis infirmaturos infirmaturi infirmaturis |
| Feminina | |
| Nom.infirmatura Gen.infirmaturae Dat.infirmaturae Acc.infirmaturam Voc.infirmatura Abl.infirmatura | infirmaturae infirmaturarum infirmaturis infirmaturas infirmaturae infirmaturis |
| Neutro | |
| Nom.infirmaturum Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmaturum Abl.infirmaturo | infirmatura infirmaturorum infirmaturis infirmatura infirmatura infirmaturis |
| - Conjugación completa di infirmari Forma pasiva |
| Conjugación de: infirmor, infirmāris, , - , infirmari conjugación: 1 - intransitivo - deponente (Ita) = ammalarsi, indebolirsi, intr., (eng) = fall ill, be taken ill, (esp) = enfermarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego infirmor tu infirmāris ille infirmātur nos infirmāmur vos infirmamĭni illi infirmantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego infirmābar tu infirmabāris ille infirmabātur nos infirmabāmur vos infirmabamini illi infirmabantur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego infirmābor tu infirmabĕris ille infirmabĭtur nos infirmabĭmur vos infirmabimĭni illi infirmabuntur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego infirmer tu infirmeris ille infirmetur nos infirmemur vos infirmemini illi infirmentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| infirmare infirmamini Futuro | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| infirmari | |
| INFINITIVO | |
| INFINITIVO | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.infirmandus Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmande Abl.infirmando | infirmandi infirmandorum infirmandis infirmandos infirmandi infirmandis |
| Feminina | |
| Nom.infirmanda Gen.infirmandae Dat.infirmandae Acc.infirmandam Voc.infirmanda Abl.infirmanda | infirmandae infirmandarum infirmandis infirmandas infirmandae infirmandis |
| Neutro | |
| Nom.infirmandum Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmandum Abl.infirmando | infirmanda infirmandorum infirmandis infirmanda infirmanda infirmandis |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
| Feminina | |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
| Neutro | |
| Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |