Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: excogito, excogitas, excogitavi, excogitatum, excogitatre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = escogitare, inventare, scotrire, (eng) = think out, devise,   (esp) = discurrir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego excogito tu excogitas ille excogitat nos excogitāmus vos excogitātis illi excogitant | Yo discurro Tu discurres El/Ella/Eso discurre Nosotros discurrimos Vosotros discurr�s Ellos/Ellas/Esos discurren |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego excogitābam tu excogitābas ille excogitābat nos excogitabāmus vos excogitabatis illi excogitābant | Yo discurr�a Tu discurr�as El/Ella/Eso discurr�a Nosotros discurr�amos Vosotros discurr�ais Ellos/Ellas/Esos discurr�an |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego excogitavi tu excogitavisti, excogitasti... ille excogitavit nos excogitavĭmus vos excogitavistis, excogitastis... illi excogitavērunt, excogitarunt, excogitavere... | Yo discurr� Tu discurriste El/Ella/Eso discurri� Nosotros discurrimos Vosotros discurristeis Ellos/Ellas/Esos discurrieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego excogitavi tu excogitavisti, excogitasti... ille excogitavit nos excogitavĭmus vos excogitavistis, excogitastis... illi excogitavērunt, excogitarunt, excogitavere... | Yo he discurrido Tu has discurrido El/Ella/Eso ha discurrido Nosotros hemos discurrido Vosotros hab�is discurrido Ellos/Ellas/Esos han discurrido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego excogitavĕram, excogitaram... tu excogitavĕras, excogitaras... ille excogitavĕrat, excogitarat... nos excogitaverāmus, excogitaramus... vos excogitaverātis, excogitaratis... illi excogitaverant, excogitarant... | Yo hab�a discurrido Tu hab�as discurrido El/Ella/Eso hab�a discurrido Nosotros hab�amos discurrido Vosotros hab�ais discurrido Ellos/Ellas/Esos hab�an discurrido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego excogitavi tu excogitavisti, excogitasti... ille excogitavit nos excogitavĭmus vos excogitavistis, excogitastis... illi excogitavērunt, excogitarunt, excogitavere... | Yo hube discurrido Tu hubiste discurrido El/Ella/Eso hubo discurrido Nosotros hubimos discurrido Vosotros hubisteis discurrido Ellos/Ellas/Esos hubieron discurrido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego excogitavĕram, excogitaram... tu excogitavĕras, excogitaras... ille excogitavĕrat, excogitarat... nos excogitaverāmus, excogitaramus... vos excogitaverātis, excogitaratis... illi excogitaverant, excogitarant... | Yo hab�a discurrido Tu hab�as discurrido El/Ella/Eso hab�a discurrido Nosotros hab�amos discurrido Vosotros hab�ais discurrido Ellos/Ellas/Esos hab�an discurrido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego excogitābo tu excogitābis ille excogitābit nos excogitabĭmus vos excogitabĭtis illi excogitābunt | Yo discurrir� Tu discurriras El/Ella/Eso discurrir� Nosotros discurriremos Vosotros discurrireis Ellos/Ellas/Esos discurrir�n |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego excogitavĕro, excogitaro... tu excogitavĕris, excogitaris... ille excogitavĕrit, excogitarit... nos excogitaverĭmus, excogitarimus... vos excogitaverĭtis, excogitaritis... illi excogitavĕrint, excogitarint... | Yo habr� discurrido Tu habr�s discurrido El/Ella/Eso habr� discurrido Nosotros habremos discurrido Vosotros habr�is discurrido Ellos/Ellas/Esos habr�n discurrido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego excogitem tu excogites ille excogitet nos excogitēmus vos excogitētis illi excogitent | Yo discurra Tu discurras El/Ella/Eso discurra Nosotros discurramos Vosotros discurr�is Ellos/Ellas/Esos discurran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego excogitārem tu excogitāres ille excogitāret nos excogitarēmus vos excogitarētis illi excogitārent | Yo discurriera Tu discurrieras El/Ella/Eso discurriera Nosotros discurri�ramos Vosotros discurrierais Ellos/Ellas/Esos discurrieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego excogitavĕrim, excogitarim... tu excogitavĕris, excogitaris... ille excogitavĕrit, excogitarit... nos excogitaverĭmus, excogitarimus... vos excogitaverĭtis, excogitaritis... illi excogitavĕrint, excogitarint... | Yo haya discurrido Tu hayas discurrido El/Ella/Eso haya discurrido Nosotros hayamos discurrido Vosotros hay�is discurrido Ellos/Ellas/Esos hayan discurrido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego excogitavissem, excogitassem... tu excogitavisses, excogitasses... ille excogitavisset, excogitasset... nos excogitavissēmus, excogitassemus... vos excogitavissētis, excogitassetis... illi excogitavissent, excogitassent... | Yo hubiera discurrido Tu hubieras discurrido El/Ella/Eso hubiera discurrido Nosotros hubi�ramos discurrido Vosotros hubierais discurrido Ellos/Ellas/Esos hubieran discurrido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego excogitārem tu excogitāres ille excogitāret nos excogitarēmus vos excogitarētis illi excogitārent | Yo discurrir�a Tu discurrir�as El/Ella/Eso discurrir�a Nosotros discurrir�amos Vosotros discurrir�ais Ellos/Ellas/Esos discurrir�an |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego excogitavissem, excogitassem... tu excogitavisses, excogitasses... ille excogitavisset, excogitasset... nos excogitavissēmus, excogitassemus... vos excogitavissētis, excogitassetis... illi excogitavissent, excogitassent... | Yo habr�a discurrido Tu habr�as discurrido El/Ella/Eso habr�a discurrido Nosotros habr�amos discurrido Vosotros habr�ais discurrido Ellos/Ellas/Esos habr�an discurrido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
excogita excogitate Futuro excogitato excogitato excogitatote excogitanto | discurre discurrid ve a discurrir vaya a discurrir id a discurrir vayan a discurrir |
INFINITIVO | |
Presente | |
excogitatre | discurrir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
excogitavisse, excogitasse... | haber discurrido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
excogitaturum esse, excogitaturam esse, excogitaturum esse, excogitaturos esse, excogitaturas esse, excogitatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
excogitandi, excogitando, excogitandum, excogitando... | de a para por |
SUPINO | |
excogitatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que discurre |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.excogitans Gen.excogitantis Dat.excogitanti Acc.excogitantem Voc.excogitans Abl.excogitante, excogitanti... | excogitantes excogitantium excogitantibus excogitantes excogitantes excogitantibus |
Feminina | |
Nom.excogitans Gen.excogitantis Dat.excogitanti Acc.excogitantem Voc.excogitans Abl.excogitante, excogitanti... | excogitantes excogitantium excogitantibus excogitantes excogitantes excogitantibus |
Neutro | |
Nom.excogitans Gen.excogitantis Dat.excogitanti Acc.excogitans Voc.excogitans Abl.excogitante, excogitanti... | excogitantia excogitantium excogitantibus excogitantia excogitantia excogitantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.excogitaturus Gen.excogitaturi Dat.excogitaturo Acc.excogitaturum Voc.excogitature Abl.excogitaturo | excogitaturi excogitaturorum excogitaturis excogitaturos excogitaturi excogitaturis |
Feminina | |
Nom.excogitatura Gen.excogitaturae Dat.excogitaturae Acc.excogitaturam Voc.excogitatura Abl.excogitatura | excogitaturae excogitaturarum excogitaturis excogitaturas excogitaturae excogitaturis |
Neutro | |
Nom.excogitaturum Gen.excogitaturi Dat.excogitaturo Acc.excogitaturum Voc.excogitaturum Abl.excogitaturo | excogitatura excogitaturorum excogitaturis excogitatura excogitatura excogitaturis |
- Conjugación completa di excogitari Forma pasiva |