| INDICATIVO | |
| Presente | |
ego intendo
tu intendis
ille intendit
nos intendīmus
vos intendītis
illi intendunt
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
ego intendēbam
tu intendēbas
ille intendēbat
nos intendebāmus
vos intendebātis
illi intendēbant
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
ego intendĕram
tu intendĕras
ille intendĕrat
nos intenderāmus
vos intenderātis
illi intendĕrant
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
| |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
ego intendĕram
tu intendĕras
ille intendĕrat
nos intenderāmus
vos intenderātis
illi intendĕrant
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
ego intendam
tu intendes
ille intendet
nos intendēmus
vos intendētis
illi intendent
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
ego intendĕro
tu intendĕris
ille intendĕrit
nos intenderĭmus
vos intenderĭtis
illi intendĕrint
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
ego intendam
tu intendas
ille intendat
nos intendāmus
vos intendātis
illi intendant
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
ego intendĕrem
tu intendĕres
ille intendĕret
nos intenderēmus
vos intenderētis
illi intendĕrent
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
ego intendĕrim
tu intendĕris
ille intendĕrit
nos intenderĭmus
vos intenderĭtis
illi intend;ĕrint
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
ego intendissem
tu intendisses
ille intendisset
nos intendissēmus
vos intendissētis
illi intendissent
| |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
ego intendĕrem
tu intendĕres
ille intendĕret
nos intenderēmus
vos intenderētis
illi intendĕrent
| |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
ego intendissem
tu intendisses
ille intendisset
nos intendissēmus
vos intendissētis
illi intendissent
| |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
intende
intendite
Futuro
intendito
intendito
intenditote
intendunto
| |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| intendĕre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| intendisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| intenturum esse, intenturam esse, intenturum esse, intenturos esse, intenturas esse, intentura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| intendendi, intendendo, intendendum, intendendo... | de
a
para
por |
| SUPINO | |
| intentŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendentem
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
| intendentes
intendentium
intendentibus
intendentes
intendentes
intendentibus
|
| Feminina | |
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendentem
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
| intendentes
intendentium
intendentibus
intendentes
intendentes
intendentibus
|
| Neutro | |
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendens
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
| intendentia
intendentium
intendentibus
intendentia
intendentia
intendentibus
|
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.intenturus
Gen.intenturi
Dat.intenturo
Acc.intenturum
Voc.intenture
Abl.intenturo
| intenturi
intenturorum
intenturis
intenturos
intenturi
intenturis
|
| Feminina | |
Nom.intentura
Gen.intenturae
Dat.intenturae
Acc.intenturam
Voc.intentura
Abl.intentura
| intenturae
intenturarum
intenturis
intenturas
intenturae
intenturis
|
| Neutro | |
Nom.intenturum
Gen.intenturi
Dat.intenturo
Acc.intenturum
Voc.intenturum
Abl.intenturo
| intentura
intenturorum
intenturis
intentura
intentura
intenturis
|
