| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
más...  | |||||||
    
  | |||||||
  | |||||||
  | |||||||
  | |||||||
  | 
| significado | |
| Presente | |
| avertĕre | descaminar | 
| Conjugación de: averto, avertis, averti, aversŭm, avertĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = deviare, distogliere, stornare, (eng) = turn away from, turn away aside, steal, misappropriate, divert, estrange,   (esp) = encaminar en otra direcci�n, alejar, desviar, sustraer, hacer desparecer, descaminar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego averto  tu avertis ille avertit nos avertīmus vos avertītis illi avertunt  |  Yo descamino Tu descaminas El/Ella/Eso descamina Nosotros descaminamos Vosotros descamináis Ellos/Ellas/Esos descaminan  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego avertēbam  tu avertēbas ille avertēbat nos avertebāmus vos avertebātis illi avertēbant  |  Yo descaminaba Tu descaminabas El/Ella/Eso descaminaba Nosotros descaminabamos Vosotros descaminabais Ellos/Ellas/Esos descaminaban  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego averti  tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere...  |  Yo descaminé Tu descaminaste El/Ella/Eso descaminó Nosotros descaminamos Vosotros descaminasteis Ellos/Ellas/Esos descaminaron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego averti  tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere...  |  Yo he descaminado Tu has descaminado El/Ella/Eso ha descaminado Nosotros hemos descaminado Vosotros habéis descaminado Ellos/Ellas/Esos han descaminado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego avertĕram  tu avertĕras ille avertĕrat nos averterāmus vos averterātis illi avertĕrant  |  Yo había descaminado Tu habías descaminado El/Ella/Eso había descaminado Nosotros habíamos descaminado Vosotros habíais descaminado Ellos/Ellas/Esos habían descaminado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego averti  tu avertisti ille avertit nos avertĭmus vos avertistis illi avertērunt, avertere...  |  Yo hube descaminado Tu hubiste descaminado El/Ella/Eso hubo descaminado Nosotros hubimos descaminado Vosotros hubisteis descaminado Ellos/Ellas/Esos hubieron descaminado  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego avertĕram  tu avertĕras ille avertĕrat nos averterāmus vos averterātis illi avertĕrant  |  Yo había descaminado Tu habías descaminado El/Ella/Eso había descaminado Nosotros habíamos descaminado Vosotros habíais descaminado Ellos/Ellas/Esos habían descaminado  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego avertam  tu avertes ille avertet nos avertēmus vos avertētis illi avertent  |  Yo descaminaré Tu descaminaras El/Ella/Eso descaminará Nosotros descaminaremos Vosotros descaminareis Ellos/Ellas/Esos descaminarán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego avertĕro  tu avertĕris ille avertĕrit nos averterĭmus vos averterĭtis illi avertĕrint  |  Yo habré descaminado Tu habrás descaminado El/Ella/Eso habrá descaminado Nosotros habremos descaminado Vosotros habréis descaminado Ellos/Ellas/Esos habrán descaminado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego avertam  tu avertas ille avertat nos avertāmus vos avertātis illi avertant  |  Yo descamine Tu descamines El/Ella/Eso descamine Nosotros descaminemos Vosotros descaminéis Ellos/Ellas/Esos descaminen  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego avertĕrem  tu avertĕres ille avertĕret nos averterēmus vos averterētis illi avertĕrent  |  Yo descaminara Tu descaminaras El/Ella/Eso descaminara Nosotros descamináramos Vosotros descaminarais Ellos/Ellas/Esos descaminaran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego avertĕrim  tu avertĕris ille avertĕrit nos averterĭmus vos averterĭtis illi avert;ĕrint  |  Yo haya descaminado Tu hayas descaminado El/Ella/Eso haya descaminado Nosotros hayamos descaminado Vosotros hayáis descaminado Ellos/Ellas/Esos hayan descaminado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego avertissem  tu avertisses ille avertisset nos avertissēmus vos avertissētis illi avertissent  |  Yo hubiera descaminado Tu hubieras descaminado El/Ella/Eso hubiera descaminado Nosotros hubiéramos descaminado Vosotros hubierais descaminado Ellos/Ellas/Esos hubieran descaminado  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego avertĕrem  tu avertĕres ille avertĕret nos averterēmus vos averterētis illi avertĕrent  |  Yo descaminaría Tu descaminarías El/Ella/Eso descaminaría Nosotros descaminaríamos Vosotros descaminaríais Ellos/Ellas/Esos descaminarían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego avertissem  tu avertisses ille avertisset nos avertissēmus vos avertissētis illi avertissent  |  Yo habría descaminado Tu habrías descaminado El/Ella/Eso habría descaminado Nosotros habríamos descaminado Vosotros habríais descaminado Ellos/Ellas/Esos habrían descaminado  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| averte avertite Futuro avertito avertito avertitote avertunto  | descamina descaminad ve a descaminar vaya a descaminar id a descaminar vayan a descaminar  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| avertĕre | descaminar | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| avertisse | haber descaminado | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| aversurum esse, aversuram esse, aversurum esse, aversuros esse, aversuras esse, aversura esse... | ir a | 
| GERUNDIO | |
| avertendi, avertendo, avertendum, avertendo... | de  a para por  | 
| SUPINO | |
| aversŭm | |
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que descamina | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertentem Voc.avertens Abl.avertente, avertenti...  | avertentes avertentium avertentibus avertentes avertentes avertentibus  | 
| Feminina | |
| Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertentem Voc.avertens Abl.avertente, avertenti...  | avertentes avertentium avertentibus avertentes avertentes avertentibus  | 
| Neutro | |
| Nom.avertens Gen.avertentis Dat.avertenti Acc.avertens Voc.avertens Abl.avertente, avertenti...  | avertentia avertentium avertentibus avertentia avertentia avertentibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.aversurus Gen.aversuri Dat.aversuro Acc.aversurum Voc.aversure Abl.aversuro  | aversuri aversurorum aversuris aversuros aversuri aversuris  | 
| Feminina | |
| Nom.aversura Gen.aversurae Dat.aversurae Acc.aversuram Voc.aversura Abl.aversura  | aversurae aversurarum aversuris aversuras aversurae aversuris  | 
| Neutro | |
| Nom.aversurum Gen.aversuri Dat.aversuro Acc.aversurum Voc.aversurum Abl.aversuro  | aversura aversurorum aversuris aversura aversura aversuris  | 
|  - Conjugación completa di  averti  Forma pasiva  | 
|  - Conjugación completa di  averti  Forma pasiva  |