| INDICATIVO | |
| Presente | |
ego arguo
tu arguis
ille arguit
nos arguīmus
vos arguītis
illi arguunt
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
ego arguēbam
tu arguēbas
ille arguēbat
nos arguebāmus
vos arguebātis
illi arguēbant
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
ego arguĕram
tu arguĕras
ille arguĕrat
nos arguerāmus
vos arguerātis
illi arguĕrant
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
| |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
ego arguĕram
tu arguĕras
ille arguĕrat
nos arguerāmus
vos arguerātis
illi arguĕrant
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
ego arguam
tu argues
ille arguet
nos arguēmus
vos arguētis
illi arguent
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
ego arguĕro
tu arguĕris
ille arguĕrit
nos arguerĭmus
vos arguerĭtis
illi arguĕrint
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
ego arguam
tu arguas
ille arguat
nos arguāmus
vos arguātis
illi arguant
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
ego arguĕrem
tu arguĕres
ille arguĕret
nos arguerēmus
vos arguerētis
illi arguĕrent
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
ego arguĕrim
tu arguĕris
ille arguĕrit
nos arguerĭmus
vos arguerĭtis
illi argu;ĕrint
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
ego arguissem
tu arguisses
ille arguisset
nos arguissēmus
vos arguissētis
illi arguissent
| |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
ego arguĕrem
tu arguĕres
ille arguĕret
nos arguerēmus
vos arguerētis
illi arguĕrent
| |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
ego arguissem
tu arguisses
ille arguisset
nos arguissēmus
vos arguissētis
illi arguissent
| |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
argue
arguite
Futuro
arguito
arguito
arguitote
arguunto
| |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| arguĕre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| arguisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| arguturum esse, arguturam esse, arguturum esse, arguturos esse, arguturas esse, argutura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| arguendi, arguendo, arguendum, arguendo... | de
a
para
por |
| SUPINO | |
| argutŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguentem
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
| arguentes
arguentium
arguentibus
arguentes
arguentes
arguentibus
|
| Feminina | |
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguentem
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
| arguentes
arguentium
arguentibus
arguentes
arguentes
arguentibus
|
| Neutro | |
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguens
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
| arguentia
arguentium
arguentibus
arguentia
arguentia
arguentibus
|
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.arguturus
Gen.arguturi
Dat.arguturo
Acc.arguturum
Voc.arguture
Abl.arguturo
| arguturi
arguturorum
arguturis
arguturos
arguturi
arguturis
|
| Feminina | |
Nom.argutura
Gen.arguturae
Dat.arguturae
Acc.arguturam
Voc.argutura
Abl.argutura
| arguturae
arguturarum
arguturis
arguturas
arguturae
arguturis
|
| Neutro | |
Nom.arguturum
Gen.arguturi
Dat.arguturo
Acc.arguturum
Voc.arguturum
Abl.arguturo
| argutura
arguturorum
arguturis
argutura
argutura
arguturis
|
