| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
| Conjugación de: accurro, accucurro..., accurris, accucurris..., accurri, accucurri..., accursŭm, accurrĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = accorrere, intr., (eng) = run, rush,   (esp) = acudir, ir corriendo, correr, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego accurro, accucurro...  tu accurris, accucurris... ille accurrit, accucurrit... nos accurrīmus, accucurrīmus... vos accurrītis, accucurrītis... illi accurrunt, accucurrunt...  |  Yo corro Tu corres El/Ella/Eso corre Nosotros corremos Vosotros corréis Ellos/Ellas/Esos corren  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego accurrēbam, accucurrēbam...  tu accurrēbas, accucurrēbas... ille accurrēbat, accucurrēbat... nos accurrebāmus, accucurrebāmus... vos accurrebātis, accucurrebātis... illi accurrēbant, accucurrēbant...  |  Yo corría Tu corrías El/Ella/Eso corría Nosotros corríamos Vosotros corríais Ellos/Ellas/Esos corrían  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego accurri, accucurri...  tu accurristi, accucurristi... ille accurrit, accucurrit... nos accurrĭmus, accucurrĭmus... vos accurristis, accucurristis... illi accurrērunt, accucurrērunt...  |  Yo corrí Tu corriste El/Ella/Eso corrió Nosotros corrimos Vosotros corristeis Ellos/Ellas/Esos corrieron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego accurri, accucurri...  tu accurristi, accucurristi... ille accurrit, accucurrit... nos accurrĭmus, accucurrĭmus... vos accurristis, accucurristis... illi accurrērunt, accucurrērunt...  |  Yo he corrido Tu has corrido El/Ella/Eso ha corrido Nosotros hemos corrido Vosotros habéis corrido Ellos/Ellas/Esos han corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego accurrĕram, accucurrĕram...  tu accurrĕras, accucurrĕras... ille accurrĕrat, accucurrĕrat... nos accurrerāmus, accucurrerāmus... vos accurrerātis, accucurrerātis... illi accurrĕrant, accucurrĕrant...  |  Yo había corrido Tu habías corrido El/Ella/Eso había corrido Nosotros habíamos corrido Vosotros habíais corrido Ellos/Ellas/Esos habían corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego accurri, accucurri...  tu accurristi, accucurristi... ille accurrit, accucurrit... nos accurrĭmus, accucurrĭmus... vos accurristis, accucurristis... illi accurrērunt, accucurrērunt...  |  Yo hube corrido Tu hubiste corrido El/Ella/Eso hubo corrido Nosotros hubimos corrido Vosotros hubisteis corrido Ellos/Ellas/Esos hubieron corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego accurrĕram, accucurrĕram...  tu accurrĕras, accucurrĕras... ille accurrĕrat, accucurrĕrat... nos accurrerāmus, accucurrerāmus... vos accurrerātis, accucurrerātis... illi accurrĕrant, accucurrĕrant...  |  Yo había corrido Tu habías corrido El/Ella/Eso había corrido Nosotros habíamos corrido Vosotros habíais corrido Ellos/Ellas/Esos habían corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego accurram, accucurram...  tu accurres, accucurres... ille accurret, accucurret... nos accurrēmus, accucurrēmus... vos accurrētis, accucurrētis... illi accurrent, accucurrent...  |  Yo correré Tu correras El/Ella/Eso correrá Nosotros correremos Vosotros correreis Ellos/Ellas/Esos correrán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego accurrĕro, accucurrĕro...  tu accurrĕris, accucurrĕris... ille accurrĕrit, accucurrĕrit... nos accurrerĭmus, accucurrerĭmus... vos accurrerĭtis, accucurrerĭtis... illi accurrĕrint, accucurrĕrint...  |  Yo habré corrido Tu habrás corrido El/Ella/Eso habrá corrido Nosotros habremos corrido Vosotros habréis corrido Ellos/Ellas/Esos habrán corrido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego accurram, accucurram...  tu accurras, accucurras... ille accurrat, accucurrat... nos accurrāmus, accucurrāmus... vos accurrātis, accucurrātis... illi accurrant, accucurrant...  |  Yo corra Tu corras El/Ella/Eso corra Nosotros corramos Vosotros corráis Ellos/Ellas/Esos corran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego accurrĕrem, accucurrĕrem...  tu accurrĕres, accucurrĕres... ille accurrĕret, accucurrĕret... nos accurrerēmus, accucurrerēmus... vos accurrerētis, accucurrerētis... illi accurrĕrent, accucurrĕrent...  |  Yo corriera Tu corrieras El/Ella/Eso corriera Nosotros corriéramos Vosotros corrierais Ellos/Ellas/Esos corrieran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego accurrĕrim, accucurrĕrim...  tu accurrĕris, accucurrĕris... ille accurrĕrit, accucurrĕrit... nos accurrerĭmus, accucurrerĭmus... vos accurrerĭtis, accucurrerĭtis... illi accurr;ĕrint, accucurr;ĕrint...  |  Yo haya corrido Tu hayas corrido El/Ella/Eso haya corrido Nosotros hayamos corrido Vosotros hayáis corrido Ellos/Ellas/Esos hayan corrido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego accurrissem, accucurrissem...  tu accurrisses, accucurrisses... ille accurrisset, accucurrisset... nos accurrissēmus, accucurrissēmus... vos accurrissētis, accucurrissētis... illi accurrissent, accucurrissent...  |  Yo hubiera corrido Tu hubieras corrido El/Ella/Eso hubiera corrido Nosotros hubiéramos corrido Vosotros hubierais corrido Ellos/Ellas/Esos hubieran corrido  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego accurrĕrem, accucurrĕrem...  tu accurrĕres, accucurrĕres... ille accurrĕret, accucurrĕret... nos accurrerēmus, accucurrerēmus... vos accurrerētis, accucurrerētis... illi accurrĕrent, accucurrĕrent...  |  Yo correría Tu correrías El/Ella/Eso correría Nosotros correríamos Vosotros correríais Ellos/Ellas/Esos correrían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego accurrissem, accucurrissem...  tu accurrisses, accucurrisses... ille accurrisset, accucurrisset... nos accurrissēmus, accucurrissēmus... vos accurrissētis, accucurrissētis... illi accurrissent, accucurrissent...  |  Yo habría corrido Tu habrías corrido El/Ella/Eso habría corrido Nosotros habríamos corrido Vosotros habríais corrido Ellos/Ellas/Esos habrían corrido  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| accurre, accucurre... accurrite, accucurrite... Futuro accurrito, accucurrito... accurrito, accucurrito... accurritote, accucurritote... accurrunto, accucurrunto...  | corre corred ve a correr vaya a correr id a correr vayan a correr  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| accurrĕre | correr | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| accurrisse, accucurrisse... | haber corrido | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| accursurum esse, accursuram esse, accursurum esse, accursuros esse, accursuras esse, accursura esse... | ir a | 
| GERUNDIO | |
| accurrendi, accurrendo, accurrendum, accurrendo... | de  a para por  | 
| SUPINO | |
| accursŭm | |
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que corre | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.accurrens Gen.accurrentis Dat.accurrenti Acc.accurrentem Voc.accurrens Abl.accurrente, accurrenti...  | accurrentes accurrentium accurrentibus accurrentes accurrentes accurrentibus  | 
| Feminina | |
| Nom.accurrens Gen.accurrentis Dat.accurrenti Acc.accurrentem Voc.accurrens Abl.accurrente, accurrenti...  | accurrentes accurrentium accurrentibus accurrentes accurrentes accurrentibus  | 
| Neutro | |
| Nom.accurrens Gen.accurrentis Dat.accurrenti Acc.accurrens Voc.accurrens Abl.accurrente, accurrenti...  | accurrentia accurrentium accurrentibus accurrentia accurrentia accurrentibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.accursurus Gen.accursuri Dat.accursuro Acc.accursurum Voc.accursure Abl.accursuro  | accursuri accursurorum accursuris accursuros accursuri accursuris  | 
| Feminina | |
| Nom.accursura Gen.accursurae Dat.accursurae Acc.accursuram Voc.accursura Abl.accursura  | accursurae accursurarum accursuris accursuras accursurae accursuris  | 
| Neutro | |
| Nom.accursurum Gen.accursuri Dat.accursuro Acc.accursurum Voc.accursurum Abl.accursuro  | accursura accursurorum accursuris accursura accursura accursuris  | 
| Conjugación de: accurritur, accurrebatur, accursum est,  - ,  conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = accorrere, intr., (eng) = run, rush,   (esp) = acudir, ir corriendo, correr, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| accurritur  |  se corre  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| accurrebatur  |  se corría  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| accursum est  |  se corrió  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| accursum est  |  se ha corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| accursum erat  |  se había corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| accursum est  |  se hubo corrido  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| accursum erat  |  se había corrido   | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| accurretur  |  se correrá  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| accursum erit  |  se habrá corrido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| accurratur  |  se corra  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| accurreretur  |  se corriera  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| accursum sit  |  se haya corrido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| accursum esset  |  se hubiera corrido  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| accurreretur  |  se correría  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| accursum esset  |  se habría corrido  |