Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
consolare = consolar Verbo attivo INFINITIVO Presente
consolare = consuela... consolari Verbo deponente IMPERATIVO
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di consolare consolare = consolare: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
consolāreconsolar
- Conjugación completa di consolari consolare = consolari: Verbo deponente IMPERATIVO
- Conjugación completa di consolare Forma deponente
IMPERATIVO significado
IMPERATIVO 
Presente
consolāre
consolamĭni
Futuro
consuela
consolad

Conjugación de: consolo, consolas, , - , consolāre
conjugación: 1 - transitivo - attiva
(Ita) = consolarsi,   
  
(eng) = console,   

(esp) = consolarse,    darse paz,   

resignarse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego consolo
tu consolas
ille consolat
nos consolāmus
vos consolātis
illi consolant
Yo consuelo
Tu consuelas
El/Ella/Eso consuela
Nosotros consolamos
Vosotros consoláis
Ellos/Ellas/Esos consuelan
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego consolābam
tu consolābas
ille consolābat
nos consolabāmus
vos consolabatis
illi consolābant
Yo consolaba
Tu consolabas
El/Ella/Eso consolaba
Nosotros consolabamos
Vosotros consolabais
Ellos/Ellas/Esos consolaban
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego consolābo
tu consolābis
ille consolābit
nos consolabĭmus
vos consolabĭtis
illi consolābunt
Yo consolaré
Tu consolaras
El/Ella/Eso consolará
Nosotros consolaremos
Vosotros consolareis
Ellos/Ellas/Esos consolarán
SUBJUNTIVE
Presente
ego consolem
tu consoles
ille consolet
nos consolemus
vos consoletis
illi consolent
Yo consuele
Tu consueles
El/Ella/Eso consuele
Nosotros consolemos
Vosotros consoléis
Ellos/Ellas/Esos consuelen
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego consolarem
tu consolares
ille consolaret
nos consolaremus
vos consolaretis
illi consolarent
Yo consolara
Tu consolaras
El/Ella/Eso consolara
Nosotros consoláramos
Vosotros consolarais
Ellos/Ellas/Esos consolaran
POTENTIAL
Presente
ego consolarem
tu consolares
ille consolaret
nos consolaremus
vos consolaretis
illi consolarent
Yo consolaría
Tu consolarías
El/Ella/Eso consolaría
Nosotros consolaríamos
Vosotros consolaríais
Ellos/Ellas/Esos consolarían
IMPERATIVO 
Presente
consola
consolate
Futuro
consolato
consolato
consolatote
consolanto
consuela
consolad

ve a consolar
vaya a consolar
id a consolar
vayan a consolar
INFINITIVO  
Presente
consolāreconsolar
INFINITIVO  
INFINITIVO  
GERUNDIO
consolandi, consolando, consolandum, consolando...de
a
para
por
PARTICIPLE significado
Presenteque consuela
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolantem
Voc.consolans
Abl.consolante, consolanti...
consolantes
consolantium
consolantibus
consolantes
consolantes
consolantibus
Feminina 
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolantem
Voc.consolans
Abl.consolante, consolanti...
consolantes
consolantium
consolantibus
consolantes
consolantes
consolantibus
Neutro 
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolans
Voc.consolans
Abl.consolante, consolanti...
consolantia
consolantium
consolantibus
consolantia
consolantia
consolantibus

- Conjugación completa di consolari Forma pasiva
Conjugación de: consolor, consolāris, consolatus sum, consolata sum, consolatum sum..., - , consolari
conjugación: 1 - transitivo - deponente
(Ita) = consolare,   
  
(eng) = comfort,    solace,    console,   

solace,    alleviate,   

(esp) = consolar, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego consolor
tu consolāris
ille consolātur
nos consolāmur
vos consolamĭni
illi consolantur
Yo consuelo
Tu consuelas
El/Ella/Eso consuela
Nosotros consolamos
Vosotros consoláis
Ellos/Ellas/Esos consuelan
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego consolābar
tu consolabāris
ille consolabātur
nos consolabāmur
vos consolabamini
illi consolabantur
Yo consolaba
Tu consolabas
El/Ella/Eso consolaba
Nosotros consolabamos
Vosotros consolabais
Ellos/Ellas/Esos consolaban
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum...
tu consolatus es, consolata es, consolatum es...
ille consolatus est, consolata est, consolatum est...
nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus...
vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis...
illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt...
Yo consolé
Tu consolaste
El/Ella/Eso consoló
Nosotros consolamos
Vosotros consolasteis
Ellos/Ellas/Esos consolaron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum...
tu consolatus es, consolata es, consolatum es...
ille consolatus est, consolata est, consolatum est...
nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus...
vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis...
illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt...
Yo he consolado
Tu has consolado
El/Ella/Eso ha consolado
Nosotros hemos consolado
Vosotros habéis consolado
Ellos/Ellas/Esos han consolado
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego consolatus eram, consolata eram, consolatum eram...
tu consolatus eras, consolata eras, consolatum eras...
ille consolatus erat, consolata erat, consolatum erat...
nos consolati erāmus, consolatae eramus, consolata eramus...
vos consolati erātis, consolatae eratis, consolata eratis...
illi consolati erant, consolatae erant, consolata erant...
Yo había consolado
Tu habías consolado
El/Ella/Eso había consolado
Nosotros habíamos consolado
Vosotros habíais consolado
Ellos/Ellas/Esos habían consolado
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum...
tu consolatus es, consolata es, consolatum es...
ille consolatus est, consolata est, consolatum est...
nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus...
vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis...
illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt...
Yo hube consolado
Tu hubiste consolado
El/Ella/Eso hubo consolado
Nosotros hubimos consolado
Vosotros hubisteis consolado
Ellos/Ellas/Esos hubieron consolado
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego consolatus eram, consolata eram, consolatum eram...
tu consolatus eras, consolata eras, consolatum eras...
ille consolatus erat, consolata erat, consolatum erat...
nos consolati erāmus, consolatae eramus, consolata eramus...
vos consolati erātis, consolatae eratis, consolata eratis...
illi consolati erant, consolatae erant, consolata erant...
Yo había consolado
Tu habías consolado
El/Ella/Eso había consolado
Nosotros habíamos consolado
Vosotros habíais consolado
Ellos/Ellas/Esos habían consolado
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego consolābor
tu consolabĕris
ille consolabĭtur
nos consolabĭmur
vos consolabimĭni
illi consolabuntur
Yo consolaré
Tu consolaras
El/Ella/Eso consolará
Nosotros consolaremos
Vosotros consolareis
Ellos/Ellas/Esos consolarán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego consolatus ero, consolata ero, consolatum ero...
tu consolatus eris, consolata eris, consolatum eris...
ille consolatus erit, consolata erit, consolatum erit...
nos consolati erimus, consolatae erimus, consolata erimus...
vos consolati erĭtis, consolatae eritis, consolata eritis...
illi consolati erunt, consolatae erunt, consolata erunt...
Yo habré consolado
Tu habrás consolado
El/Ella/Eso habrá consolado
Nosotros habremos consolado
Vosotros habréis consolado
Ellos/Ellas/Esos habrán consolado
SUBJUNTIVE
Presente
ego consoler
tu consolēris
ille consolētur
nos consolēmur
vos consolemĭni
illi consolentur
Yo consuele
Tu consueles
El/Ella/Eso consuele
Nosotros consolemos
Vosotros consoléis
Ellos/Ellas/Esos consuelen
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego consolarer
tu consolarēris
ille consolarētur
nos consolarēmur
vos consolaremĭni
illi consolarentur
Yo consolara
Tu consolaras
El/Ella/Eso consolara
Nosotros consoláramos
Vosotros consolarais
Ellos/Ellas/Esos consolaran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego consolatus sim, consolata sim, consolatum sim...
tu consolatus sis, consolata sis, consolatum sis...
ille consolatus sit, consolata sit, consolatum sit...
nos consolati simus, consolatae simus, consolata simus...
vos consolati sitis, consolatae sitis, consolata sitis...
illi consolati sint, consolatae sint, consolata sint...
Yo haya consolado
Tu hayas consolado
El/Ella/Eso haya consolado
Nosotros hayamos consolado
Vosotros hayáis consolado
Ellos/Ellas/Esos hayan consolado
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego consolatus essem, consolata essem, consolatum essem...
tu consolatus esses, consolata esses, consolatum esses...
ille consolatus esset, consolata esset, consolatum esset...
nos consolatessēmus, consolatae essemus, consolata essemus...
vos consolatessētis, consolatae essetis, consolata essetis...
illi consolati essent, consolatae essent, consolata essent...
Yo hubiera consolado
Tu hubieras consolado
El/Ella/Eso hubiera consolado
Nosotros hubiéramos consolado
Vosotros hubierais consolado
Ellos/Ellas/Esos hubieran consolado
POTENTIAL
Presente
ego consolarer
tu consolarēris
ille consolarētur
nos consolarēmur
vos consolaremĭni
illi consolarentur
Yo consolaría
Tu consolarías
El/Ella/Eso consolaría
Nosotros consolaríamos
Vosotros consolaríais
Ellos/Ellas/Esos consolarían
POTENTIAL
Pasado
ego consolatus essem, consolata essem, consolatum essem...
tu consolatus esses, consolata esses, consolatum esses...
ille consolatus esset, consolata esset, consolatum esset...
nos consolatessēmus, consolatae essemus, consolata essemus...
vos consolatessētis, consolatae essetis, consolata essetis...
illi consolati essent, consolatae essent, consolata essent...
Yo habría consolado
Tu habrías consolado
El/Ella/Eso habría consolado
Nosotros habríamos consolado
Vosotros habríais consolado
Ellos/Ellas/Esos habrían consolado
IMPERATIVO 
Presente
consolāre
consolamĭni
Futuro
consuela
consolad

INFINITIVO  
Presente
consolari
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
consolatum esse, consolatam esse, consolatum esse, consolatos esse, consolatas esse, consolata esse...haber consolado
INFINITIVO  
Futuro
consolaturum esse, consolaturam esse, consolaturum esse, consolaturos esse, consolaturas esse, consolatura esse...ir a
GERUNDIO
consolandi, consolando, consolandum, consolando...de
a
para
por
GERUNDIVO
Masculino el que debe
Singolare Plurale
Nom.consolandus
Gen.consolandi
Dat.consolando
Acc.consolandum
Voc.consolande
Abl.consolando
consolandi
consolandorum
consolandis
consolandos
consolandi
consolandis
Feminina 
Nom.consolanda
Gen.consolandae
Dat.consolandae
Acc.consolandam
Voc.consolanda
Abl.consolanda
consolandae
consolandarum
consolandis
consolandas
consolandae
consolandis
Neutro 
Nom.consolandum
Gen.consolandi
Dat.consolando
Acc.consolandum
Voc.consolandum
Abl.consolando
consolanda
consolandorum
consolandis
consolanda
consolanda
consolandis
SUPINO
consolatum
consolatude
PARTICIPLE significado
Presenteque consuela
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolantem
Voc.consolans
Abl.consolante
consolantes
consolantium
consolantibus
consolantes
consolantes
consolantibus
Feminina 
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolantem
Voc.consolans
Abl.consolante
consolantes
consolantium
consolantibus
consolantes
consolantes
consolantibus
Neutro 
Nom.consolans
Gen.consolantis
Dat.consolanti
Acc.consolans
Voc.consolans
Abl.consolante
consolantia
consolantium
consolantibus
consolantia
consolantia
consolantibus
PARTICIPLE significado
Pretérito perfectoque ha consolado
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consolatus
Gen.consolati
Dat.consolato
Acc.consolatum
Voc.consolate
Abl.consolato
consolati
consolatorum
consolatis
consolatos
consolati
consolatis
Feminina 
Nom.consolata
Gen.consolatae
Dat.consolatae
Acc.consolatam
Voc.consolata
Abl.consolata
consolatae
consolatarum
consolatis
consolatas
consolatae
consolatis
Neutro 
Nom.consolatum
Gen.consolati
Dat.consolato
Acc.consolatum
Voc.consolatum
Abl.consolato
consolata
consolatorum
consolatis
consolata
consolata
consolatis
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.consolaturus
Gen.consolaturi
Dat.consolaturo
Acc.consolaturum
Voc.consolature
Abl.consolaturo
consolaturi
consolaturorum
consolaturis
consolaturos
consolaturi
consolaturis
Feminina 
Nom.consolatura
Gen.consolaturae
Dat.consolaturae
Acc.consolaturam
Voc.consolatura
Abl.consolatura
consolaturae
consolaturarum
consolaturis
consolaturas
consolaturae
consolaturis
Neutro 
Nom.consolaturum
Gen.consolaturi
Dat.consolaturo
Acc.consolaturum
Voc.consolaturum
Abl.consolaturo
consolatura
consolaturorum
consolaturis
consolatura
consolatura
consolaturis
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021