Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di apprehendi apprehendi = apprehendere: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
Conjugación de: apprehendo, apprehendis, apprehendi, apprehensŭm, apprehendĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendo tu apprehendis ille apprehendit nos apprehendīmus vos apprehendītis illi apprehendunt | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbam tu apprehendēbas ille apprehendēbat nos apprehendebāmus vos apprehendebātis illi apprehendēbant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehendi tu apprehendisti ille apprehendit nos apprehendĭmus vos apprehendistis illi apprehendērunt, apprehendere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendĕram tu apprehendĕras ille apprehendĕrat nos apprehenderāmus vos apprehenderātis illi apprehendĕrant | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendam tu apprehendes ille apprehendet nos apprehendēmus vos apprehendētis illi apprehendent | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehendĕro tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehendĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendam tu apprehendas ille apprehendat nos apprehendāmus vos apprehendātis illi apprehendant | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehendĕrim tu apprehendĕris ille apprehendĕrit nos apprehenderĭmus vos apprehenderĭtis illi apprehend;ĕrint | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrem tu apprehendĕres ille apprehendĕret nos apprehenderēmus vos apprehenderētis illi apprehendĕrent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehendissem tu apprehendisses ille apprehendisset nos apprehendissēmus vos apprehendissētis illi apprehendissent | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
apprehende apprehendite Futuro apprehendito apprehendito apprehenditote apprehendunto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendĕre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehendisse | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensurum esse, apprehensuram esse, apprehensurum esse, apprehensuros esse, apprehensuras esse, apprehensura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
apprehendendi, apprehendendo, apprehendendum, apprehendendo... | de a para por |
SUPINO | |
apprehensŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Feminina | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendentem Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentes apprehendentium apprehendentibus apprehendentes apprehendentes apprehendentibus |
Neutro | |
Nom.apprehendens Gen.apprehendentis Dat.apprehendenti Acc.apprehendens Voc.apprehendens Abl.apprehendente, apprehendenti... | apprehendentia apprehendentium apprehendentibus apprehendentia apprehendentia apprehendentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensurus Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensure Abl.apprehensuro | apprehensuri apprehensurorum apprehensuris apprehensuros apprehensuri apprehensuris |
Feminina | |
Nom.apprehensura Gen.apprehensurae Dat.apprehensurae Acc.apprehensuram Voc.apprehensura Abl.apprehensura | apprehensurae apprehensurarum apprehensuris apprehensuras apprehensurae apprehensuris |
Neutro | |
Nom.apprehensurum Gen.apprehensuri Dat.apprehensuro Acc.apprehensurum Voc.apprehensurum Abl.apprehensuro | apprehensura apprehensurorum apprehensuris apprehensura apprehensura apprehensuris |
- Conjugación completa di apprehendi Forma pasiva |
Conjugación de: apprehendor, apprehendĕris, apprehensus sum, - , apprehendi conjugación: 3 - transitivo - passiva (Ita) = prendere, afferrare, impossessarsi di, conoscere, includere, (eng) = seize, lay hold of,   (esp) = prender, asir, agarrar, conquistar, tomar, alegar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego apprehendor tu apprehendĕris ille apprehendĭtur nos apprehendĭmur vos apprehendimĭni illi apprehenduntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendēbar tu apprehendebāris ille apprehendebātur nos apprehendebāmur vos apprehendebamĭni illi apprehendebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego apprehensus sum, apprehensa sum, apprehensum sum... tu apprehensus es, apprehensa es, apprehensum es... ille apprehensus est, apprehensa est, apprehensum est... nos apprehensi sumus, apprehensae sumus, apprehensa sumus... vos apprehensi estis, apprehensae estis, apprehensa estis... illi apprehensi sunt, apprehensae sunt, apprehensa sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus eram, apprehensa eram, apprehensum eram... tu apprehensus eras, apprehensa eras, apprehensum eras... ille apprehensus erat, apprehensa erat, apprehensum erat... nos apprehensi erāmus, apprehensae eramus, apprehensa eramus... vos apprehensi erātis, apprehensae eratis, apprehensa eratis... illi apprehensi erant, apprehensae erant, apprehensa erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego apprehendar tu apprehendēris ille apprehendētur nos apprehendēmur vos apprehendemĭni illi apprehendentur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego apprehensus ero, apprehensa ero, apprehensum ero... tu apprehensus eris, apprehensa eris, apprehensum eris... ille apprehensus erit, apprehensa erit, apprehensum erit... nos apprehensi erimus, apprehensae erimus, apprehensa erimus... vos apprehensi erĭtis, apprehensae eritis, apprehensa eritis... illi apprehensi erunt, apprehensae erunt, apprehensa erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego apprehendar tu apprehendāris ille apprehendātur nos apprehendāmur vos apprehendamĭni illi apprehendantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego apprehensus sim, apprehensa sim, apprehensum sim... tu apprehensus sis, apprehensa sis, apprehensum sis... ille apprehensus sit, apprehensa sit, apprehensum sit... nos apprehensi simus, apprehensae simus, apprehensa simus... vos apprehensi sitis, apprehensae sitis, apprehensa sitis... illi apprehensi sint, apprehensae sint, apprehensa sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego apprehendĕrer tu apprehenderēris ille apprehenderētur nos apprehenderēmur vos apprehenderemĭni illi apprehenderentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego apprehensus essem, apprehensa essem, apprehensum essem... tu apprehensus esses, apprehensa esses, apprehensum esses... ille apprehensus esset, apprehensa esset, apprehensum esset... nos apprehensessēmus, apprehensae essemus, apprehensa essemus... vos apprehensessētis, apprehensae essetis, apprehensa essetis... illi apprehensi essent, apprehensae essent, apprehensa essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
apprehendi | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
apprehensum esse, apprehensam esse, apprehensum esse, apprehensos esse, apprehensas esse, apprehensa esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
apprehensum iri | ir a |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehendendus Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendende Abl.apprehendendo | apprehendendi apprehendendorum apprehendendis apprehendendos apprehendendi apprehendendis |
Feminina | |
Nom.apprehendenda Gen.apprehendendae Dat.apprehendendae Acc.apprehendendam Voc.apprehendenda Abl.apprehendenda | apprehendendae apprehendendarum apprehendendis apprehendendas apprehendendae apprehendendis |
Neutro | |
Nom.apprehendendum Gen.apprehendendi Dat.apprehendendo Acc.apprehendendum Voc.apprehendendum Abl.apprehendendo | apprehendenda apprehendendorum apprehendendis apprehendenda apprehendenda apprehendendis |
SUPINO | |
apprehensu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.apprehensus Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehense Abl.apprehenso | apprehensi apprehensorum apprehensis apprehensos apprehensi apprehensis |
Feminina | |
Nom.apprehensa Gen.apprehensae Dat.apprehensae Acc.apprehensam Voc.apprehensa Abl.apprehensa | apprehensae apprehensarum apprehensis apprehensas apprehensae apprehensis |
Neutro | |
Nom.apprehensum Gen.apprehensi Dat.apprehenso Acc.apprehensum Voc.apprehensum Abl.apprehenso | apprehensa apprehensorum apprehensis apprehensa apprehensa apprehensis |
- Conjugación completa di apprehendere Forma activa |