| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
| Conjugación de: intelligo, intelligis, intellexi, intellectŭm, intelligĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = intendere, (eng) = understand,   (esp) = conocer, notar, comprender, entender, alcanzar, concebir, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego intelligo  tu intelligis ille intelligit nos intelligīmus vos intelligītis illi intelligunt  |  Yo conozco  Tu conoces El/Ella/Eso conoce Nosotros conocemos Vosotros conocéis Ellos/Ellas/Esos conocen  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligēbam  tu intelligēbas ille intelligēbat nos intelligebāmus vos intelligebātis illi intelligēbant  |  Yo conocía Tu conocías El/Ella/Eso conocía Nosotros conocíamos Vosotros conocíais Ellos/Ellas/Esos conocían  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo conocí Tu conociste El/Ella/Eso conoció Nosotros conocimos Vosotros conocisteis Ellos/Ellas/Esos conocieron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo he conocido Tu has conocido El/Ella/Eso ha conocido Nosotros hemos conocido Vosotros habéis conocido Ellos/Ellas/Esos han conocido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram  tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant  |  Yo había conocido Tu habías conocido El/Ella/Eso había conocido Nosotros habíamos conocido Vosotros habíais conocido Ellos/Ellas/Esos habían conocido  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego intellexi  tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere...  |  Yo hube conocido Tu hubiste conocido El/Ella/Eso hubo conocido Nosotros hubimos conocido Vosotros hubisteis conocido Ellos/Ellas/Esos hubieron conocido  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexĕram  tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant  |  Yo había conocido Tu habías conocido El/Ella/Eso había conocido Nosotros habíamos conocido Vosotros habíais conocido Ellos/Ellas/Esos habían conocido  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego intelligam  tu intelliges ille intelliget nos intelligēmus vos intelligētis illi intelligent  |  Yo conoceré Tu conoceras El/Ella/Eso conocerá Nosotros conoceremos Vosotros conocereis Ellos/Ellas/Esos conocerán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego intellexĕro  tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellexĕrint  |  Yo habré conocido Tu habrás conocido El/Ella/Eso habrá conocido Nosotros habremos conocido Vosotros habréis conocido Ellos/Ellas/Esos habrán conocido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego intelligam  tu intelligas ille intelligat nos intelligāmus vos intelligātis illi intelligant  |  Yo conozca Tu conozcas El/Ella/Eso conozca Nosotros conozcamos Vosotros conocáis Ellos/Ellas/Esos conozcan  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego intelligĕrem  tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent  |  Yo conociera Tu conocieras El/Ella/Eso conociera Nosotros conociéramos Vosotros conocierais Ellos/Ellas/Esos conocieran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego intellexĕrim  tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellex;ĕrint  |  Yo haya conocido Tu hayas conocido El/Ella/Eso haya conocido Nosotros hayamos conocido Vosotros hayáis conocido Ellos/Ellas/Esos hayan conocido  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego intellexissem  tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent  |  Yo hubiera conocido Tu hubieras conocido El/Ella/Eso hubiera conocido Nosotros hubiéramos conocido Vosotros hubierais conocido Ellos/Ellas/Esos hubieran conocido  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego intelligĕrem  tu intelligĕres ille intelligĕret nos intelligerēmus vos intelligerētis illi intelligĕrent  |  Yo conocería Tu conocerías El/Ella/Eso conocería Nosotros conoceríamos Vosotros conoceríais Ellos/Ellas/Esos conocerían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego intellexissem  tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent  |  Yo habría conocido Tu habrías conocido El/Ella/Eso habría conocido Nosotros habríamos conocido Vosotros habríais conocido Ellos/Ellas/Esos habrían conocido  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| intellige intelligite Futuro intelligito intelligito intelligitote intelligunto  | conoce conoced ve a conocer vaya a conocer id a conocer vayan a conocer  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| intelligĕre | conocer | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| intellexisse | haber conocido | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| intellecturum esse, intellecturam esse, intellecturum esse, intellecturos esse, intellecturas esse, intellectura esse... | ir a | 
| GERUNDIO | |
| intelligendi, intelligendo, intelligendum, intelligendo... | de  a para por  | 
| SUPINO | |
| intellectŭm | |
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que conoce | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus  | 
| Feminina | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligentem Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentes intelligentium intelligentibus intelligentes intelligentes intelligentibus  | 
| Neutro | |
| Nom.intelligens Gen.intelligentis Dat.intelligenti Acc.intelligens Voc.intelligens Abl.intelligente, intelligenti...  | intelligentia intelligentium intelligentibus intelligentia intelligentia intelligentibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.intellecturus Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecture Abl.intellecturo  | intellecturi intellecturorum intellecturis intellecturos intellecturi intellecturis  | 
| Feminina | |
| Nom.intellectura Gen.intellecturae Dat.intellecturae Acc.intellecturam Voc.intellectura Abl.intellectura  | intellecturae intellecturarum intellecturis intellecturas intellecturae intellecturis  | 
| Neutro | |
| Nom.intellecturum Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecturum Abl.intellecturo  | intellectura intellecturorum intellecturis intellectura intellectura intellecturis  | 
|  - Conjugación completa di  intelligi  Forma pasiva  |