| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
más... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
| significado | |
| Presente | |
| refellĕre | confutar |
| Conjugación de: refello, refellis, refelli, - , refellĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = confutare, smentire, (eng) = refute, rebut, (esp) = confutar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego refello tu refellis ille refellit nos refellīmus vos refellītis illi refellunt | Yo confuto Tu confutas El/Ella/Eso confuta Nosotros confutamos Vosotros confutáis Ellos/Ellas/Esos confutan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego refellēbam tu refellēbas ille refellēbat nos refellebāmus vos refellebātis illi refellēbant | Yo confutaba Tu confutabas El/Ella/Eso confutaba Nosotros confutabamos Vosotros confutabais Ellos/Ellas/Esos confutaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego refelli tu refellisti ille refellit nos refellĭmus vos refellistis illi refellērunt, refellere... | Yo confuté Tu confutaste El/Ella/Eso confutó Nosotros confutamos Vosotros confutasteis Ellos/Ellas/Esos confutaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego refelli tu refellisti ille refellit nos refellĭmus vos refellistis illi refellērunt, refellere... | Yo he confutado Tu has confutado El/Ella/Eso ha confutado Nosotros hemos confutado Vosotros habéis confutado Ellos/Ellas/Esos han confutado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego refellĕram tu refellĕras ille refellĕrat nos refellerāmus vos refellerātis illi refellĕrant | Yo había confutado Tu habías confutado El/Ella/Eso había confutado Nosotros habíamos confutado Vosotros habíais confutado Ellos/Ellas/Esos habían confutado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego refelli tu refellisti ille refellit nos refellĭmus vos refellistis illi refellērunt, refellere... | Yo hube confutado Tu hubiste confutado El/Ella/Eso hubo confutado Nosotros hubimos confutado Vosotros hubisteis confutado Ellos/Ellas/Esos hubieron confutado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego refellĕram tu refellĕras ille refellĕrat nos refellerāmus vos refellerātis illi refellĕrant | Yo había confutado Tu habías confutado El/Ella/Eso había confutado Nosotros habíamos confutado Vosotros habíais confutado Ellos/Ellas/Esos habían confutado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego refellam tu refelles ille refellet nos refellēmus vos refellētis illi refellent | Yo confutaré Tu confutaras El/Ella/Eso confutará Nosotros confutaremos Vosotros confutareis Ellos/Ellas/Esos confutarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego refellĕro tu refellĕris ille refellĕrit nos refellerĭmus vos refellerĭtis illi refellĕrint | Yo habré confutado Tu habrás confutado El/Ella/Eso habrá confutado Nosotros habremos confutado Vosotros habréis confutado Ellos/Ellas/Esos habrán confutado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego refellam tu refellas ille refellat nos refellāmus vos refellātis illi refellant | Yo confute Tu confutes El/Ella/Eso confute Nosotros confutemos Vosotros confutéis Ellos/Ellas/Esos confuten |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego refellĕrem tu refellĕres ille refellĕret nos refellerēmus vos refellerētis illi refellĕrent | Yo confutara Tu confutaras El/Ella/Eso confutara Nosotros confutáramos Vosotros confutarais Ellos/Ellas/Esos confutaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego refellĕrim tu refellĕris ille refellĕrit nos refellerĭmus vos refellerĭtis illi refell;ĕrint | Yo haya confutado Tu hayas confutado El/Ella/Eso haya confutado Nosotros hayamos confutado Vosotros hayáis confutado Ellos/Ellas/Esos hayan confutado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego refellissem tu refellisses ille refellisset nos refellissēmus vos refellissētis illi refellissent | Yo hubiera confutado Tu hubieras confutado El/Ella/Eso hubiera confutado Nosotros hubiéramos confutado Vosotros hubierais confutado Ellos/Ellas/Esos hubieran confutado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego refellĕrem tu refellĕres ille refellĕret nos refellerēmus vos refellerētis illi refellĕrent | Yo confutaría Tu confutarías El/Ella/Eso confutaría Nosotros confutaríamos Vosotros confutaríais Ellos/Ellas/Esos confutarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego refellissem tu refellisses ille refellisset nos refellissēmus vos refellissētis illi refellissent | Yo habría confutado Tu habrías confutado El/Ella/Eso habría confutado Nosotros habríamos confutado Vosotros habríais confutado Ellos/Ellas/Esos habrían confutado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| refelle refellite Futuro refellito refellito refellitote refellunto | confuta confutad ve a confutar vaya a confutar id a confutar vayan a confutar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| refellĕre | confutar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| refellisse | haber confutado |
| INFINITIVO | |
| GERUNDIO | |
| refellendi, refellendo, refellendum, refellendo... | de a para por |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que confuta |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.refellens Gen.refellentis Dat.refellenti Acc.refellentem Voc.refellens Abl.refellente, refellenti... | refellentes refellentium refellentibus refellentes refellentes refellentibus |
| Feminina | |
| Nom.refellens Gen.refellentis Dat.refellenti Acc.refellentem Voc.refellens Abl.refellente, refellenti... | refellentes refellentium refellentibus refellentes refellentes refellentibus |
| Neutro | |
| Nom.refellens Gen.refellentis Dat.refellenti Acc.refellens Voc.refellens Abl.refellente, refellenti... | refellentia refellentium refellentibus refellentia refellentia refellentibus |
| - Conjugación completa di refelli Forma pasiva |
| - Conjugación completa di refelli Forma pasiva |