Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: concordo, concordas, concordavi, concordatum, concordāre conjugación: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = concordare, accordarsi, intr., (eng) = harmonize, be in agreement, (esp) = concordar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego concordo tu concordas ille concordat nos concordāmus vos concordātis illi concordant | Yo concuerdo Tu concuerdas El/Ella/Eso concuerda Nosotros concordamos Vosotros concordáis Ellos/Ellas/Esos concuerdan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego concordābam tu concordābas ille concordābat nos concordabāmus vos concordabatis illi concordābant | Yo concordaba Tu concordabas El/Ella/Eso concordaba Nosotros concordabamos Vosotros concordabais Ellos/Ellas/Esos concordaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo concordé Tu concordaste El/Ella/Eso concordó Nosotros concordamos Vosotros concordasteis Ellos/Ellas/Esos concordaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo he concordado Tu has concordado El/Ella/Eso ha concordado Nosotros hemos concordado Vosotros habéis concordado Ellos/Ellas/Esos han concordado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego concordavĕram, concordaram... tu concordavĕras, concordaras... ille concordavĕrat, concordarat... nos concordaverāmus, concordaramus... vos concordaverātis, concordaratis... illi concordaverant, concordarant... | Yo había concordado Tu habías concordado El/Ella/Eso había concordado Nosotros habíamos concordado Vosotros habíais concordado Ellos/Ellas/Esos habían concordado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo hube concordado Tu hubiste concordado El/Ella/Eso hubo concordado Nosotros hubimos concordado Vosotros hubisteis concordado Ellos/Ellas/Esos hubieron concordado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego concordavĕram, concordaram... tu concordavĕras, concordaras... ille concordavĕrat, concordarat... nos concordaverāmus, concordaramus... vos concordaverātis, concordaratis... illi concordaverant, concordarant... | Yo había concordado Tu habías concordado El/Ella/Eso había concordado Nosotros habíamos concordado Vosotros habíais concordado Ellos/Ellas/Esos habían concordado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego concordābo tu concordābis ille concordābit nos concordabĭmus vos concordabĭtis illi concordābunt | Yo concordaré Tu concordaras El/Ella/Eso concordará Nosotros concordaremos Vosotros concordareis Ellos/Ellas/Esos concordarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego concordavĕro, concordaro... tu concordavĕris, concordaris... ille concordavĕrit, concordarit... nos concordaverĭmus, concordarimus... vos concordaverĭtis, concordaritis... illi concordavĕrint, concordarint... | Yo habré concordado Tu habrás concordado El/Ella/Eso habrá concordado Nosotros habremos concordado Vosotros habréis concordado Ellos/Ellas/Esos habrán concordado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego concordem tu concordes ille concordet nos concordēmus vos concordētis illi concordent | Yo concuerde Tu concuerdes El/Ella/Eso concuerde Nosotros concordemos Vosotros concordéis Ellos/Ellas/Esos concuerden |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego concordārem tu concordāres ille concordāret nos concordarēmus vos concordarētis illi concordārent | Yo concordara Tu concordaras El/Ella/Eso concordara Nosotros concordáramos Vosotros concordarais Ellos/Ellas/Esos concordaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego concordavĕrim, concordarim... tu concordavĕris, concordaris... ille concordavĕrit, concordarit... nos concordaverĭmus, concordarimus... vos concordaverĭtis, concordaritis... illi concordavĕrint, concordarint... | Yo haya concordado Tu hayas concordado El/Ella/Eso haya concordado Nosotros hayamos concordado Vosotros hayáis concordado Ellos/Ellas/Esos hayan concordado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego concordavissem, concordassem... tu concordavisses, concordasses... ille concordavisset, concordasset... nos concordavissēmus, concordassemus... vos concordavissētis, concordassetis... illi concordavissent, concordassent... | Yo hubiera concordado Tu hubieras concordado El/Ella/Eso hubiera concordado Nosotros hubiéramos concordado Vosotros hubierais concordado Ellos/Ellas/Esos hubieran concordado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego concordārem tu concordāres ille concordāret nos concordarēmus vos concordarētis illi concordārent | Yo concordaría Tu concordarías El/Ella/Eso concordaría Nosotros concordaríamos Vosotros concordaríais Ellos/Ellas/Esos concordarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego concordavissem, concordassem... tu concordavisses, concordasses... ille concordavisset, concordasset... nos concordavissēmus, concordassemus... vos concordavissētis, concordassetis... illi concordavissent, concordassent... | Yo habría concordado Tu habrías concordado El/Ella/Eso habría concordado Nosotros habríamos concordado Vosotros habríais concordado Ellos/Ellas/Esos habrían concordado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
concorda concordate Futuro concordato concordato concordatote concordanto | concuerda concordad ve a concordar vaya a concordar id a concordar vayan a concordar |
INFINITIVO | |
Presente | |
concordāre | concordar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
concordavisse, concordasse... | haber concordado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
concordaturum esse, concordaturam esse, concordaturum esse, concordaturos esse, concordaturas esse, concordatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
concordandi, concordando, concordandum, concordando... | de a para por |
SUPINO | |
concordatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que concuerda |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordantem Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantes concordantium concordantibus concordantes concordantes concordantibus |
Feminina | |
Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordantem Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantes concordantium concordantibus concordantes concordantes concordantibus |
Neutro | |
Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordans Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantia concordantium concordantibus concordantia concordantia concordantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.concordaturus Gen.concordaturi Dat.concordaturo Acc.concordaturum Voc.concordature Abl.concordaturo | concordaturi concordaturorum concordaturis concordaturos concordaturi concordaturis |
Feminina | |
Nom.concordatura Gen.concordaturae Dat.concordaturae Acc.concordaturam Voc.concordatura Abl.concordatura | concordaturae concordaturarum concordaturis concordaturas concordaturae concordaturis |
Neutro | |
Nom.concordaturum Gen.concordaturi Dat.concordaturo Acc.concordaturum Voc.concordaturum Abl.concordaturo | concordatura concordaturorum concordaturis concordatura concordatura concordaturis |
Conjugación de: concordatur, concordabatur, concordatum est, - , conjugación: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = concordare, accordarsi, intr., (eng) = harmonize, be in agreement, (esp) = concordar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
concordatur | se concuerda |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
concordabatur | se concordaba |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
concordatum est | se concordó |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
concordatum est | se ha concordado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
concordatum erat | se había concordado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
concordatum est | se hubo concordado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
concordatum erat | se había concordado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
concordabitur | se concordará |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
concordatum erit | se habrá concordado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
concordetur | se concuerde |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
concordaretur | se concordara |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
concordatum sit | se haya concordado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
concordatum esset | se hubiera concordado |
POTENTIAL | |
Presente | |
concordaretur | se concordaría |
POTENTIAL | |
Pasado | |
concordatum esset | se habría concordado |