| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: concordo, concordas, concordavi, concordatum, concordāre conjugación: 1 - intransitivo - attiva (Ita) = concordare, accordarsi, intr., (eng) = harmonize, be in agreement, (esp) = concordar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego concordo tu concordas ille concordat nos concordāmus vos concordātis illi concordant | Yo concuerdo Tu concuerdas El/Ella/Eso concuerda Nosotros concordamos Vosotros concordáis Ellos/Ellas/Esos concuerdan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego concordābam tu concordābas ille concordābat nos concordabāmus vos concordabatis illi concordābant | Yo concordaba Tu concordabas El/Ella/Eso concordaba Nosotros concordabamos Vosotros concordabais Ellos/Ellas/Esos concordaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo concordé Tu concordaste El/Ella/Eso concordó Nosotros concordamos Vosotros concordasteis Ellos/Ellas/Esos concordaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo he concordado Tu has concordado El/Ella/Eso ha concordado Nosotros hemos concordado Vosotros habéis concordado Ellos/Ellas/Esos han concordado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego concordavĕram, concordaram... tu concordavĕras, concordaras... ille concordavĕrat, concordarat... nos concordaverāmus, concordaramus... vos concordaverātis, concordaratis... illi concordaverant, concordarant... | Yo había concordado Tu habías concordado El/Ella/Eso había concordado Nosotros habíamos concordado Vosotros habíais concordado Ellos/Ellas/Esos habían concordado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego concordavi tu concordavisti, concordasti... ille concordavit nos concordavĭmus vos concordavistis, concordastis... illi concordavērunt, concordarunt, concordavere... | Yo hube concordado Tu hubiste concordado El/Ella/Eso hubo concordado Nosotros hubimos concordado Vosotros hubisteis concordado Ellos/Ellas/Esos hubieron concordado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego concordavĕram, concordaram... tu concordavĕras, concordaras... ille concordavĕrat, concordarat... nos concordaverāmus, concordaramus... vos concordaverātis, concordaratis... illi concordaverant, concordarant... | Yo había concordado Tu habías concordado El/Ella/Eso había concordado Nosotros habíamos concordado Vosotros habíais concordado Ellos/Ellas/Esos habían concordado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego concordābo tu concordābis ille concordābit nos concordabĭmus vos concordabĭtis illi concordābunt | Yo concordaré Tu concordaras El/Ella/Eso concordará Nosotros concordaremos Vosotros concordareis Ellos/Ellas/Esos concordarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego concordavĕro, concordaro... tu concordavĕris, concordaris... ille concordavĕrit, concordarit... nos concordaverĭmus, concordarimus... vos concordaverĭtis, concordaritis... illi concordavĕrint, concordarint... | Yo habré concordado Tu habrás concordado El/Ella/Eso habrá concordado Nosotros habremos concordado Vosotros habréis concordado Ellos/Ellas/Esos habrán concordado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego concordem tu concordes ille concordet nos concordēmus vos concordētis illi concordent | Yo concuerde Tu concuerdes El/Ella/Eso concuerde Nosotros concordemos Vosotros concordéis Ellos/Ellas/Esos concuerden |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego concordārem tu concordāres ille concordāret nos concordarēmus vos concordarētis illi concordārent | Yo concordara Tu concordaras El/Ella/Eso concordara Nosotros concordáramos Vosotros concordarais Ellos/Ellas/Esos concordaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego concordavĕrim, concordarim... tu concordavĕris, concordaris... ille concordavĕrit, concordarit... nos concordaverĭmus, concordarimus... vos concordaverĭtis, concordaritis... illi concordavĕrint, concordarint... | Yo haya concordado Tu hayas concordado El/Ella/Eso haya concordado Nosotros hayamos concordado Vosotros hayáis concordado Ellos/Ellas/Esos hayan concordado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego concordavissem, concordassem... tu concordavisses, concordasses... ille concordavisset, concordasset... nos concordavissēmus, concordassemus... vos concordavissētis, concordassetis... illi concordavissent, concordassent... | Yo hubiera concordado Tu hubieras concordado El/Ella/Eso hubiera concordado Nosotros hubiéramos concordado Vosotros hubierais concordado Ellos/Ellas/Esos hubieran concordado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego concordārem tu concordāres ille concordāret nos concordarēmus vos concordarētis illi concordārent | Yo concordaría Tu concordarías El/Ella/Eso concordaría Nosotros concordaríamos Vosotros concordaríais Ellos/Ellas/Esos concordarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego concordavissem, concordassem... tu concordavisses, concordasses... ille concordavisset, concordasset... nos concordavissēmus, concordassemus... vos concordavissētis, concordassetis... illi concordavissent, concordassent... | Yo habría concordado Tu habrías concordado El/Ella/Eso habría concordado Nosotros habríamos concordado Vosotros habríais concordado Ellos/Ellas/Esos habrían concordado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| concorda concordate Futuro concordato concordato concordatote concordanto | concuerda concordad ve a concordar vaya a concordar id a concordar vayan a concordar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| concordāre | concordar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| concordavisse, concordasse... | haber concordado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| concordaturum esse, concordaturam esse, concordaturum esse, concordaturos esse, concordaturas esse, concordatura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| concordandi, concordando, concordandum, concordando... | de a para por |
| SUPINO | |
| concordatum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que concuerda |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordantem Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantes concordantium concordantibus concordantes concordantes concordantibus |
| Feminina | |
| Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordantem Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantes concordantium concordantibus concordantes concordantes concordantibus |
| Neutro | |
| Nom.concordans Gen.concordantis Dat.concordanti Acc.concordans Voc.concordans Abl.concordante, concordanti... | concordantia concordantium concordantibus concordantia concordantia concordantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.concordaturus Gen.concordaturi Dat.concordaturo Acc.concordaturum Voc.concordature Abl.concordaturo | concordaturi concordaturorum concordaturis concordaturos concordaturi concordaturis |
| Feminina | |
| Nom.concordatura Gen.concordaturae Dat.concordaturae Acc.concordaturam Voc.concordatura Abl.concordatura | concordaturae concordaturarum concordaturis concordaturas concordaturae concordaturis |
| Neutro | |
| Nom.concordaturum Gen.concordaturi Dat.concordaturo Acc.concordaturum Voc.concordaturum Abl.concordaturo | concordatura concordaturorum concordaturis concordatura concordatura concordaturis |
| Conjugación de: concordatur, concordabatur, concordatum est, - , conjugación: 1 - intransitivo - Impersonale (Ita) = concordare, accordarsi, intr., (eng) = harmonize, be in agreement, (esp) = concordar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| concordatur | se concuerda |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| concordabatur | se concordaba |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| concordatum est | se concordó |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| concordatum est | se ha concordado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| concordatum erat | se había concordado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| concordatum est | se hubo concordado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| concordatum erat | se había concordado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| concordabitur | se concordará |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| concordatum erit | se habrá concordado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| concordetur | se concuerde |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| concordaretur | se concordara |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| concordatum sit | se haya concordado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| concordatum esset | se hubiera concordado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| concordaretur | se concordaría |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| concordatum esset | se habría concordado |