Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: intellego, intellegis, intellexi, intellectŭm, intellegĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = intendere, comprendere, (eng) = understand,   (esp) = conocer, notar, comprender, entender, alcanzar, concebir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego intellego tu intellegis ille intellegit nos intellegīmus vos intellegītis illi intellegunt | Yo comprendo Tu comprendes El/Ella/Eso comprende Nosotros comprendemos Vosotros comprendéis Ellos/Ellas/Esos comprenden |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego intellegēbam tu intellegēbas ille intellegēbat nos intellegebāmus vos intellegebātis illi intellegēbant | Yo comprendía Tu comprendías El/Ella/Eso comprendía Nosotros comprendíamos Vosotros comprendíais Ellos/Ellas/Esos comprendían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo comprendí Tu comprendiste El/Ella/Eso comprendió Nosotros comprendimos Vosotros comprendisteis Ellos/Ellas/Esos comprendieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo he comprendido Tu has comprendido El/Ella/Eso ha comprendido Nosotros hemos comprendido Vosotros habéis comprendido Ellos/Ellas/Esos han comprendido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego intellexĕram tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant | Yo había comprendido Tu habías comprendido El/Ella/Eso había comprendido Nosotros habíamos comprendido Vosotros habíais comprendido Ellos/Ellas/Esos habían comprendido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego intellexi tu intellexisti ille intellexit nos intellexĭmus vos intellexistis illi intellexērunt, intellexere... | Yo hube comprendido Tu hubiste comprendido El/Ella/Eso hubo comprendido Nosotros hubimos comprendido Vosotros hubisteis comprendido Ellos/Ellas/Esos hubieron comprendido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego intellexĕram tu intellexĕras ille intellexĕrat nos intellexerāmus vos intellexerātis illi intellexĕrant | Yo había comprendido Tu habías comprendido El/Ella/Eso había comprendido Nosotros habíamos comprendido Vosotros habíais comprendido Ellos/Ellas/Esos habían comprendido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego intellegam tu intelleges ille intelleget nos intellegēmus vos intellegētis illi intellegent | Yo comprenderé Tu comprenderas El/Ella/Eso comprenderá Nosotros comprenderemos Vosotros comprendereis Ellos/Ellas/Esos comprenderán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego intellexĕro tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellexĕrint | Yo habré comprendido Tu habrás comprendido El/Ella/Eso habrá comprendido Nosotros habremos comprendido Vosotros habréis comprendido Ellos/Ellas/Esos habrán comprendido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego intellegam tu intellegas ille intellegat nos intellegāmus vos intellegātis illi intellegant | Yo comprenda Tu comprendas El/Ella/Eso comprenda Nosotros comprendamos Vosotros comprendáis Ellos/Ellas/Esos comprendan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego intellegĕrem tu intellegĕres ille intellegĕret nos intellegerēmus vos intellegerētis illi intellegĕrent | Yo comprendiera Tu comprendieras El/Ella/Eso comprendiera Nosotros comprendiéramos Vosotros comprendierais Ellos/Ellas/Esos comprendieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego intellexĕrim tu intellexĕris ille intellexĕrit nos intellexerĭmus vos intellexerĭtis illi intellex;ĕrint | Yo haya comprendido Tu hayas comprendido El/Ella/Eso haya comprendido Nosotros hayamos comprendido Vosotros hayáis comprendido Ellos/Ellas/Esos hayan comprendido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego intellexissem tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent | Yo hubiera comprendido Tu hubieras comprendido El/Ella/Eso hubiera comprendido Nosotros hubiéramos comprendido Vosotros hubierais comprendido Ellos/Ellas/Esos hubieran comprendido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego intellegĕrem tu intellegĕres ille intellegĕret nos intellegerēmus vos intellegerētis illi intellegĕrent | Yo comprendería Tu comprenderías El/Ella/Eso comprendería Nosotros comprenderíamos Vosotros comprenderíais Ellos/Ellas/Esos comprenderían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego intellexissem tu intellexisses ille intellexisset nos intellexissēmus vos intellexissētis illi intellexissent | Yo habría comprendido Tu habrías comprendido El/Ella/Eso habría comprendido Nosotros habríamos comprendido Vosotros habríais comprendido Ellos/Ellas/Esos habrían comprendido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
intellege intellegite Futuro intellegito intellegito intellegitote intellegunto | comprende comprended ve a comprender vaya a comprender id a comprender vayan a comprender |
INFINITIVO | |
Presente | |
intellegĕre | comprender |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
intellexisse | haber comprendido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
intellecturum esse, intellecturam esse, intellecturum esse, intellecturos esse, intellecturas esse, intellectura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
intellegendi, intellegendo, intellegendum, intellegendo... | de a para por |
SUPINO | |
intellectŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que comprende |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.intellegens Gen.intellegentis Dat.intellegenti Acc.intellegentem Voc.intellegens Abl.intellegente, intellegenti... | intellegentes intellegentium intellegentibus intellegentes intellegentes intellegentibus |
Feminina | |
Nom.intellegens Gen.intellegentis Dat.intellegenti Acc.intellegentem Voc.intellegens Abl.intellegente, intellegenti... | intellegentes intellegentium intellegentibus intellegentes intellegentes intellegentibus |
Neutro | |
Nom.intellegens Gen.intellegentis Dat.intellegenti Acc.intellegens Voc.intellegens Abl.intellegente, intellegenti... | intellegentia intellegentium intellegentibus intellegentia intellegentia intellegentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.intellecturus Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecture Abl.intellecturo | intellecturi intellecturorum intellecturis intellecturos intellecturi intellecturis |
Feminina | |
Nom.intellectura Gen.intellecturae Dat.intellecturae Acc.intellecturam Voc.intellectura Abl.intellectura | intellecturae intellecturarum intellecturis intellecturas intellecturae intellecturis |
Neutro | |
Nom.intellecturum Gen.intellecturi Dat.intellecturo Acc.intellecturum Voc.intellecturum Abl.intellecturo | intellectura intellecturorum intellecturis intellectura intellectura intellecturis |
- Conjugación completa di intellegi Forma pasiva |