| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: invenio, invenis, inveni, inventum, invenire conjugación: 4 - transitivo - attiva (Ita) = trovare, venire a conoscere, (eng) = invent, contrive, find, discover, manage to get,   (esp) = coger, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego invenio tu invenis ille invenit nos invenīmus vos invenītis illi inveniunt | Yo cojo Tu coges El/Ella/Eso coge Nosotros cogemos Vosotros cogéis Ellos/Ellas/Esos cogen |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego inveniēbam tu inveniēbas ille inveniēbat nos inveniebāmus vos inveniebātis illi inveniēbant | Yo cogía Tu cogías El/Ella/Eso cogía Nosotros cogíamos Vosotros cogíais Ellos/Ellas/Esos cogían |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego inveni tu invenisti ille invenit nos invenīmus vos invenistis illi invenērunt, invenere... | Yo cogí Tu cogiste El/Ella/Eso cogió Nosotros cogimos Vosotros cogisteis Ellos/Ellas/Esos cogieron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego inveni tu invenisti ille invenit nos invenīmus vos invenistis illi invenērunt, invenere... | Yo he cogido Tu has cogido El/Ella/Eso ha cogido Nosotros hemos cogido Vosotros habéis cogido Ellos/Ellas/Esos han cogido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego invenĕram tu invenĕras ille invenĕrat nos invenerāmus vos invenerātis illi invenĕrant | Yo había cogido Tu habías cogido El/Ella/Eso había cogido Nosotros habíamos cogido Vosotros habíais cogido Ellos/Ellas/Esos habían cogido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego inveni tu invenisti ille invenit nos invenīmus vos invenistis illi invenērunt, invenere... | Yo hube cogido Tu hubiste cogido El/Ella/Eso hubo cogido Nosotros hubimos cogido Vosotros hubisteis cogido Ellos/Ellas/Esos hubieron cogido |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego invenĕram tu invenĕras ille invenĕrat nos invenerāmus vos invenerātis illi invenĕrant | Yo había cogido Tu habías cogido El/Ella/Eso había cogido Nosotros habíamos cogido Vosotros habíais cogido Ellos/Ellas/Esos habían cogido |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego inveniam tu invenies ille inveniet nos inveniēmus vos inveniētis illi invenient | Yo cogeré Tu cogeras El/Ella/Eso cogerá Nosotros cogeremos Vosotros cogereis Ellos/Ellas/Esos cogerán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego invenĕro tu invenĕris ille invenĕrit nos invenerĭmus vos invenerĭtis illi invenĕrint | Yo habré cogido Tu habrás cogido El/Ella/Eso habrá cogido Nosotros habremos cogido Vosotros habréis cogido Ellos/Ellas/Esos habrán cogido |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego inveniam tu invenias ille inveniat nos inveniāmus vos inveniātis illi inveniant | Yo coja Tu cojas El/Ella/Eso coja Nosotros cojamos Vosotros cojáis Ellos/Ellas/Esos cojan |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego invenirem tu invenires ille inveniret nos invenirēmus vos invenirĕtis illi invenirent | Yo cogiera Tu cogieras El/Ella/Eso cogiera Nosotros cogiéramos Vosotros cogierais Ellos/Ellas/Esos cogieran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego invenĕrim tu invenĕris ille invenĕrit nos invenerĭmus vos invenerĭtis illi invenĕrint | Yo haya cogido Tu hayas cogido El/Ella/Eso haya cogido Nosotros hayamos cogido Vosotros hayáis cogido Ellos/Ellas/Esos hayan cogido |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego invenissem tu invenisses ille invenisset nos invenissēmus vos invenissētis illi invenissent | Yo hubiera cogido Tu hubieras cogido El/Ella/Eso hubiera cogido Nosotros hubiéramos cogido Vosotros hubierais cogido Ellos/Ellas/Esos hubieran cogido |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego invenirem tu invenires ille inveniret nos invenirēmus vos invenirĕtis illi invenirent | Yo cogería Tu cogerías El/Ella/Eso cogería Nosotros cogeríamos Vosotros cogeríais Ellos/Ellas/Esos cogerían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego invenissem tu invenisses ille invenisset nos invenissēmus vos invenissētis illi invenissent | Yo habría cogido Tu habrías cogido El/Ella/Eso habría cogido Nosotros habríamos cogido Vosotros habríais cogido Ellos/Ellas/Esos habrían cogido |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| inveni invenite Futuro invenito invenito invenitote inveniunto | coge coged ve a coger vaya a coger id a coger vayan a coger |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| invenire | coger |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| invenisse | haber cogido |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| inventurum esse, inventuram esse, inventurum esse, inventuros esse, inventuras esse, inventura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| inveniendi, inveniendo, inveniendum, inveniendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| inventum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que coge |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.inveniens Gen.invenientis Dat.invenienti Acc.invenientem Voc.inveniens Abl.inveniente, invenienti... | invenientes invenientium invenientibus invenientes invenientes invenientibus |
| Feminina | |
| Nom.inveniens Gen.invenientis Dat.invenienti Acc.invenientem Voc.inveniens Abl.inveniente, invenienti... | invenientes invenientium invenientibus invenientes invenientes invenientibus |
| Neutro | |
| Nom.inveniens Gen.invenientis Dat.invenienti Acc.inveniens Voc.inveniens Abl.inveniente, invenienti... | invenientia invenientium invenientibus invenientia invenientia invenientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.inventurus Gen.inventuri Dat.inventuro Acc.inventurum Voc.inventure Abl.inventuro | inventuri inventurorum inventuris inventuros inventuri inventuris |
| Feminina | |
| Nom.inventura Gen.inventurae Dat.inventurae Acc.inventuram Voc.inventura Abl.inventura | inventurae inventurarum inventuris inventuras inventurae inventuris |
| Neutro | |
| Nom.inventurum Gen.inventuri Dat.inventuro Acc.inventurum Voc.inventurum Abl.inventuro | inventura inventurorum inventuris inventura inventura inventuris |
| - Conjugación completa di inveniri Forma pasiva |