Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: illudo, illudis, illusi, illusŭm, illudĕre conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = scherzare, giocare, schernire, danneggiare, intr./tr, (eng) = speak mockingly of, trick out, use for sexual pleasure,   (esp) = bromear, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego illudo tu illudis ille illudit nos illudīmus vos illudītis illi illudunt | Yo bromeo Tu bromeas El/Ella/Eso bromea Nosotros bromeamos Vosotros bromeáis Ellos/Ellas/Esos bromean |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego illudēbam tu illudēbas ille illudēbat nos illudebāmus vos illudebātis illi illudēbant | Yo bromeaba Tu bromeabas El/Ella/Eso bromeaba Nosotros bromeabamos Vosotros bromeabais Ellos/Ellas/Esos bromeaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego illusi tu illusisti ille illusit nos illusĭmus vos illusistis illi illusērunt, illusere... | Yo bromeé Tu bromeaste El/Ella/Eso bromeó Nosotros bromeamos Vosotros bromeasteis Ellos/Ellas/Esos bromearon |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego illusi tu illusisti ille illusit nos illusĭmus vos illusistis illi illusērunt, illusere... | Yo he bromeado Tu has bromeado El/Ella/Eso ha bromeado Nosotros hemos bromeado Vosotros habéis bromeado Ellos/Ellas/Esos han bromeado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego illusĕram tu illusĕras ille illusĕrat nos illuserāmus vos illuserātis illi illusĕrant | Yo había bromeado Tu habías bromeado El/Ella/Eso había bromeado Nosotros habíamos bromeado Vosotros habíais bromeado Ellos/Ellas/Esos habían bromeado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego illusi tu illusisti ille illusit nos illusĭmus vos illusistis illi illusērunt, illusere... | Yo hube bromeado Tu hubiste bromeado El/Ella/Eso hubo bromeado Nosotros hubimos bromeado Vosotros hubisteis bromeado Ellos/Ellas/Esos hubieron bromeado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego illusĕram tu illusĕras ille illusĕrat nos illuserāmus vos illuserātis illi illusĕrant | Yo había bromeado Tu habías bromeado El/Ella/Eso había bromeado Nosotros habíamos bromeado Vosotros habíais bromeado Ellos/Ellas/Esos habían bromeado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego illudam tu illudes ille illudet nos illudēmus vos illudētis illi illudent | Yo bromearé Tu bromearas El/Ella/Eso bromeará Nosotros bromearemos Vosotros bromeareis Ellos/Ellas/Esos bromearán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego illusĕro tu illusĕris ille illusĕrit nos illuserĭmus vos illuserĭtis illi illusĕrint | Yo habré bromeado Tu habrás bromeado El/Ella/Eso habrá bromeado Nosotros habremos bromeado Vosotros habréis bromeado Ellos/Ellas/Esos habrán bromeado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego illudam tu illudas ille illudat nos illudāmus vos illudātis illi illudant | Yo bromee Tu bromees El/Ella/Eso bromee Nosotros bromeemos Vosotros bromeéis Ellos/Ellas/Esos bromeen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego illudĕrem tu illudĕres ille illudĕret nos illuderēmus vos illuderētis illi illudĕrent | Yo bromeara Tu bromearas El/Ella/Eso bromeara Nosotros bromeáramos Vosotros bromearais Ellos/Ellas/Esos bromearan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego illusĕrim tu illusĕris ille illusĕrit nos illuserĭmus vos illuserĭtis illi illus;ĕrint | Yo haya bromeado Tu hayas bromeado El/Ella/Eso haya bromeado Nosotros hayamos bromeado Vosotros hayáis bromeado Ellos/Ellas/Esos hayan bromeado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego illusissem tu illusisses ille illusisset nos illusissēmus vos illusissētis illi illusissent | Yo hubiera bromeado Tu hubieras bromeado El/Ella/Eso hubiera bromeado Nosotros hubiéramos bromeado Vosotros hubierais bromeado Ellos/Ellas/Esos hubieran bromeado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego illudĕrem tu illudĕres ille illudĕret nos illuderēmus vos illuderētis illi illudĕrent | Yo bromearía Tu bromearías El/Ella/Eso bromearía Nosotros bromearíamos Vosotros bromearíais Ellos/Ellas/Esos bromearían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego illusissem tu illusisses ille illusisset nos illusissēmus vos illusissētis illi illusissent | Yo habría bromeado Tu habrías bromeado El/Ella/Eso habría bromeado Nosotros habríamos bromeado Vosotros habríais bromeado Ellos/Ellas/Esos habrían bromeado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
illude illudite Futuro illudito illudito illuditote illudunto | bromea bromead ve a bromear vaya a bromear id a bromear vayan a bromear |
INFINITIVO | |
Presente | |
illudĕre | bromear |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
illusisse | haber bromeado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
illusurum esse, illusuram esse, illusurum esse, illusuros esse, illusuras esse, illusura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
illudendi, illudendo, illudendum, illudendo... | de a para por |
SUPINO | |
illusŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que bromea |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.illudens Gen.illudentis Dat.illudenti Acc.illudentem Voc.illudens Abl.illudente, illudenti... | illudentes illudentium illudentibus illudentes illudentes illudentibus |
Feminina | |
Nom.illudens Gen.illudentis Dat.illudenti Acc.illudentem Voc.illudens Abl.illudente, illudenti... | illudentes illudentium illudentibus illudentes illudentes illudentibus |
Neutro | |
Nom.illudens Gen.illudentis Dat.illudenti Acc.illudens Voc.illudens Abl.illudente, illudenti... | illudentia illudentium illudentibus illudentia illudentia illudentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.illusurus Gen.illusuri Dat.illusuro Acc.illusurum Voc.illusure Abl.illusuro | illusuri illusurorum illusuris illusuros illusuri illusuris |
Feminina | |
Nom.illusura Gen.illusurae Dat.illusurae Acc.illusuram Voc.illusura Abl.illusura | illusurae illusurarum illusuris illusuras illusurae illusuris |
Neutro | |
Nom.illusurum Gen.illusuri Dat.illusuro Acc.illusurum Voc.illusurum Abl.illusuro | illusura illusurorum illusuris illusura illusura illusuris |
- Conjugación completa di illudi Forma pasiva |