| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: indo, indis, indidi, inditŭm, indĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = applicare, introdurre, imporre, suscitare, (eng) = put in, put on, introduce,   (esp) = aplicar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego indo tu indis ille indit nos indīmus vos indītis illi indunt | Yo aplico Tu aplicas El/Ella/Eso aplica Nosotros aplicamos Vosotros aplicáis Ellos/Ellas/Esos aplican |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego indēbam tu indēbas ille indēbat nos indebāmus vos indebātis illi indēbant | Yo aplicaba Tu aplicabas El/Ella/Eso aplicaba Nosotros aplicabamos Vosotros aplicabais Ellos/Ellas/Esos aplicaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo apliqué Tu aplicaste El/Ella/Eso aplicó Nosotros aplicamos Vosotros aplicasteis Ellos/Ellas/Esos aplicaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo he aplicado Tu has aplicado El/Ella/Eso ha aplicado Nosotros hemos aplicado Vosotros habéis aplicado Ellos/Ellas/Esos han aplicado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo hube aplicado Tu hubiste aplicado El/Ella/Eso hubo aplicado Nosotros hubimos aplicado Vosotros hubisteis aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieron aplicado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego indam tu indes ille indet nos indēmus vos indētis illi indent | Yo aplicaré Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicará Nosotros aplicaremos Vosotros aplicareis Ellos/Ellas/Esos aplicarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego indidĕro tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indidĕrint | Yo habré aplicado Tu habrás aplicado El/Ella/Eso habrá aplicado Nosotros habremos aplicado Vosotros habréis aplicado Ellos/Ellas/Esos habrán aplicado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego indam tu indas ille indat nos indāmus vos indātis illi indant | Yo aplique Tu apliques El/Ella/Eso aplique Nosotros apliquemos Vosotros apliquéis Ellos/Ellas/Esos apliquen |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Yo aplicara Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicara Nosotros aplicáramos Vosotros aplicarais Ellos/Ellas/Esos aplicaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego indidĕrim tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indid;ĕrint | Yo haya aplicado Tu hayas aplicado El/Ella/Eso haya aplicado Nosotros hayamos aplicado Vosotros hayáis aplicado Ellos/Ellas/Esos hayan aplicado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Yo hubiera aplicado Tu hubieras aplicado El/Ella/Eso hubiera aplicado Nosotros hubiéramos aplicado Vosotros hubierais aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieran aplicado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Yo aplicaría Tu aplicarías El/Ella/Eso aplicaría Nosotros aplicaríamos Vosotros aplicaríais Ellos/Ellas/Esos aplicarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Yo habría aplicado Tu habrías aplicado El/Ella/Eso habría aplicado Nosotros habríamos aplicado Vosotros habríais aplicado Ellos/Ellas/Esos habrían aplicado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| inde indite Futuro indito indito inditote indunto | aplica aplicad ve a aplicar vaya a aplicar id a aplicar vayan a aplicar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| indĕre | aplicar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| indidisse | haber aplicado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| inditurum esse, indituram esse, inditurum esse, indituros esse, indituras esse, inditura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| indendi, indendo, indendum, indendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| inditŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que aplica |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
| Feminina | |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
| Neutro | |
| Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indens Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentia indentium indentibus indentia indentia indentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.inditurus Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditure Abl.indituro | indituri inditurorum indituris indituros indituri indituris |
| Feminina | |
| Nom.inditura Gen.inditurae Dat.inditurae Acc.indituram Voc.inditura Abl.inditura | inditurae inditurarum indituris indituras inditurae indituris |
| Neutro | |
| Nom.inditurum Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditurum Abl.indituro | inditura inditurorum indituris inditura inditura indituris |
| - Conjugación completa di indi Forma pasiva |