| INDICATIVO | |
| Presente | |
ego indo tu indis ille indit nos indīmus vos indītis illi indunt
| Yo aplico Tu aplicas El/Ella/Eso aplica Nosotros aplicamos Vosotros aplicáis Ellos/Ellas/Esos aplican
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
ego indēbam tu indēbas ille indēbat nos indebāmus vos indebātis illi indēbant
| Yo aplicaba Tu aplicabas El/Ella/Eso aplicaba Nosotros aplicabamos Vosotros aplicabais Ellos/Ellas/Esos aplicaban
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Yo apliqué Tu aplicaste El/Ella/Eso aplicó Nosotros aplicamos Vosotros aplicasteis Ellos/Ellas/Esos aplicaron
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Yo he aplicado Tu has aplicado El/Ella/Eso ha aplicado Nosotros hemos aplicado Vosotros habéis aplicado Ellos/Ellas/Esos han aplicado
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant
| Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere...
| Yo hube aplicado Tu hubiste aplicado El/Ella/Eso hubo aplicado Nosotros hubimos aplicado Vosotros hubisteis aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieron aplicado
|
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant
| Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado
|
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
ego indam tu indes ille indet nos indēmus vos indētis illi indent
| Yo aplicaré Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicará Nosotros aplicaremos Vosotros aplicareis Ellos/Ellas/Esos aplicarán
|
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
ego indidĕro tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indidĕrint
| Yo habré aplicado Tu habrás aplicado El/Ella/Eso habrá aplicado Nosotros habremos aplicado Vosotros habréis aplicado Ellos/Ellas/Esos habrán aplicado
|
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
ego indam tu indas ille indat nos indāmus vos indātis illi indant
| Yo aplique Tu apliques El/Ella/Eso aplique Nosotros apliquemos Vosotros apliquéis Ellos/Ellas/Esos apliquen
|
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent
| Yo aplicara Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicara Nosotros aplicáramos Vosotros aplicarais Ellos/Ellas/Esos aplicaran
|
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
ego indidĕrim tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indid;ĕrint
| Yo haya aplicado Tu hayas aplicado El/Ella/Eso haya aplicado Nosotros hayamos aplicado Vosotros hayáis aplicado Ellos/Ellas/Esos hayan aplicado
|
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent
| Yo hubiera aplicado Tu hubieras aplicado El/Ella/Eso hubiera aplicado Nosotros hubiéramos aplicado Vosotros hubierais aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieran aplicado
|
| POTENTIAL | |
| Presente | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent
| Yo aplicaría Tu aplicarías El/Ella/Eso aplicaría Nosotros aplicaríamos Vosotros aplicaríais Ellos/Ellas/Esos aplicarían
|
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent
| Yo habría aplicado Tu habrías aplicado El/Ella/Eso habría aplicado Nosotros habríamos aplicado Vosotros habríais aplicado Ellos/Ellas/Esos habrían aplicado
|
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
inde indite Futuro indito indito inditote indunto
| aplica aplicad
ve a aplicar vaya a aplicar id a aplicar vayan a aplicar
|
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| indĕre | aplicar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| indidisse | haber aplicado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| inditurum esse, indituram esse, inditurum esse, indituros esse, indituras esse, inditura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| indendi, indendo, indendum, indendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| inditŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que aplica |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus
|
| Feminina | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus
|
| Neutro | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indens Voc.indens Abl.indente, indenti...
| indentia indentium indentibus indentia indentia indentibus
|
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.inditurus Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditure Abl.indituro
| indituri inditurorum indituris indituros indituri indituris
|
| Feminina | |
Nom.inditura Gen.inditurae Dat.inditurae Acc.indituram Voc.inditura Abl.inditura
| inditurae inditurarum indituris indituras inditurae indituris
|
| Neutro | |
Nom.inditurum Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditurum Abl.indituro
| inditura inditurorum indituris inditura inditura indituris
|