| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: placĕo, placĕs, placui, placitum, placēre conjugación: 2 - intransitivo - attiva (Ita) = piacere, essere gradito, sembrare bene, sembrare giusto, (imp.), intr., (eng) = be pleasing to, satisfy,   (esp) = dar placer, agradar, deleitar, parecer bien, decidir, determinar, gustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego placĕo tu placĕs ille placĕt nos placēmus vos placētis illi placent | Yo agrado Tu agradas El/Ella/Eso agrada Nosotros agradamos Vosotros agradáis Ellos/Ellas/Esos agradan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego placēbam tu placēbas ille placēbat nos placebāmus vos placebātis illi placēbant | Yo agradaba Tu agradabas El/Ella/Eso agradaba Nosotros agradabamos Vosotros agradabais Ellos/Ellas/Esos agradaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo agradé Tu agradaste El/Ella/Eso agradó Nosotros agradamos Vosotros agradasteis Ellos/Ellas/Esos agradaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo he agradado Tu has agradado El/Ella/Eso ha agradado Nosotros hemos agradado Vosotros habéis agradado Ellos/Ellas/Esos han agradado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego placuĕram tu placuĕras ille placuĕrat nos placuerāmus vos placuerātis illi placuĕrant | Yo había agradado Tu habías agradado El/Ella/Eso había agradado Nosotros habíamos agradado Vosotros habíais agradado Ellos/Ellas/Esos habían agradado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego placui tu placuisti ille placuit nos placuĭmus vos placuistis illi placuērunt, placuere... | Yo hube agradado Tu hubiste agradado El/Ella/Eso hubo agradado Nosotros hubimos agradado Vosotros hubisteis agradado Ellos/Ellas/Esos hubieron agradado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego placuĕram tu placuĕras ille placuĕrat nos placuerāmus vos placuerātis illi placuĕrant | Yo había agradado Tu habías agradado El/Ella/Eso había agradado Nosotros habíamos agradado Vosotros habíais agradado Ellos/Ellas/Esos habían agradado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego placēbo tu placēbis ille placēbit nos placebĭmus vos placebĭtis illi placēbunt | Yo agradaré Tu agradaras El/Ella/Eso agradará Nosotros agradaremos Vosotros agradareis Ellos/Ellas/Esos agradarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego placuĕro tu placuĕris ille placuĕrit nos placuerĭmus vos placuerĭtis illi placuĕrint | Yo habré agradado Tu habrás agradado El/Ella/Eso habrá agradado Nosotros habremos agradado Vosotros habréis agradado Ellos/Ellas/Esos habrán agradado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego placĕam tu placĕas ille placĕat nos placeāmus vos placeātis illi placĕant | Yo agrade Tu agrades El/Ella/Eso agrade Nosotros agrademos Vosotros agradéis Ellos/Ellas/Esos agraden |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego placērem tu placēres ille placēret nos placrēmus vos placrētis illi placērent | Yo agradara Tu agradaras El/Ella/Eso agradara Nosotros agradáramos Vosotros agradarais Ellos/Ellas/Esos agradaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego placuĕrim tu placuĕris ille placuĕrit nos placuerĭmus vos placuerĭtis illi placuĕrint | Yo haya agradado Tu hayas agradado El/Ella/Eso haya agradado Nosotros hayamos agradado Vosotros hayáis agradado Ellos/Ellas/Esos hayan agradado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego placuissem tu placuisses ille placuisset nos placuissēmus vos placuissētis illi placuissent | Yo hubiera agradado Tu hubieras agradado El/Ella/Eso hubiera agradado Nosotros hubiéramos agradado Vosotros hubierais agradado Ellos/Ellas/Esos hubieran agradado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego placērem tu placēres ille placēret nos placrēmus vos placrētis illi placērent | Yo agradaría Tu agradarías El/Ella/Eso agradaría Nosotros agradaríamos Vosotros agradaríais Ellos/Ellas/Esos agradarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego placuissem tu placuisses ille placuisset nos placuissēmus vos placuissētis illi placuissent | Yo habría agradado Tu habrías agradado El/Ella/Eso habría agradado Nosotros habríamos agradado Vosotros habríais agradado Ellos/Ellas/Esos habrían agradado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| place placete Futuro placeto placeto placetote placento | agrada agradad ve a agradar vaya a agradar id a agradar vayan a agradar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| placēre | agradar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placuisse | haber agradado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| placiturum esse, placituram esse, placiturum esse, placituros esse, placituras esse, placitura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| placendi, placendo, placendum, placendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| placitum | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que agrada |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placentem Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentes placentium placentibus placentes placentes placentibus |
| Feminina | |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placentem Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentes placentium placentibus placentes placentes placentibus |
| Neutro | |
| Nom.placens Gen.placentis Dat.placenti Acc.placens Voc.placens Abl.placente, placenti... | placentia placentium placentibus placentia placentia placentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.placiturus Gen.placituri Dat.placituro Acc.placiturum Voc.placiture Abl.placituro | placituri placiturorum placituris placituros placituri placituris |
| Feminina | |
| Nom.placitura Gen.placiturae Dat.placiturae Acc.placituram Voc.placitura Abl.placitura | placiturae placiturarum placituris placituras placiturae placituris |
| Neutro | |
| Nom.placiturum Gen.placituri Dat.placituro Acc.placiturum Voc.placiturum Abl.placituro | placitura placiturorum placituris placitura placitura placituris |
| Conjugación de: placetur, placebatur, placitum est, - , conjugación: 2 - intransitivo - Impersonale (Ita) = piacere, essere gradito, sembrare bene, sembrare giusto, (imp.), intr., (eng) = be pleasing to, satisfy,   (esp) = dar placer, agradar, deleitar, parecer bien, decidir, determinar, gustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| placetur | se agrada |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| placebatur | se agradaba |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum est | se agradó |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum est | se ha agradado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| placitum erat | se había agradado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| placitum est | se hubo agradado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| placitum erat | se había agradado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| placebitur | se agradará |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| placitum erit | se habrá agradado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| placeatur | se agrade |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| placeretur | se agradara |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| placitum sit | se haya agradado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| placitum esset | se hubiera agradado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| placeretur | se agradaría |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| placitum esset | se habría agradado |