Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di praecurrere praecurrere = praecurrere: Verbo attivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: praecurro, praecucurro..., praecurris, praecucurris..., praecurri, praecucurri..., praecursŭm, praecurrĕre conjugación: 3 - transitivo/intransitivo - attiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = correre avanti, precorrere, tr/intr, (eng) = run before, hasten on before, precede, anticipate, (esp) = preceder, superar, correr delante, adelantarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego praecurro, praecucurro... tu praecurris, praecucurris... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrīmus, praecucurrīmus... vos praecurrītis, praecucurrītis... illi praecurrunt, praecucurrunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego praecurrēbam, praecucurrēbam... tu praecurrēbas, praecucurrēbas... ille praecurrēbat, praecucurrēbat... nos praecurrebāmus, praecucurrebāmus... vos praecurrebātis, praecucurrebātis... illi praecurrēbant, praecucurrēbant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego praecurrĕram, praecucurrĕram... tu praecurrĕras, praecucurrĕras... ille praecurrĕrat, praecucurrĕrat... nos praecurrerāmus, praecucurrerāmus... vos praecurrerātis, praecucurrerātis... illi praecurrĕrant, praecucurrĕrant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego praecurri, praecucurri... tu praecurristi, praecucurristi... ille praecurrit, praecucurrit... nos praecurrĭmus, praecucurrĭmus... vos praecurristis, praecucurristis... illi praecurrērunt, praecucurrērunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego praecurrĕram, praecucurrĕram... tu praecurrĕras, praecucurrĕras... ille praecurrĕrat, praecucurrĕrat... nos praecurrerāmus, praecucurrerāmus... vos praecurrerātis, praecucurrerātis... illi praecurrĕrant, praecucurrĕrant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego praecurram, praecucurram... tu praecurres, praecucurres... ille praecurret, praecucurret... nos praecurrēmus, praecucurrēmus... vos praecurrētis, praecucurrētis... illi praecurrent, praecucurrent... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego praecurrĕro, praecucurrĕro... tu praecurrĕris, praecucurrĕris... ille praecurrĕrit, praecucurrĕrit... nos praecurrerĭmus, praecucurrerĭmus... vos praecurrerĭtis, praecucurrerĭtis... illi praecurrĕrint, praecucurrĕrint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego praecurram, praecucurram... tu praecurras, praecucurras... ille praecurrat, praecucurrat... nos praecurrāmus, praecucurrāmus... vos praecurrātis, praecucurrātis... illi praecurrant, praecucurrant... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego praecurrĕrem, praecucurrĕrem... tu praecurrĕres, praecucurrĕres... ille praecurrĕret, praecucurrĕret... nos praecurrerēmus, praecucurrerēmus... vos praecurrerētis, praecucurrerētis... illi praecurrĕrent, praecucurrĕrent... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praecurrĕrim, praecucurrĕrim... tu praecurrĕris, praecucurrĕris... ille praecurrĕrit, praecucurrĕrit... nos praecurrerĭmus, praecucurrerĭmus... vos praecurrerĭtis, praecucurrerĭtis... illi praecurr;ĕrint, praecucurr;ĕrint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego praecurrissem, praecucurrissem... tu praecurrisses, praecucurrisses... ille praecurrisset, praecucurrisset... nos praecurrissēmus, praecucurrissēmus... vos praecurrissētis, praecucurrissētis... illi praecurrissent, praecucurrissent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego praecurrĕrem, praecucurrĕrem... tu praecurrĕres, praecucurrĕres... ille praecurrĕret, praecucurrĕret... nos praecurrerēmus, praecucurrerēmus... vos praecurrerētis, praecucurrerētis... illi praecurrĕrent, praecucurrĕrent... | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego praecurrissem, praecucurrissem... tu praecurrisses, praecucurrisses... ille praecurrisset, praecucurrisset... nos praecurrissēmus, praecucurrissēmus... vos praecurrissētis, praecucurrissētis... illi praecurrissent, praecucurrissent... | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| praecurre, praecucurre... praecurrite, praecucurrite... Futuro praecurrito, praecucurrito... praecurrito, praecucurrito... praecurritote, praecucurritote... praecurrunto, praecucurrunto... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| praecurrĕre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| praecurrisse, praecucurrisse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| praecursurum esse, praecursuram esse, praecursurum esse, praecursuros esse, praecursuras esse, praecursura esse... | ir a |
| GERUNDIO | |
| praecurrendi, praecurrendo, praecurrendum, praecurrendo... | de a para por |
| SUPINO | |
| praecursŭm | |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrentem Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentes praecurrentium praecurrentibus praecurrentes praecurrentes praecurrentibus |
| Feminina | |
| Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrentem Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentes praecurrentium praecurrentibus praecurrentes praecurrentes praecurrentibus |
| Neutro | |
| Nom.praecurrens Gen.praecurrentis Dat.praecurrenti Acc.praecurrens Voc.praecurrens Abl.praecurrente, praecurrenti... | praecurrentia praecurrentium praecurrentibus praecurrentia praecurrentia praecurrentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.praecursurus Gen.praecursuri Dat.praecursuro Acc.praecursurum Voc.praecursure Abl.praecursuro | praecursuri praecursurorum praecursuris praecursuros praecursuri praecursuris |
| Feminina | |
| Nom.praecursura Gen.praecursurae Dat.praecursurae Acc.praecursuram Voc.praecursura Abl.praecursura | praecursurae praecursurarum praecursuris praecursuras praecursurae praecursuris |
| Neutro | |
| Nom.praecursurum Gen.praecursuri Dat.praecursuro Acc.praecursurum Voc.praecursurum Abl.praecursuro | praecursura praecursurorum praecursuris praecursura praecursura praecursuris |
| - Conjugación completa di praecurri Forma pasiva |
| - Conjugación completa di praecuti Forma pasiva |