| Good navigation with NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugation/declension
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugation of: displicĕo, displicĕs, displicui, displicitum, displicēre conjugation: 2 - intransitivo - attiva (Ita) = dispiacere, intr., (eng) = displease, (esp) = disgustar, lang. Latino |
| INDICATIVE | |
| Present | |
| ego displicĕo tu displicĕs ille displicĕt nos displicēmus vos displicētis illi displicent | |
| INDICATIVE | |
| Imperfect | |
| ego displicēbam tu displicēbas ille displicēbat nos displicebāmus vos displicebātis illi displicēbant | |
| INDICATIVE | |
| Perfect | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | |
| INDICATIVE | |
| Perfect | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | |
| INDICATIVE | |
| PlusPerfect | |
| ego displicuĕram tu displicuĕras ille displicuĕrat nos displicuerāmus vos displicuerātis illi displicuĕrant | |
| INDICATIVE | |
| Plusperfect | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | |
| INDICATIVE | |
| Pluperfect | |
| ego displicuĕram tu displicuĕras ille displicuĕrat nos displicuerāmus vos displicuerātis illi displicuĕrant | |
| INDICATIVE | |
| Future | |
| ego displicēbo tu displicēbis ille displicēbit nos displicebĭmus vos displicebĭtis illi displicēbunt | |
| INDICATIVE | |
| Future perfect | |
| ego displicuĕro tu displicuĕris ille displicuĕrit nos displicuerĭmus vos displicuerĭtis illi displicuĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Present | |
| ego displicĕam tu displicĕas ille displicĕat nos displiceāmus vos displiceātis illi displicĕant | |
| SUBJUNTIVE | |
| Imperfect | |
| ego displicērem tu displicēres ille displicēret nos displicrēmus vos displicrētis illi displicērent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Perfect | |
| ego displicuĕrim tu displicuĕris ille displicuĕrit nos displicuerĭmus vos displicuerĭtis illi displicuĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pluperfect | |
| ego displicuissem tu displicuisses ille displicuisset nos displicuissēmus vos displicuissētis illi displicuissent | |
| CONDITIONAL | |
| Present | |
| ego displicērem tu displicēres ille displicēret nos displicrēmus vos displicrētis illi displicērent | |
| CONDITIONAL | |
| Perfect | |
| ego displicuissem tu displicuisses ille displicuisset nos displicuissēmus vos displicuissētis illi displicuissent | |
| IMPERATIVE | |
| Present | |
| displice displicete Future displiceto displiceto displicetote displicento | |
| INFINITIVE | |
| Present | |
| displicēre | |
| INFINITIVE | |
| Perfect | |
| displicuisse | |
| INFINITIVE | |
| Future | |
| displiciturum esse, displicituram esse, displiciturum esse, displicituros esse, displicituras esse, displicitura esse... | to be about to |
| GERUND | |
| displicendi, displicendo, displicendum, displicendo... | of to, for by.. |
| SUPINE | |
| displicitum | to |
| PARTICIPLE | meaning |
| Present | |
| Masculine | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicentem Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentes displicentium displicentibus displicentes displicentes displicentibus |
| Feminine | |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicentem Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentes displicentium displicentibus displicentes displicentes displicentibus |
| Neuter | |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicens Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentia displicentium displicentibus displicentia displicentia displicentibus |
| PARTICIPLE | meaning |
| Future | about to |
| Masculine | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.displiciturus Gen.displicituri Dat.displicituro Acc.displiciturum Voc.displiciture Abl.displicituro | displicituri displiciturorum displicituris displicituros displicituri displicituris |
| Feminine | |
| Nom.displicitura Gen.displiciturae Dat.displiciturae Acc.displicituram Voc.displicitura Abl.displicitura | displiciturae displiciturarum displicituris displicituras displiciturae displicituris |
| Neuter | |
| Nom.displiciturum Gen.displicituri Dat.displicituro Acc.displiciturum Voc.displiciturum Abl.displicituro | displicitura displiciturorum displicituris displicitura displicitura displicituris |
| Conjugation of: displicetur, displicebatur, displicitum est, - , conjugation: 2 - intransitivo - Impersonale (Ita) = dispiacere, intr., (eng) = displease, (esp) = disgustar, lang. Latino |
| INDICATIVE | |
| Present | |
| displicetur | |
| INDICATIVE | |
| Imperfect | |
| displicebatur | |
| INDICATIVE | |
| Perfect | |
| displicitum est | |
| INDICATIVE | |
| Perfect | |
| displicitum est | |
| INDICATIVE | |
| PlusPerfect | |
| displicitum erat | |
| INDICATIVE | |
| Plusperfect | |
| displicitum est | |
| INDICATIVE | |
| Pluperfect | |
| displicitum erat | |
| INDICATIVE | |
| Future | |
| displicebitur | |
| INDICATIVE | |
| Future perfect | |
| displicitum erit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Present | |
| displiceatur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Imperfect | |
| displiceretur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Perfect | |
| displicitum sit | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pluperfect | |
| displicitum esset | |
| CONDITIONAL | |
| Present | |
| displiceretur | |
| CONDITIONAL | |
| Perfect | |
| displicitum esset | |