Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: intabesco, intabescis, intabui, - , intabescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = struggersi, liquefarsi, consumarsi, intr., (eng) = dissolve, melt, wither away, waste away, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego intabesco tu intabescis ille intabescit nos intabescīmus vos intabescītis illi intabescunt | Io mi struggo Tu ti struggi Egli/Ella/Esso si strugge Noi ci struggiamo Voi vi struggete Essi/Esse/Loro si struggono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego intabescēbam tu intabescēbas ille intabescēbat nos intabescebāmus vos intabescebātis illi intabescēbant | Io mi struggevo Tu ti struggevi Egli/Ella/Esso si struggeva Noi ci struggevamo Voi vi struggevate Essi/Esse/Loro si struggevano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego intabui tu intabuisti ille intabuit nos intabuĭmus vos intabuistis illi intabuērunt, intabuere... | Io mi strussi Tu ti struggesti Egli/Ella/Esso si strusse Noi ci struggemmo Voi vi struggeste Essi/Esse/Loro si strussero |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego intabui tu intabuisti ille intabuit nos intabuĭmus vos intabuistis illi intabuērunt, intabuere... | Io si sono strutti, si sono strutte Tu mi ero strutto, mi ero strutta Egli/Ella/Esso ti eri strutto, ti eri strutta Noi si era strutto, si era strutta Voi ci eravamo strutti, ci eravamo strutte Essi/Esse/Loro vi eravate strutti, vi eravate strutte |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego intabuĕram tu intabuĕras ille intabuĕrat nos intabuerāmus vos intabuerātis illi intabuĕrant | Io si erano strutti, si erano strutte Tu mi fui strutto, mi fui strutta Egli/Ella/Esso ti fosti strutto, ti fosti strutta Noi si fu strutto, si fu strutta Voi ci fummo strutti, ci fummo strutte Essi/Esse/Loro vi foste strutti, vi foste strutte |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego intabui tu intabuisti ille intabuit nos intabuĭmus vos intabuistis illi intabuērunt, intabuere... | Io si furono strutti, si furono strutte Tu mi sarò strutto, mi sarò strutta Egli/Ella/Esso ti sarai strutto, ti sarai strutta Noi si sarà strutto, si sarà strutta Voi ci saremo strutti, ci saremo strutte Essi/Esse/Loro vi sarete strutti, vi sarete strutte |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego intabuĕram tu intabuĕras ille intabuĕrat nos intabuerāmus vos intabuerātis illi intabuĕrant | Io si erano strutti, si erano strutte Tu mi fui strutto, mi fui strutta Egli/Ella/Esso ti fosti strutto, ti fosti strutta Noi si fu strutto, si fu strutta Voi ci fummo strutti, ci fummo strutte Essi/Esse/Loro vi foste strutti, vi foste strutte |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego intabescam tu intabesces ille intabescet nos intabescēmus vos intabescētis illi intabescent | Io mi struggerò Tu ti struggerai Egli/Ella/Esso si struggerà Noi ci struggeremo Voi vi struggerete Essi/Esse/Loro si struggeranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego intabuĕro tu intabuĕris ille intabuĕrit nos intabuerĭmus vos intabuerĭtis illi intabuĕrint | Io si saranno strutti, si saranno strutte Tu mi sia strutto, mi sia strutta Egli/Ella/Esso ti sia strutto, ti sia strutta Noi si sia strutto, si sia strutta Voi ci siamo strutti, ci siamo strutte Essi/Esse/Loro vi siate strutti, vi siate strutte |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego intabescam tu intabescas ille intabescat nos intabescāmus vos intabescātis illi intabescant | Io mi strugga Tu ti strugga Egli/Ella/Esso si strugga Noi ci struggiamo Voi vi struggiate Essi/Esse/Loro si struggano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego intabescĕrem tu intabescĕres ille intabescĕret nos intabescerēmus vos intabescerētis illi intabescĕrent | Io mi struggessi Tu ti struggessi Egli/Ella/Esso si struggesse Noi ci struggessimo Voi vi struggeste Essi/Esse/Loro si struggessero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego intabuĕrim tu intabuĕris ille intabuĕrit nos intabuerĭmus vos intabuerĭtis illi intabu;ĕrint | Io si siano strutti, si siano strutte Tu mi fossi strutto, mi fossi strutta Egli/Ella/Esso ti fossi strutto, ti fossi strutta Noi si fosse strutto, si fosse strutta Voi ci fossimo strutti, ci fossimo strutte Essi/Esse/Loro vi foste strutti, vi foste strutte |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego intabuissem tu intabuisses ille intabuisset nos intabuissēmus vos intabuissētis illi intabuissent | Io si fossero strutti, si fossero strutte Tu mi sarei strutto, mi sarei strutta Egli/Ella/Esso ti saresti strutto, ti saresti strutta Noi si sarebbe strutto, si sarebbe strutta Voi ci saremmo strutti, ci saremmo strutte Essi/Esse/Loro avessero strutto |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego intabescĕrem tu intabescĕres ille intabescĕret nos intabescerēmus vos intabescerētis illi intabescĕrent | Io mi struggerei Tu ti struggeresti Egli/Ella/Esso si struggerebbe Noi ci struggeremmo Voi vi struggereste Essi/Esse/Loro si struggerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego intabuissem tu intabuisses ille intabuisset nos intabuissēmus vos intabuissētis illi intabuissent | Io avrei strutto Tu avresti strutto Egli/Ella/Esso avrebbe strutto Noi avremmo strutto Voi avreste strutto Essi/Esse/Loro avrebbero strutto |
IMPERATIVO | |
Presente | |
intabesce intabescite Futuro intabescito intabescito intabescitote intabescunto | struggi struggete struggerai struggerà struggerete struggeranno |
INFINITO | |
Presente | |
intabescĕre | strugger |
INFINITO | |
Perfetto | |
intabuisse | essersi strutto |
INFINITO | |
GERUNDIO | |
intabescendi, intabescendo, intabescendum, intabescendo... | di struggere ad a struggere struggere da, con.. struggere |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che strugge |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.intabescens Gen.intabescentis Dat.intabescenti Acc.intabescentem Voc.intabescens Abl.intabescente, intabescenti... | intabescentes intabescentium intabescentibus intabescentes intabescentes intabescentibus |
Femminile | |
Nom.intabescens Gen.intabescentis Dat.intabescenti Acc.intabescentem Voc.intabescens Abl.intabescente, intabescenti... | intabescentes intabescentium intabescentibus intabescentes intabescentes intabescentibus |
Neutro | |
Nom.intabescens Gen.intabescentis Dat.intabescenti Acc.intabescens Voc.intabescens Abl.intabescente, intabescenti... | intabescentia intabescentium intabescentibus intabescentia intabescentia intabescentibus |
Coniugazione di: intabescitur, intabescebatur, , - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = struggersi, liquefarsi, consumarsi, intr., (eng) = dissolve, melt, wither away, waste away, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
intabescitur | si strugge |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
intabescebatur | si struggeva |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
intabescetur | si struggerà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
intabescatur | si strugga |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
intabesceretur | si struggesse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
intabesceretur | si struggerebbe |